با شما آقای رضا پهلوی، با شما سازمان‌ها و احزاب، فعالان سیاسی و حقوق بشری، خانم مسیح علی‌نژاد، آقای حامد اسماعیلیون، ورزشکاران، هنرمندان به‌نام، فرهیختگان، استادان و دیگر کسانی که حامیان مبارزان داخل کشورید. آیا وقت آن نرسیده که حداقل در برابر این سرکوب متشکل و سازمان‌یافته برعلیه زنان مبارز ایران که زیر سخت‌ترین شرایط با "نه" گفتن به حجاب اجباری و ایستادگی در برابر نیرو‌های به‌غایت وحشی و سرکوبگر جمهوری اسلامی از حریت و آزادگی یک ملت دفاع می‌کنند! ما نیز به‌عنوان مبارزان، فعالان و معترضان خارج از کشور بدون علم کردن پرچم‌ها و تعلقات گروهی برای یک‌بار هم که شده در این روزهای سخت سرکوب جنبش زنان و جنبش عظیم "مهسا" دست در دست هم به‌پاخیزیم؟
آیا این‌همه شهامت و تعهد بزرگ مبارزان درون کشور که زیر تیغ جلاد از درون زندان‌ها پیام مبارزه و بشارت آزادی می‌دهند؟ کافی نیست که وجدان، شرافت وتعهد اخلاقی ما نیز بر منیت‌های شخصی و گروهی‌مان فائق آید. تا قادر شویم حداقل در این مورد مشخص به خواسته‌های مبارزان درون کشور پاسخ دهیم؟
"یک ساعت پیش، یکی دیگر از دختران ایران، دینا قالیباف، با تن کبود و روایت آزار جنسی وارد بند زنان زندان اوین شد... مردم آگاه ایران، من از تک‌تک شما و تمام اقشار، اصناف، هنرمندان، روشنفکران، کارگران، معلمان و دانشجویان در داخل و خارج از کشور می‌خواهم علیه جنگ، تعرض، تجاوز و ضرب‌و‌شتم زنان، یکسره فریاد شویم. از جهان و جهانیان می‌خواهم این جنگ وحشیانه بی‌امان را که جلوه بد هیبت و مشمئزکننده آپارتاید جنسیتی است را متوقف کنید. " از نامه پرشور و شهامت ستایش‌برانگیز نرگس محمدی از درون زندان.
دیبا قالیباف، روزنامه‌نگار جوانی که با تمام جوانی بارعظیم امانت یک ملت را که همان خواست آزادی وعدالت است بر دوش می‌کشد.
"مأموران حکومتی در همه‌جا به پیروی از خط قرمز استبداد دینی حاکم اجازه یافته‌اند با تذکرات و رفتارهای توهین‌آمیز، کرامت زنان را مخدوش سا‌زند.... در حال حاضر زنانی که حاضر نیستند موی سر خود را بپوشانند با آزارهای گسترده‌تری روبه‌رو می‌شوند. آنان از ورود به مؤسسات آموزشی و دولتی منع می‌شوند و بنا بر عقیده جمهوری اسلامی، حق استفاده از وسایل نقلیه عمومی، دریافت خدمات اجتماعی و حتی درمانی را ندارند...، جامعه روشنفکری و مدنی ایران حساسیت کافی را در خصوص تضییع حقوق زنان نشان نداده و این موضوع زمینه را برای دست‌درازی روزافزون حکومت به تمام عرصه‌های وجودی زنان فراهم کرده است" از نوشته و گفته‌های آزاده زنی اسلام‌پژوه به‌نام خانم صدیقه وسمقی از درون زندان که در حمایت از جنبش زنان آزاده ایران حجاب از سر گرفت وبا تنی بیمار رو در روی حکومتیان فاسد ایستاده است.
خانم‌ها و آقایان اپوزیسیون خارج از کشور! در هر مقام، هر جایگاه و هر گروهی که هستید؛ باید نقش خود را در قبال این شیرزنان که مبارزان نستوه امروز کشورند، دریابید و بدان عمل کنید.
آیا تمامی این پیام‌ها، این ایستادگی و مبارزه به بهای جان، وجدان‌های ما را در برابر تفکری که سال‌هاست با نهادن هزاران اگر و اما توسط افرادی که فرق نمی‌کند در کدام طرف باشند، وظیفه‌شان نفاق‌افکنی، برجسته کردن وجوه افتراق و دامن زدن بر جدائی‌ست، به‌چالش نمی‌کشد؟
به تفکرمان وانمی‌دارد که ما نیز با شهامت و تعهد اخلاقی در هر جایگاهی، هر تشکلی که هستیم قید‌های نهاده شده بر تفکر، بر عملکرد مستقل و متعهدانه خود، که عامل بازدارنده و فصل‌کننده ما با جنبش مردمی‌ست را برداریم. به ندای وجدان، به وظیفه تاریخی خود پاسخ گوییم؟ به ندای برخاسته از درون کشور که حمایت میلیونی مهاجران ایرانی در خارج ازکشور را طلب می‌کنند؛ خواستی ملی و انسانی که اپوزیسیون باید جوابگوی آن باشد!
ابوالفضل محققی
