ابراهیم نبوی - زیتون
ساموئل گلدوین(۱)
سلام علی جان
چطوری؟ خوبی؟ امروز حسین یکی از بچههای پاکستانی همکلاسی من که خیلی هم پسر خوبیه نامه تو رو به من داد و کلی حال کردم.
اسم من ساموئل گلدوین هست و در رشته فیزیک استنفورد درس میخونم و الآن یک ساله که خبرهای میدل ایست رو دنبال میکنم. فکر کنم تو هم توی میدل ایست باشی. واسه همینه که اینقدر سرت توی این مسائل هست و واقعا حال میکنم که چنین چیزی رو خوندم.
علی جون! واقعا امروز منو ساختی. اول نامه نوشته بودی: «این نامه را به جوانانی مینویسم که وجدان بیدارشان آنها را به دفاع از کودکان و زنان مظلوم غزّه برانگیخته است.» من یکی از همون جوونها هستم. ما توی دانشکدهمون حسابی برای فلسطینیها تبلیغات کردیم و از اونها حمایت کردیم. ولی واقعا وقتی نامه تو رو خوندم با خودم گفتم: « واااااااو، این عجب جیگری داره» بخصوص اونجاش که نوشته بودی : « هدف این مبارزه، توقّفِ ظلمِ آشکاری است که یک شبکهی تروریست و بیرحم به نام «صهیونیستها»، از سالها پیش بر ملّت فلسطین وارد ساخته و پس از تصرّف کشورشان، آنها را زیر سختترین فشارها و شکنجهها گذاشته است.» بابا علی خیلی تخم داری، تو تمام دنیا هیچکس جرات نکرد اینجوری بستگان اسرائیل رو بیاره جلوی چشمش.
من هر شب دارم سیانان و بیبیسی و فاکسنیوز و بقیه شبکهها رو میبینم، حتی تازگیها اون شبکه الجزیره رو هم میبینم. با چند تا بلاگر فلسطینی هم دوست هستم و خبرهای باحالی دستم میاد. نامهات رو کپی کردم و به ده نفر از دخترو پسرهای دانشکده دادم. بخصوص اونجاش حال کردم که نوشته بودی: « شما اکنون در طرف درست تاریخ ــ که در حال ورق خوردن است ــ ایستادهاید. شما اکنون بخشی از جبههی مقاومت را تشکیل دادهاید، و در زیر فشارِ بیرحمانهی دولتتان ــ که آشکارا از رژیم غاصب و بیرحم صهیونیست دفاع میکند ــ مبارزهای شرافتمندانه را آغاز کردهاید.» بیبن! خیلی حال کردم که تو به این قشنگی حال ما رو میدونی. الآن ما واقعا اینجا تحت فشار هستیم، برای اینکه خیلی شبکههای خبری تلویزیونی مستقل رو نگاه کنیم باید ماهی ۱۰ دلار پول آبونمان بدیم. یه سری فشارهای بیرحمانه هم هست که اگر بخواهیم از استنفورد تا سن فرنسیسکو بریم واسه تظاهرات باید کلی پول بنزین بدیم و تازه وقتی هم تظاهرات میکنیم باید باصدای بلند شعار بدیم. جالبه ایرانیها و عراقیها ( من این دو تا رو با هم همیشه قاطی میکنم) و پاکستانی ها وقتی تظاهرات میشه مثل این فیلمهای سینمای وحشت چنان جیغ میزنن و رنگشون قرمز میشه انگار میخوان قتل زنجیرهای انجام بدن ولی من هر کاری میکنم نمیتونم بلند داد بزنم و واقعا بهمون فشار میاد.