بر چهره استخوانی و قامت تکیده مردمانم
بر رخسار معصوم کودکان
بر زخم عمیق کولبران
و
درد بی پایان سوخت بران
رنجهای بی شماری رفته است
که سنگ صبور را یارای شنیدن نیست
به نظر میرسد اجماع مرموز و نانوشتهای بین بعضی از دولتهای جهان و بخشهایی از اپوزیسیون بر سر ماندن و نرفتن جمهوری اسلامی شکل گرفته است وگرنه رژیمی که بند بند وجودش از جرم، جنایت و فساد انباشته است و حتی در ۲۲ بهمنی که روز شکل گیری این جمهوری نکبت اسلامی است مردم به آن پشت میکنند و دسته دسته و گروه گروه در کوی و برزن و پشت بامها با فریاد مرگ بر دیکتاتور نفی و نابودی آن را صدا میزنند همچنان بر سریر قدرت نشسته، تنوره میکشد، دست میبرد، چشم در میآورد و اعدام میکند... اینک کشور در آستانه نابودی محض قرار گرفته است.
تاریخ تکامل بشر هرگز چنین نمونهای در جغرافیای به گستردگی گیتی بیاد ندارد که هیچ انسانی و یا جانوری آن کند که جمهوری دد منش و زالو صفت اسلامی با مردمانش میکند و این گونه آنان را در معرض آسیبهای روحی و روانی قرار دهد که اثرات سو یه آن سالهای سال روح و جسم آنان را خواهد آزرد.
اما اپوزیسیون متوهم و خود محور پندار هنوز در پی منافع حقیر فردی و گروهی به جانمایه مردان و زنان و کودکان کشور که ذره ذره آب میشود اعتنایی ندارد غم حزب و گروه خود را میخورد و همچنان دست به تخریب یکدیگر میزنند، گریبان این رژیم آدمخوار را رها کرده دست به افشاگری نیم قرن پیش و شاهی که دیگر وجود خارجی ندارد و به بخشی از تاریخ چند هزار ساله ایران پیوسته است، و خوشحال و خندان از اینکه به وظیفه اخلاقی و انقلابی خود عمل کردهاند بدین گونه چوب لای چرخ میگذارند و بر عمر رژیم نکبت اسلامی میافزایند.
ما تنها هستیم ظاهراً خیلیها خوش ندارند که ایران روی آرامش ببیند و در قامت یک دولت مستقل و نیرومند ظاهر شود.
چنین ایرانی توانایی این را خواهد داشت که معادلات تجاری و اقتصادی منطقه را دگرگون کند و دکانهای زیادی را تخته کند
ما مجبوریم و راه دیگری نیست که علیرغم اختلافات باهم کار کنیم تا بتوانیم این گره کور و کلاف سردرگم را باز کنیم
افراد، شخصیتها، احزاب و سازمانها، اگر واقعا دل در گرو وطن دارند و در گفتارشان صادق هستند با یک وفاق و همبستگی حداقلی تکرار میکنم حداقلی، نیروی عظیم و کارسازی تشکیل دهند که پتانسیل حاصل را آن کل ساختار مفلوک و درمانده جمهوری اسلامی برکند و نظم نوینی بر پایه ویرانههای بجا مانده پی افکنند و فردای آزاد، آباد و مستقل برای ایران به ارمغان بیاورند.
در صورت کوتاهی و قصور مردم ایران هرگز ما را نخواهند بخشید و ما شرمندگان تاریخ خواهیم بود.
صادق حسینی
نمایندهی خدایی که نیست، رضا فرمند
سیاست، شکست و گسست، اکبر کرمی