البته جوگیر شدن و کنترل کلام را از دست دادن، موضوع تازه و عجیبی نیست خاصه این که کسی مثل مسعود پزشکیان که به شکل کاملا اشتباهی از بالای آبشار نیاگارا به پایین هُل داده شده است یکهو در فضایی قرار بگیرد که گردن کلفت های رسانه ای امریکا جمع اند و ایشان باید نظر جمهوری نکبت را در مورد مسائل مختلف سیاسی و جهانی بیان کند.
خبرگزاری فارس بعد از سوتی های رییس جمهور منتخب رهبر، حرف های او را «سبق لسان» دانسته یعنی او در گفتارش دچار اشتباه شده ولی این سبق لسان در این گفتار چند دقیقه ای یکی دو تا نیست که آن را حمل بر خطای لفظی بکنیم بلکه جناب پزشکیان مکنونات قلبی خود را که مخالف خط اصلی و واقعی جمهوری نکبت و سد علی و بازوی نظامی آن یعنی سپاه آدمخوار است بیان کرده و حالا باید منتظر بمانیم تا خامنه ای برای ماستمالی کردن گندکاری او سخنرانی معتدلی انجام دهد و اثرات سبق لسان جناب رییس جمهور را به نوعی خنثی کند.
یادش نه چندان بخیر زمانی که خاتمی به عنوان رییس جمهور ۲۰ میلیونی انتخاب شد و نیش اش تا بناگوش باز بود و حرف های گنده تر از دهان اش می زد، یک روز خودش را با رفسنجانی مقایسه کرد و گفت که مثل ایشان بلد نیست حرف بزند و کم کم یاد خواهد گرفت. فکر می کنم پزشکیان هم هنوز باید مثل خاتمی جلو برود و بوق بزند تا حرف زدن مورد پسند رهبری را یاد بگیرد.
اولین سوتی پزشکیان در سخنان ایراد شده در جمع مدیران رسانه ای امریکا این بود که به جای حرف زدن از «من»،،، از «ما» سخن گفت که معلوم نیست این ما یعنی چی و یعنی کی!
بنده ی خدا فکر کرده است که کیف کش رهبری شدن و تدارکاتچی او بودن به او اجازه ی سخن گفتن از طرف «ما» به او می دهد و خبر ندارد که رهبر و سپاه در خفا، همچین با پشت دست توو دهن او خواهند زد که باید اپرای «من غلط کردم» و «سخنان مرا تقطیع کردند» بخواند.
دومین سوتی، گفتن «بیایید کمک کنیم»... بود! مگر جمهوری نکبت سد علی ضعیف است که از کسی کمک بخواهد یا نیاز به کمک کسی داشته باشد؟
سومین سوتی گفتن این که اگر اسراییل «سلاح هایش» را زمین بگذارد ما هم «تمام سلاح هایمان» را زمین می گذاریم!
بنده ی خدا نمی داند که اگر قرار بر زمین گذاشتن سلاح توسط اسراییل و جمهوری اسلامی باشد -که فرضی ست در حد بوندس لیگا محال- فردا عرب ها هر دو کشور را هپولی خواهند کرد و زدن این حرف مسخره به نظرم واقعا سبق لسان بوده است!
چهارمین سوتی این گفتار این است که من «چندان سیاست نمی دانم»! خب جناب پزشکیان! نمیگی اگه یکی از حاضران ازت سوال کنه که اگر زیاد سیاست نمی دانی به عنوان رییس جمهوری ایران داری آن جا چه غلطی می کنی؟ برو دل و جیگر مریض ها را بیرون بکش و دوخت و دوز کن و سیاست را به سدعلی و یارانش که خیلی این کار را بلد هستند بسپار!
پنجمین سوتی این است که تروریست تروریست است؟ چه عجم چه امریکایی چه....! دایی! کجای کاری؟ جمهوری اسلامی و تروریسم؟! فیا عجبا عجبا! شما همه جور تروریسمی را محکوم می کنی؟ شما غلط می کنی! یادت رفته «النصر بالرعب» اسلام عزیز را؟!
ششمین سوتی بیایید نجنگیم! هاهاهاها! پس جنگ جنگ تا رفع فتنه در عالم چی شد؟!
هفتمین سوتی «ما می خواهیم با همه آشتی کنیم!» هاهاهاها! پس اسراییل باید محو شود و تاریخ بیست و پنج ساله تعیین شده برای محو او مالید به آب؟!
هشتمین سوتی «ممکنه بعضی ها بعضی کار ها را بکنند ولی این ما نیستیم که این کارها را می کنیم!»
حاجی! بترس از بعضی ها که بعضی کارها را می کنند! فردا نزنند شانتال پانتال ات را یکی کنند!
نهمین سوتی «به پیر و پیغمبر ما هم انسانیم! دلمون میخواد آرامش توو دنیا ایجاد بشه!»
نه!
با این جمله ی آخر من تصور می کنم کار از سوتی و سبق لسان گذشته و وارد مرحله انقلاب پزشکیان علیه نظام حاکم شده ایم! حالا باید منتظر بمانیم ببینیم سدعلی چجوری این گندکاری رییس جمهور منتخب اش را رفع و رجوع خواهد کرد!
حذف «ایران» از نام باشگاه «استقلال»