به عبارتی، او خود کاندیدای واقعی این انتخابات است و هر کس که به عنوان برنده آن نامش از صندوقهای رای بیرون بیاید ادامه دهنده و سرسپرده راه دیکتاتوری ولایت فقیه خواهد بود.

رقابت باندهای رژیم هم رقابت میان سرسپردگان به دو قطب قدرتهای جهانی یعنی روسیه و چین از یکسو، و آمریکا و اروپا در سوی دیگر است.

با موضعگیریهای جدید غرب در مورد محکومیت رژیم در شورای حکام سازمان انرژی هسته ای و تلاش گسترده برای تروریستی خواندن سپاه از سوی اتحادیه اروپا، باندهای مخالف وابستگی رژیم به روسیه و چین که عمدتا در سپاه و سازمانهای امنیتی جا خوش کرده اند، زمینه را برای عرض اندام در مقابل آنها مساعد دیده اند.

اما مشکل آنها از یکسو عدم پشتیبانی مردمی و از سوی دیگر هزاران پیوند مالی و عقیدتی به نظامی است که خود در آفرینش و ادامه استبداد آن کم و بیش سهیم هستند.

قدر مسلم بن بست سیاسی و بحران مشروعیت نظام در فرای این «انتخابات»‌هم ادامه خواهد داشت و با خروج خامنه ای از صحنه تشدید هم خواهد شد.

مارک تواین نویسنده شهیر آمریکایی درست گفته است که «آنجا که آزادی محلی از اعراب ندارد، اگر رای دادن چیزی را تغییر می داد اجازه آن را نمی دانند».