چرا پورمحمدی برآشفت؟

در زندگی‌نامه خود-نوشتی که پورمحمدی در وب‌سایتش منتشر کرده، چندان به سوابق امنیتی‌اش اشاره‌ای نداشته است. او بیشتر به دوران کودکی و پدر خیاط و مادرش که از نوادگان عبدالکریم حائری بوده، پرداخته است.

سوابق سیاسی و امنیتی پورمحمدی بیشتر در خلال مصاحبه‌ها افشا شده است.

بهمن‌ ماه سال ۱۴۰۲ او فاش کرد که پیش از انقلاب ۵۷ قصد داشته از طریق پاکستان به فلسطین و لبنان برود تا برای مبارزات انقلابی، آموزش نظامی ببیند. در همین مسیر هم شناسنامه پاکستانی دریافت کرده است.

سال ۱۳۹۵، زمانی که پورمحمدی وزیر دادگستری دولت روحانی بود، خانواده حسینعلی منتظری، قائم مقام وقت روح‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، فایلی صوتی از جلسه او را با هیات موسوم به «هیات مرگ» منتشر کرد. هیاتی چهار نفره شامل حسینعلی نیری، حاک شرع، مرتضی اشراقی، دادستان، ابراهیم رئیسی، معاون دادستان و مصطفی پورمحمدی، نماینده وزارت اطلاعات در زندان اوین.

در زمان انتشار آن فایل صوتی، علی مطهری، نماینده وقت مجلس و فرزند مرتضی مطهری از پورمحمدی توضیح خواست اما پاسخ پورمحمدی به نامه مطهری، مثل جوابش در برنامه تبلیغاتی ریاست جمهوری تند بود: «خداوند فرمودند بر کفار رحم نکنید. در طول تمام این سال‌ها یک شب هم بی‌خوابی نکشیده‌ام »

مصطفی پورمحمدی در دوره قتل‌های زنجیره‌ای و ترور رستوران میکونوس، قائم مقام و معاون وزارت اطلاعات در دولت‌های اکبر هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی بود

تمام زندگی پورمحمدی با سمت‌های امنیتی و قضایی عجین بوده است. او از سال ۱۳۶۶ وارد دستگاه امنیتی شد و یکی از اولین ماموریت‌هایش نمایندگی وزارت اطلاعات تازه تاسیس شده در جریان کشتار تابستان سال ۱۳۶۷ بود.

پور محمدی در سال‌های ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۸ به مدت ۹ سال معاون ضد جاسوسی و قائم مقام وزیر اطلاعات بود. دوره‌ای هم‌زمان با قتل‌های زنجیره‌ای و ترور میکونوس.

او درباره قتل‌های زنجیره‌ای صراحتا اعلام کرد آن قتل‌ها «خودسرانه نبوده» است.

پورمحمدی در گفت‌وگویی با هفته‌نامه مثلث (متعلق به علیرضا زاکانی، دیگر نامزد ریاست جمهوری ۱۴۰۳) در سال ۱۳۹۸، برای اولین بار فاش کرد آن قتل‌ها درون سیستم وزارت اطلاعات با مدیریت معاون امنیت که «گرایش چپ» داشته انجام شده است.

پورمحمدی گفت قتل‌ها «با هدف نجات جبهه اصلاحات از ورطه خطرناک» طراحی شده بودند.

با روی کار آمدن علی یونسی، دومین وزیر اطلاعات دولت خاتمی و با اصرار او، پورمحمدی از وزارت اطلاعات کنار گذاشته شد. بعد از سال ۱۳۷۸ هم دیگر در مناصب امنیتی نقش چندانی نداشته اما سابقه امنیتی هرگز او را رها نکرده است.

از پورمحمدی همچنان با عنوان عضو هیات مرگ و معاون وزیر اطلاعات و قائم مقام این وزارت‌خانه یاد می‌شود. دورانی که در زندگی خود-نوشت او اشاره‌ای به آن نشده است و وقتی مجری اصول‌گرای برنامه میزگرد فرهنگی آن را یادآوری کرد، پورمحمدی برآشفت.