دانشگاهیان عزیز، ملت سرفراز ایران
تحریم گسترده انتخابات ۱۴۰۰ ریاست جمهوری و انتخابات ۱۴۰۲ مجلس از یک سو و کشتار معترضین سال ۱۴۰۱ از سوی دیگر، چهره واقعی هسته سخت قدرت در نظام جمهوری اسلامی را برای جهانیان اشکار کرد. این رخدادها علاوه بر ریزش شدید پایگاه اجتماعی، مشروعیت داخلی و بین المللی نظام را بشدت کاهش داده است. نگرانی رژیم از نتایج انتخابات ریاست جمهوری امریکا، فشار فزاینده جهانی برای تعیین تکلیف پروژه هسته‌ای و شکستهای پرهزینه در ماجراجوییهای منطقه‌ای، نظام را بر ان داشته است تا نمایش انتخاباتی امسال را با ظاهری متفاوت از سال ۱۴۰۰ برگزار کرده تا از این طریق شاید بخشی از مشروعیت خود را بازسازی کند.
در حالیکه شرایط اسفبار امروز کشور بیش از هر چیز محصول مبانی نظری مندرج در قانون اساسی، ساختارهای سیاسی- اقتصادی مبتنی بر ان و سیاستهای محوری ۴۰ ساله نظام در حوزه داخلی و خارجی است، تمامی کاندیداها و از جمله کاندیدای بظاهر متفاوت منتسب به اصلاح طلبان اشکارا خود را ملتزم به سیاستهای کلی نظام و نظرات رهبری اعلام کرده‌اند. بدین ترتیب رقابت بین این کاندیدها نه برای اصلاح یا تغییر سیاستها که تنها برای افزایش کارامدی در اجرای این سیاستهاست و کیست نداند که افزایش کارامدی در اجرای سیاستهای نادرست و ضدملی نتیجه‌ای جز خسران و تباهی بیشتر ملک و ملت نخواهد داشت.
انتخابات در نظام جمهوری اسلامی هیچیک از نشانه‌های انتخابات ازاد کشورهای دمکراتیک از جمله ازادی کاندیداتوری، ازادی احزاب، ازادی رسانه‌ها و مهمتر از همه مکانیزم حصول اطمینان از سلامت انتخابات را نداشته است. علاوه بر این انتخابات ریاست جمهوری به شهادت سابقه ۴۵ ساله و بدلیل عدم تناسب اختیارات و مسولیتهای رییس جمهور، منشا هیچ اثر ماندگار و تعیین کننده‌ای نبوده است. در چنین شرایطی شرکت در انتخابات صرفنظر از نتیجه ان تنها موجب افزایش مشروعیت نظام در نزد اقلیت همراه نظام و جهانیان شده و نتیجه‌ای جز افزایش سرکوب در داخل و توان معامله با دولتهای خارجی بر سر منافع ملت ایران نخواهد داشت.
از نظر ما تنها انتخابات مفید در نظام جمهوری اسلامی رفراندمی است که تحت نظارت ناظران بین المللی برای تعیین تکلیف نظام جمهوری اسلامی برگزار شود و نه هیچ انتخابات دیگری.. به امید ان روز.
اساتید لیبرال دانشگاه‌های ایران
