در این مقاله، راز سگال، دانشیار مطالعات هولوکاست و نسل کشی در دانشگاه استاکتون و پنی گرین استاد حقوق در دانشگاه کوئین مری لندن، به راحتی امکان پذیری اثبات جرم نسل کشی برای دولت تروریست اسرائیل را نشان می دهند. داده های مستند و شواهد فراوان انباشته شده در این زمینه جای کمترین تردیدی برای ارزش و استدلال حقوقی این اتهام به جای نمی گذارد. پرده از چهره ی هیولای اسرائیل برداشته شده است.

***

این هفته، دیوان بین المللی دادگستری (ICJ) جلسه ای را در پیوند با درخواست رسمی آفریقای جنوبی برای حکم موقت علیه اسرائیل در مورد حمله نظامی به غزه برگزار کرد. تیم حقوقی افریقای جنوبی استدلال کرد که اسرائیل مرتکب نسل کشی می شود و بنابراین باید دستور داده شود که فعالیت های نظامی خود را در نوار غزه متوقف کند.

جنایت نسل کشی دارای دو عنصر قصد و اجراست که هر دو باید در هنگام اتهامات ثابت شوند. در مورد اسرائیل، ویرانی آشکار غزه یک استدلال قدرتمند است که در واقع نسل کشی را معرفی می کند.

کشتار جمعی بیش از ۲۳ هزار فلسطینی که تقریبا نیمی از آنها کودکان و نوجوانان هستند و هزاران نفر دیگر مفقود شده اند؛ آوارگی اجباری تقریبا دو میلیون فلسطینی که 90 درصد جمعیت غزه را تشکیل می دهند؛ تحمیل «محاصره کامل» اسرائیل که اکنون تهدیدی است برای کشتن صدها هزار فلسطینی از طریق گرسنگی و بیماریهای عفونی در ماههای آینده؛ تخریب غزه از طریق بمباران های گسترده و تخریب کل محله های مسکونی؛ هدف قرار دادن بیمارستان ها، پزشکان و سایر متخصصین مراقبت های بهداشتی؛ آسیب و تخریب مکان های فرهنگی، آموزشی و مذهبی، از جمله صدها مدرسه، دانشگاه، مساجد، کلیساها و کتابخانه ها - همه اینها مصداق قابل مشاهده نسل کشی است و تیم حقوقی آفریقای جنوبی آن را به وضوح در طول جلسه دادرسی مطرح کرد.

اثبات قصد به طور معمول زمانی که اتهامات نسل کشی مطرح می شوند، سخت تر است. دادخواست باید بتواند "قصد نابودی کامل یا جزئی یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی" را، به عنوان مثال، به زبان کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد پیشگیری و مجازات جنایت نسل کشی اثبات کند. اما در مورد اسرائیل، همانطور که تیم حقوقی آفریقای جنوبی اشاره کرد، این قصد با شواهد فراوان نشان داده شده است.

در استدلال برای این پرونده، آنها توانستند از یک پایگاه داده جدید و جامع، که توسط سازمان« قانون برای فلسطین» گردآوری شده بود، استفاده کنند که با دقت، ۵۰۰ اظهارنظر را که قصد دولت اسرائیل برای ارتکاب نسل کشی و تحریک به نسل کشی از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ را آشکار می سازد، مستند و جمع آوری کرده است. تمامی این اظهارات افراد دارای اختیار تصمیم گیری مانند رهبران دولت، وزرای کابینه جنگ و افسران ارشد ارتش و دیگر سیاستمداران، افسران ارتش، روزنامه نگاران و چهره های عمومی نشان از تعهد گسترده ی اسرائیل برای تخریب نسل کشانه در غزه دارد.

عاملان نسل کشی به ندرت اهداف خود را به روش های مستقیم و صریح بیان می دارند، بنابراین دادگاه ها از طریق تجزیه و تحلیل اقدامات دولتی یا یادداشت های نشت شده، چنین قصدی را استنباط می کنند. با این حال، در مورد حمله نسل کشی اسرائیل به غزه، همانطور که پایگاه داده «قانون برای فلسطین» نشان می دهد، افراد دارای قدرت فرماندهی در سه ماه گذشته بارها اظهارات مبتنی بر نسل کشی داشته اند.

آنها فلسطینی ها را در لفاظی های خود غیر انسان معرفی و جمعیت غزه را به طور کلی به عنوان دشمن اسرائیل تصویر کرده اند. اسرائیلی ها مغرور از قدرت استعماری شهرک نشینی که بیش از هفت دهه است به مجازات، کشتن، مجروح ساختن، ویران کردن، نابود سازی، اخراج کردن، تحقیر، زندانی کردن و محروم سازی فلسطینی ها مشغول بوده و با آگاهی از وجود حمایت مادی و غیرمادی مداوم ایالات متحده، از بیان صریح و بی شرمانه ی قصد خود برای نسل کشی باکی ندارند؛ زیرا این را جنگ علیه افرادی می دانند که آنها را به عنوان "وحشیان" مورد استعمار قرار گرفته معرفی، تصور و محکوم کرده اند.

یواو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل ، در اعلامیه ی محاصره کامل خود در ۹ اکتبر، فلسطینیان را به طور دقیق به این شکل و به عنوان «حیوانات انسانی» توصیف کرد. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، در ۷ اکتبر غزه را "شهر شرارت" توصیف کرد و سپس در ۲۴ دسامبر حمله اسرائیل را به عنوان مبارزه با "هیولاها" معرفی ساخت. او «این را نه فقط نبرد اسرائیل علیه بربرها، بلکه نبرد تمدن علیه بربریت» قلمداد کرد.

ایزاک هرتزوگ، رئیس جمهور اسرائیل چند هفته پیش از آن، در ۵ دسامبر، گفته بود که حمله ی اسرائیل به غزه «جنگی است که واقعا و واقعا برای نجات تمدن غربی از دست امپراتوری شرارت است.»

نتانیاهو و دیگر وزرای ارشد اسرائیل هیچ شکی باقی نگذاشته اند که نجات "تمدن غربی" مستلزم نابودی کامل فلسطینی ها در غزه است و آنها را به مثابه مردم کتاب مقدس عمالیق معرفی کردند - مردمی که به طور کلی به عنوان دشمن باید نابود شوند - و نیز به عنوان نازی ها.

این استفاده ی ابزاری خام و خطرناک از دین و هولوکاست اشاره به یک روحیه ی نسل کشی دارد: عاملان نسل کشی همیشه گروهی را که مورد حمله قرار می دهند به عنوان یک تهدید وجودی برای خود می بینند، به طوری که نسل کشی، در ذهن آنها، یک دفاع مشروع و ضروری است. نازی ها هجمه ی نسل کشی خود علیه یهودیان در طول جنگ جهانی دوم را این گونه درک کردند و اسرائیلی ها اکنون نسل کشی خود را علیه فلسطینی ها در غزه به همان شکل می بینند.

پایگاه داده «قانون برای فلسطین» یک پایگاه جمع آوری شواهد جامع برای ردیابی زبانی که نسل کشی اسرائیل را هدایت می کند، فراهم می سازد. با توجه به این زبان نسل کشی بی شرمانه توسط افراد دارای قدرت تصمیم گیری در اسرائیل، "دیوان بین المللی دادگستری با یک انتخاب سخت مواجه است"، همانطور که موشن العطار، کارشناس حقوق بین الملل اخیرا آن را بیان کرده است: "به نفع آفریقای جنوبی عمل کرده و حکم موقت را مورد تصمیم گیری قرار دهید و یا قوانین بین المللی به لعنتی نمی ارزند."

لینک مقاله: Intent in the genocide case against Israel is not hard to prove