بی بی سی - نخستوزیر پیشین لبنان در گفتگویی اختصاصی به بیبیسی گفت حزبالله در عمل دولت لبنان را به گروگان گرفته است و ایران پشت این کار است.
فواد سنیوره گفت: «این سلاحی که در دستان حزبالله بود، بهجای آنکه به سمت اسرائیل نشانه برود، به سمت داخل کشور برگردانده و به ابزاری برای دخالت ایران در سوریه، عراق و یمن تبدیل شده است. لبنان نمیتواند وارد چنین جنگی شود.»
آقای سنیوره از حزبالله به خاطر اینکه لبنان را به جنگی کشانده است که «اکثریت مردم خواهان آن نیستند» انتقاد کرد و گفت در حالیکه اسرائیل به جنگ علیه حزبالله ادامه میدهد، جامعه جهانی کشورش را «رها کرده است».
او از فقدان ابتکارهای دیپلماتیک برای برقراری آتشبس و پایان دادن به درگیری در لبنان انتقاد کرد و گفت لبنان به تلاشهای جدی در سطح ملی نیاز دارد و همچنین به پشتیبانی کشورهای عربی و جامعه بینالمللی:
«ما نمیتوانیم رئیسجمهوری انتخاب کنیم، چون در کشور برخی از گروهها، به طور خاص حزبالله، اصرار دارند رئیسجمهوری میخواهند که از پشت به آنها خنجر نزند.»
فواد سنیوره در زمان حمله اسرائیل در سال ۲۰۰۶ میلادی نخستوزیر لبنان بود.
او میگوید دولتش در آن زمان توانست لبنان را از جنگ دور نگه دارد اما دولت فعلی این کار را نکرده است.
در آغاز جنگ ۳۳ روزه که حدود ۲۰ سال پیش رخ داد فواد سنیوره یک بیانیه صادر کرد. او میگوید: «دولت من بسیار صریح و مصمم اعلام کرد که ما از اقدام حزبالله در خصوص عبور از خط آبی در مرز [با اسرائیل] و آدمربایی و کشتن خبر نداشتیم و آنها به ما اطلاعی ندادند.»
فواد سنیوره معتقد است او با آن بیانیه بین دولت و کشور لبنان از یک سو و حزبالله از سوی دیگر فاصله ایجاد کرد و اکنون نیز درگیری لبنان نباید به جنگ غزه گره بخورد.
لبنان از زمان آخرین انتخابات در سال ۲۰۲۲ عملا دولت مستقر و محکمی نداشته است و اکنون نیز نجیب میقاتی، نخستوزیر موقت، اداره کشور را بر عهده دارد.
این نخستین بار نیست که فواد سنیوره از حزبالله انتقاد میکند.
فواد سنیوره در ژوئیه سال ۲۰۰۵ میلادی نخستوزیر لبنان شد. به دنبال خروج نیروهای سوری از لبنان، امیل لحود، رئیسجمهور وقت، او را مامور تشکیل دولتی کرد که حزبالله لبنان هم در آن وزیر داشت. حزبالله اما مدتی بعد به دلیل اختلاف نظر با جناح اکثریت در پارلمان از دولت خارج شد.
در دوران نخستوزیری فواد سنیوره، او و حسن نصرالله، دبيرکل پیشین حزبالله، بارها یکدیگر را هدف حمله لفظی قرار داده بودند.
آقای سنیوره در داخل کشور از حمایت بلوک سنی پارلمان لبنان برخوردار بود و قدرتهای غربی از او حمایت میکردند. در مقابل منتقدان او و به ویژه بلوک شیعه، از حمایت ایران و سوریه برخوردار بودند.
طبق قوانین لبنان، رئیسجمهور باید مسیحی مارونی، نخستوزیر مسلمان سنی، و رئیس مجلس مسلمان شیعه باشد.