احمد زیدآبادی - مسئولیت تراژیک و ناخواسته!
دیگر مسجل شده است که مسعود پزشکیان و سعید جلیلی به دور دوم انتخابات راه یافته‌اند.
این "دور دوم" چه مسئولیت ناخواسته، سنگین، هولناک و تراژیکی به دوش آن دسته از منتقدان وضع موجود گذاشت که به انحاء مختلف از زیر بار حضور در انتخابات فراری بودند!
واقعیت تازه
مشارکت حدود ۴۰ درصدی و پیشتازی یک اصلاح‌طلب؟
بله. واقعیت تازه‌ای که امید می‌رود به مثابه بانگی بر بالین به خواب رفتگان عمل کند.
با این نرخ مشارکت که البته هیچ افتخاری برای حکومت ندارد، اپوزیسیون برانداز هم نمی‌تواند اعلام پیروزی کند. اگر مشارکت به زیر ۳۰ درصد سقوط می‌کرد، آنگاه می‌شد ادعا کرد که کچ تحریم گرفته است.
چاره‌اندیشی نمی‌کنید؟
اگر از منظری کاملاً حرفه‌ای و فارغ از هر نوع ارزشگذاری به دیدگاه‌ها و مناظرات کاندیداهای ریاست جمهوری نظر کنیم، بدون هیچ تردید و ابهامی، شیخ مصطفی پورمحمدی، به لحاظ آسیب‌شناسی مشکلات کشور، انسجام ذهنی، تسلط بر مسائل و ارائۀ راه حل‌های واقع‌بینانه به زبانی مسلط و همه‌فهم، قابل قیاس با هیچکدام از دیگر کاندیداها نبود.
با این حال، چرا آراء او از آراء باطله هم عقب افتاده است؟ آیا دلیلش صرفاً سابقۀ امنیتی، نقش او در حوادث سال ۶۷ و دور بودنش از چشم رسانه‌ها در سال‌های اخیر است؟
هر سۀ اینها قاعدتاً در میزان رأی او اثرگذار بوده است، اما آنطور که من استمزاج کردم دلیل اصلی ماجرا، رد غلیظ مهر بر پیشانی و پوتۀ سفید روی سرش بوده است!
با این حساب، روحانیت نمی‌خواهد برای اعتبار خود چاره‌اندیشی کند؟
