۱-اسناد رابطه‌اش با آمریکائی و حمایت آمریکا از وی رو نشود
۲-با وسیله قراردادن آمریکا، و اتهام آمریکائی بودن، بخش مهمی از مخالفین خود را حذف و قدرت خود را قدم به قدم تثبیت کند.
۳-معلوم نشود که آمریکا در حمایت از انقلاب گام برداشته و حد اقل به قول مرحوم منتظری باعث شده که انقلاب زودتر به ثمر برسد؟
۴-به ثمر رسیدن انقلاب ۵۷، نتیجه درایت منحصر به فرد و مطلق آقای خمینی تلقی شود.
در هر حال آقای خمینی در ظاهر حل مسئله بحران گروگان گیری را به مجلس شورای ملی واگذار کرد.

گروگانها آتویی در دست حزب جمهوری اسلامی

نظر به اینکه آقای خمینی در ۴ اسفند ۵۸ آزادی گروگانها را به مجلس واگذار کرد (۴۱) و‏ ‏مجلس در هفتم خرداد ۱۳۵۹ رسما ً کار خود را آغاز کرد و با وجودی که ‏مسئله گروگان‌ها به مجلس واگذار شده بود، مجلس آن را در دستور کار قرار نداد و با لیت و لعل کردن وقت گذرانی کرد، تا اینکه مجددا ً ‏آقای خمینی در تاریخ ‏‏۲۱ شهریور ۱۳۵۹ چهار شرط برای آزادی گروگان‌ها اعلام کرد (۴۲): ‏ بنا بر اساس اطلاعات اینجانب و آقای بنی صدر در کتاب سیر تحول سیاست آمریکا در ایران کتاب دوم گروگانگیری این چهار شرط را کارتر و مشاورانش تهیه و در اختیار آقای خمینی قرار داده شده است و آقای صادق طباطبائی از طریق آلمانها به آمریکایی‌ها اطلاع میدهد که آقای خمینی آماده است که مسئله گروگانها و آزادی آنها را حل کند. ‏‎‎متعاقب آن آقای خمینی در ۲۱ شهریور ۱۳۵۹، در پیامی به زائران بیت الله الحرام، چهار شرط ذکر شده را برای آزادی گروگانها اعلان کرد و آمریکاییها مطمئن شدند که این بار غیر از دفعات قبل است. جلسه در آلمان تشکیل شد و آقای صادق طباطبائی از جانب آقای خمینی در آن شرکت کرد. (۴۳)
حزب جمهوری اسلامی با رهبری دکتر بهشتی تحت عنوان دانشجویان پیرو خط امام، که در حقیقت یک گروگانگیری حکومتی بود، هر کسی را که می‌خواستند از صحنه سیاست حذف کنند و صحنه را به قول بهشتی برای «دیکتاتوری صلحا» ‏ و یا «دیکتاتوری ملی» (۴۴) و یا ولایت مطلقه فقیه خمینی جهت قبضه ‏کردن تمامی ارکان قدرت، آماده سازند، از آن به عنوان آتو و اهرم حذف استفاده می‌کردند. غالب ملی‌ها، نهضت آزادی، بعضی از روحانیون مزاحم، بعضی از سران ارتش و دیگران از طریق انتشار چند سند باصطلاح دست و پا شکسته توسط دانشجویان پیرو خط امام بدون هیچ تحقیق و دادگاهی از حیض انتفاع انداخته می‌شد. شاید یکی از پر سر و صداترین افشاگریهای دانشجویان، انتشاراسناد مربوط به جاسوسی عباس امیرانتظام بود، که برمبنای آن، دانشجویان او را متهم به جاسوسی برای سازمان سیا، [سازمان امنیت آمریکا [CIAکردند ودر تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۵۸دستگیر و تحویل دانشجویان پیرو خط امام داده و رهسپار زندان کردند.
آقای هاشمی رفسنجانی که بر کرسی ریاست مجلس شورای اسلامی تکیه زده بود، در تمامی این مراحل خود یکی از مهمترین عوامل جلوگیری به موقع حل بحران گروگان گیری بود، ۲۳ سال بعد از امضای قراداد الجزایر، برای موجه جلوه دادن و تبرئه خود از جنایت و خسارت عظیمی که بر اثر امضای آن قرارداد به منظور قبضه کردن و به انحصار در آوردن قدرت، به کشور وارد ساخته‌اند، با یک زبان مزورانه اعتراف می‌کند که اولا با همآهنگی دادستانی انقلاب و دانشجویان آقای امیرانتظام به ایران فراخوانده شد و روانه زندان گردید و ثانیاً اسناد منتشره نشان دهنده جاسوسی امیرانتظام نبوده است: «در این مورد بخصوص، نظر برخی از ما این بود که اسناد فاش شده تا آن زمان، نشان دهندة جاسوسی امیرانتظام نبود و در این زمینه حرفهای آقای بازرگان که ایشان را جاسوس نمی‌دانست، تأیید می‌کردیم. البته نمی‌خواستیم بگوئیم که دانشجویان دروغ می‌گویند، بلکه معتقد بودیم اسنادی که آنها افشا کرده‌اند، نشان دهندة جاسوسی نیست» (۴۵) این یعنی چی؟ شما و قوه قضائیه تحت رهبری و قاضی القاضاتی آقای بهشتی، بر اساس همین اسناد منتشره دادگاه انقلاب در زمان حاکمیت حزب جمهوری بر آن به آقای امیر انتظام حکم زندانی ابد غیر قابل تغییر داده‌اید؟ این که شما نمی‌خواستید بگوئید که دانشجویان دروغ می‌گویند، خود نمی‌گوئید که ایشان جاسوس بوده است؟ آیا این که امروز آقای رفسنجانی حتی ۲۳ سال بعد از حادثه هنوزیکی به نعل ویکی به میخ میزند و حاضر نمیشود شفاف حرف بزند جز برای تبرئه خود و حفظ کسانی است که وسیله آقای خمینی و حزب جمهوری اسلامی آلت دست قرار گرفته بودند، نیست؟ ظاهراً چنان می‌نمود که برای اجرای چهار شرط آقای خمینی، آقای خمینی صادق طباطبائی را مامور مذاکره با آمریکایها کرده است. نظر به اینکه حزب جمهوری اسلامی اکثریت مجلس را در اختیار خود داشت و آقای خمینی هم حامی و پشتیبان آنها و رابطه بنی صدر با حزب جمهوری هم تیره بود، و حزب، بنی صدر را به جد در مقابل قدرت طلبی خود می‌دید، آقای طباطبائی دور زده شد، و سعی شد که مسئله گروگانگیری و حل آن را خود در دست بگیرند و از آن به عنوان اهرم و آتویی بویژه علیه بنی صدر استفاده کنند.
آقای دکتر بهشتی قاضی القضات کشور (رئیس دیوان عالی کشور) و دبیر کل حزب جمهوری اسلامی که در ۲۴ اردیبهشت و ‏۵‏ شهریور‏‏۵۹، به ترتیب گفته بود «ما در نتیجه مجازاتهای اقتصادی با مشکلات ‏روبرو خواهیم شد» (۴۶) و «با نگهداشتن گروگانها نفعی عایدمان نخواهد شد» (۴۷) بعد از این که برایشان مشخص شد که بنی صدر را نظیر آقای رجایی نمی‌شود به عاملشان و یا به ماشین ‏امضاء تبدیل کرد، دکتر بهشتی از موضع قبلی خود عدول کرد و به دروغ متذکر شد که اشغال لانه جاسوسی از نظر اقتصادی هم به نفع ما بوده است: ‏ «اصولا ً در پرتو این اقدام حتی سودهای اقتصادی هم برده‌ایم.» (۴۸) و این تغییر موضع زمانی است که با دسته ریگان وارد معامله پنهانی شدند و در این عمل و این راه قدم به قدم آقای خمینی آنها را حمایت کرد، چون در حقیقت او بود که دنبال ولایت مطلقه بود، خود او از اول در این راه بود. آقای خمینی در تمامی دوران از هر اهرم و یا اتویی که در دست داشت و یا به دستش می‌افتاد، برای از بین بردن مخالفین خود و یا کسانی که برایش مسلم می‌شد در قبضه کردن قدرت با وی همراهی نمی‌کنند، از آن استفاده می‌کرد. خطراتی که آزاد نکردن گروگانها برای کشور ایجاد می‌کرد، بارها به آقای خمینی هشدارها داده می‌شد ولی گوشش بدهکار اینها نبود. اقای خمینی آدم نادانی نبود که بگوئیم از روی نادانی عمل می‌کرد، بلکه او هدفمند عمل می‌کرد.

هشدارها

آیت الله منتظری در مورد حل مسئله گروگان‌ها می‌گوید: «من یک ملاقاتی با امام داشتم زمانی که انتخابات آمریکا داشت ‏نزدیک می‌شد، مدت زمان ریاست جمهوری ‏کارتر رو به پایان می‌رسید و پیش بینی می‌شد که یک نفر از حزب جمهوری خواه ‏آمریکا بر سر کار بیاید، من به امام گفتم یکی از عوامل ‏پیروزی انقلاب ما این بود که یک فضای باز سیاسی - با فشار دموکرات‌ها بر ‏نظام شاه - در ایران به وجود آمد و کارتر در به وجود آمدن این ‏فضا خیلی نقش داشت من نمی‌خواهم بگویم کارتر آدم خوبی است... بالاخره همین ایجاد زمینه باعث شد که نیروها بتوانند ‏فعالیت کنند و حداقل انقلاب به سرعت و با خونریزی کمتر به ‏پیروزی برسد، من به ایشان گفتم بالاخره ما یک روز باید قضیه گروگان‌ها را ‏حل کنیم، اگر در زمان کارتر و با ابتکار خود ما حل ‏بشود خیلی بهتر است. بالاخره دموکرات‌ها در آمریکا بهتر از جمهوری خواه‌ها هستند، ‏جمهوری خواه‌ها بیشتر با اسرائیل نزدیکند و ‏سرمایه دارهای یهودی بیشتر در آنها نفوذ دارند. امام گفتند «از این غیبها که شما می‌گویید ما ‏خبر نداریم» گفتم: این یک مسئله ‏واضحی است. ما باید روی مسائل مختلف دنیا حساب کنیم و مطابق منافعمان حرکت کنیم...» (۴۹)
آقای صادق ‏قطب زاده وزیر امورخارجه در تاریخ ۲۷ ‏مرداد ۱۳۵۹ طی نامه‌ای مفصل به مجلس به آنها هشدار داده بود که «حزب جمهوری خواه ‏برای موفقیت در مبارزه انتخاباتی دور آینده سخت ‏می کوشد که حل مسئله گروگان‌ها به بعد از انتخابات آمریکا موکول شود.» و در ‏چنین صورتی «ما در جهت خواست جمهوری خواهان ‏عمل کرده‌ایم.» و «جالب این که می‌شنویم که بعضی‌ها میگویند بگذارید ‏مسئله گروگان‌ها چند ماه دیگر حل شود و این همان نغمه‌ای ‏است که جمهوری خواهان آمریکا را خوش آیند است.» ‏ وی یادآور می‌‏شود: «فراموش نکنیم که هدف اصلی ما تأمین منافع اساسی ما است ‏و برای حل مسئله گروگان‌ها اگر به دنبال موقعیتی مناسب هستیم این ‏موقعیت فقط در یک ماه آینده وجود دارد» (۵۰)
مدتی قبل از شروع جنگ هم آقای صادق قطب زاده وزیر امور خارجه طی نامه‌ای به آقای خمینی اطلاع داد که براساس اطلاعات واصله ‏از چند منبع، چنانچه بحران گروگان گیری حل نشود، کشور با یکی از همسایگانش درگیر جنگی فرساینده و خانمانسوزی خواهد شد که ‏عواقب وخیمی برای کشور در بر خواهد داشت. عراق زمانی به ایران حمله کرد که تمام شرایط جهانی علیه ایران آماده بود. در بین ‏تمام کشورهای روی زمین تنها کشور آلبانی در سازمان ملل از عمل گروگان گیری ایران حمایت کرد. در رابطه با گروگان گیری ‏کارکنان سفارت و اشغال سفارت آقای رفسنجانی نیز اذعان دارد که «نگهداری اینها اشغال سفارت آمریکا که در حقیقت خاکش بوده.» (۵۱) ‏یک اجماع جهانی علیه ایران بوجود آورد. ‏ در یک چنین شرایطی لازم نبود که آمریکا خود طراح جنگ باشد، کافی بود که چراغ سبز به عراق داده شود و روسیه شوروی نیز جبهه ‏مخالف نگیرد و این هر دو با بحران گروگان گیری حاصل شد و باعث خوشحالی صدام در حمله به ایران گردید.
در هر حال آقای خمینی با وجود هشدارهای مکرر رئیس ‏جمهور، آقایان منتظری، مهندس بازرگان، قطب زاده، مهندس سحابی، دکتر سحابی و دیگران حاضر نشد که مسئله به موقع و به نفع ایران حل شود، خود این به تنهایی آشکار می‌کند که دست خمینی هم از ابتدا تا انتها در جریان بود.

نقش تعیین کننده آزادشدن و یا نشدن گروگانها

در دوران تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا ریگان در سخنرانی‌های انتخاباتی خود مرتب و بطورمدام کارتر را مورد حمله قرار می‌داد و «پیوسته کارتر را به خاطر سیاست غلطی که داشته مسئول گروگان گیری معرفی کرده است.» می‌کرد. (۵۲) وچون مشخص شده بود که آزاد شدن و یا نشدن گروگانهای آمریکا نقش تعیین کنند بر انتخابات ریاست جمهوری آمریکا خواهد داشت ‏به همین علت کارتر بارها اعلام کره بود که چهار شرط آیران را برای آزادی گروگانها می‌پذیرد.
آقای رجایی به هنگام بازگشت از نیویورک در مصاحبه‌اش عنوان کرده که: «معتقد است که آمریکا چهار ‏شرط ‏آیت الله خمینی را برای آزادی گروگان‌های آمریکایی می‌پذیرد، اما در مورد سرنوشت آنها مجلس باید تصمیم گیری کند.» (۵۳) ناظران بر انتخابات و سیاسیون هم می‌گفتند آزادی گروگان‌ها کارتر را در انتخابات پیروز می‌گرداند. «واشنگتن - رویتر- درحالی که کاخ سفید و دیگر ‏‏مقامات رسمی آمریکا امید به آزادی گروگان‌ها دارند و مجلس اسلامی قرار است روز یکشنبه (فردا) شرایط آزادی گروگان‌ها را مورد ‏‏بررسی قرار دهد منابع سیاسی اظهار می‌دارند آزادی گروگان‌ها عامل مهمی در انتخابات آمریکا محسوب می‌شود و باعث پیروزی ‏کارتر که ‏هم اکنون در مبارزات انتخاباتی عقب تر است می‌شود.» ‎ (۵۴) «جیمی کارتر در مباحثه تلویزیونی که سه ‏شنبه ‏‏ (۶ آبان ۵۹) با رقیب انتخاباتی خود داشت گفت به محض آزادی گروگان‌ها، آمریکا لوازم نظامی که ایران قبلا ً سفارش داده بود به ‏این ‏کشور ارسال می‌دارد.» ‎ (۵۵) کارتر قبلا ً نیز در تاریخ ۳۰ مهر ماه ۵۹ گفته بود: «اگر گروگان‌ها آزاد شوند وسایل نظامی را که ایران قبلا ً خریداری کرده بود ‏به آنها ‏تحویل می‌دهم.» (۵۶) ‏نه تنها اینان با آزاد نکردن گروگان‌ها مانع ارسال لوازم نظامی که در زمان جنگ تحمیلی برای کشور ضروری تر ‏از نان شب ‏بود شدند، بلکه یک فرصت تاریخی و طلایی که در جهت منافع ایران پیش آمده‏ بود را نیز از دست دادند و اینها همه با حمایت و چراغ سبز آقای خمینی انجام گرفت. و آیا این به تنهایی خیانت ‏به کشور نیست ‏؟
در تاریخ سوم آبان خبرگزاری‌ها و کارشناسان مسائل سیاسی آمریکا و سازمان‌های سنجش افکار همه براین نظر بودند که در صورت ‏آزادی ‏گروگان‌ها قبل از انتخابات ریاست جمهوری، انتخاب مجدد کارتر تضمین است. اما نظر به این که کارتر از آزادی فوری گروگان ‏ها مطمئن ‏نیست، وعده زیادی به مردم نمی‌دهد، زیرا در صورت عدم آزادی آنها، بدبینی مردم نسبت به وی افزوده می‌گردد. (۵۷) ‏‏بنا به گزارش یونایتد پرس از نیویورک به نقل از آخرین شماره مجله «نیوزویک» جیمی کارتر طی ارسال پیام خصوصی به ایران، ‏چهار ‏شرط آیت الله خمینی را برای آزادی گروگان‌ها پذیرفته است» ‏این هفته نامه به نقل از منابع اروپایی که متن پیام را خوانده‌اند، ‏نوشت «‏کارتر همچنین در قبال آزادی گروگان‌ها پیشنهاداتی به ایران کرده است. از جمله لغو تحریم اقتصادی و فروش لوازم نظامی و ‏صنعتی، تجدید ‏روابط سیاسی بین واشنگتن و تهران، حمایت آمریکا از تشکیل کمیته‌ای برای بررسی اتهامات ایران علیه آمریکا، گفته ‏می شود مقامات ایرانی ‏هنوز جوابی به این پیشنهادات نداده‌اند.» (۵۸) ‏
به هر حال، بعد از اعلام چهار شرط آقای خمینی و در پیش بودن انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در تاریخ ۳۰ مهر ماه ۱۳۵۹، کارتر ‏رئیس جمهور ‏آمریکا حاضر به پذیرش چهار شرط تعیین شده آقای خمینی گردید. نظر به اینکه ماهیت کارتر و ریگان بر همگان معلوم و مشخص بود، فیدل کاسترو، ریئس ‏‏جمهور کوبا با وجودی که آمریکا چندین بار در کوبا دست به کودتا زده و علاوه بر محاصره اقتصادی به طور مدام در مرزهایش آشوب و بلوا به راه انداخته بود، معهذا به دلیل متفاوت بودن ماهیت ریگان و ‏کارتر‏، سی و سه نفر آمریکایی را که در کوبا به جرم هواپیما ربایی، قاچاق مواد مخدر، نقض مقررات مهاجرت در این ‏کشور زندانی بودند، ‏به عنوان نشانه‌ای از حمایت کشورش از انتخاب مجدد کارتر در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا آزاد کرد. (۵۹) ‏ ‏

محمد جعفری
[email protected]

نمایه و یادداشت:
۳۸- متن حکم آقای قطب زاده بدین شرح است: ‏
بسم الله الرحمان الرحیم
‏ «جناب آقای قطب زاده وزیر امور خارجه ایران! لازم است هرچه زودتر یک هیئت بین المللی بررسی با مشورت شورای انقلاب تشکیل ‏دهید تا سیاست تجاوزکارانه دولت آمریکا را خصوصا ً درطول حکومت شاه مخلوع وخائن مورد بررسی قرار داده و در معرض افکار ‏جهانیان قرار دهید تا سازمانهای بین المللی که زیر نفوذ آمریکا ایران را به اصطلاح محکوم کرده‌اند، از جنایات دولت آمریکا نسبت به ‏مردم محروم ما آگاهی بیشتری پیدا کنند. همچنین برای مقابله با تبلیغات سوء و تجاوزکارانه آمریکا در مورد گروگانها در لانه جاسوسی آنها ‏میتوانند یک هیئت مستقل بین المللی دعوت نمایند تا از آنان دیدار کنند. والسلام روح الله الموسوی الخمینی»
۳۹-اطلاعات، یکشنبه ‏۵‏ اسفند ‏۵۸، شماره۱۶۰۸۲، ص۳‏ و صحیفه نور ج ۱۱، ص ۲۸۰؛ قسمتی از آن چنین است: ‏ «اکنون که کمیسیون بررسی و تحقیق در مداخلات گذشته آمریکا در امور داخلی ایران از طریق رژیم شاه سفاک توسط جناب آقای رئیس ‏جمهوری و شورای انقلاب اسلامی ایران تحقق می‌پذیرد جنایات آنان به اثبات خواهد رسید.... از آنجائی که در آینده نزدیک نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی اجتماع می‌نمایند با نمایندگان مردم است تا نسبت به آزای گروگانها و امتیازاتی که در قبال آن باید بگیرند تصمیم گیرند..»
۴۰- انقلاب اسلامی، یکشنبه ۹ شهریور ‏۵۹، شماره ۳۴۱، ص۲و۵۱‏ متن نامه را در آنجا مطالعه کنید. رو نوشت نامه فوق برای روزنامه ‏های انقلاب اسلامی، کیهان و اطلاعات ارسال گردیده بود. ‏
۴۱-اطلاعات، یکشنبه ۵ اسفند ۵۸، شماره ۱۶۰۸۲، ص اول و سوم، پیام امام در مورد گروگان‌ها ‏ ‏‎‎
۴۲-کیهان ۲۲ شهریور ۵۹، شماره ۱۱۰۹۰ قسمت آخر از پیام آقای خمینی به زائران بیت الحرام و انقلاب اسلامی، شماره ۳۵۱، ص ‏‏۱۱، مورخ ‏‏۲۲ شهریور ۵۹‏ ‏‎؛ چهار شرط عبارتند از: ۱- باز پس دادن اموال شاه و خانواده‌اش ‏
‏۲- لغو تمام ادعاهای آمریکا علیه ایران ‏
‏۳- تضمین آمریکا به عدم مداخله سیاسی و نظامی در ایران ‏
‏ ۴- آزاد گذاشتن تمام اموال (سرمایه‌های) ایران
۴۳- گروگانگیری فصل ششم ص ۲۱۳-۲۱۲؛ کتاب سیر تحول سیاست آمریکا در ایران کتاب دوم اکتبر سورگریز قسمت اول گروگانگیری که چکیده کتاب «طراحان یک ماجرا nterlock» از: مارک هولبرت، نیویورک ۱۹۸۲؛ ص ۸۱-۷۸.
۴۴- سقوط دولت بازرگان به کوشش غلامعلی صفایان، مهندس فرامرز معتمد دزفولی، چاپ دوم ۱۳۸۳، ص ۳۲۹-۳۳۰ به نقل از اقای ‏دکتر یزدی؛ انقلاب اسلامی شماره ‏‎‎
۴۵-پیروزی و انقلاب، هاشمی رفسنجانی، انتشار ۱۳۸۳، ص ۳۹۹.
۴۶-کیهان، شنبه ۲۷اردیبهشت ۵۹، شماره ۱۰۹۹۸، ص ۹‏
۴۷-انقلاب اسلامی، پنجشنبه۶ شهریور ۵۹ شماره ۳۳۹.
۴۸- انقلاب اسلامی، پنجشنبه ۲۷ شهریور ۵۹، شماره ۳‏۵‏۶، ص ۳ مصاحبه
۴۹-خاطرات آیت الله منتظری، انتشارات انقلاب اسلامی، فوریه ۲۰۰۱، ص ۲۲۳‏ ‏‎
۵۰- نامه آقای قطب زاده که برای نمایندگان مجلس ‏نوشته شده بود، به ‏وسیله آقای هاشمی رفسنجانی سانسور و مانع قرائت آن در مجلس گردید و لذا آقای قطب زاده نامه را در ۱۸ شهریور در ‏اختیار روزنامه قرار ‏داد و ما نیز آن را در انقلاب اسلامی ۲۰ و ۲۲ شهریور۵۹ در شماره‌های ۳۵۰ و ۳۵۱ آن را برای اطلاع عموم منتشر کردیم. ‏
۵۱- انقلاب اسلامی، سه شنبه ۱۵ فروردین ۶۰، شماره ۵۱۳، ص ۸، رئیس مجلس شورای اسلامی
۵۲- کیهان دوشنبه ۵ آبان ۵۹، شماره ۱۱۱۲۷، ص ۱۰‏ ‏‎‎
۵۳- کیهان، پنجشنبه ۱ آبان ۵۹، شماره۱۱۱۲۴، ص ۱۴ ستون۵و۶‏
۵۴- کیهان شنبه سوم آبان ۵۹، شماره ۱۱۱۲۵، ص ۱۲ ‏
۵۵- کیهان، پنجشنبه ۸ آبان ۵۹، شماره۱۱۱۲۹، ص ۱۲؛ ‎سلاح‌ها و لوازم مذکور که ۴۰۰ ملیون دلار ارزش دارد که در رژیم شاه مخلوع خریداری شده بود. اما در ‏ژانویه ‏گذشته ارسال آن به ایران به دستور کارتر ممنوع شد. ‏
۵۶- کیهان پنجشنبه ۱ آبان ۵۹، شماره ۱۱۱۲۴، ص ۱۴، انتقاد شدید ریگان از سیاست خارجی کارتر ‏
۵۷- کیهان، دوشنبه۵ آبان ۵۹، شماره ۱۱۱۲۷، ص ۱۰‏ ‏‎‎
۵۸-کیهان، یکشنبه ۱۱ آبان ۵۹، شماره ۱۱۱۳۱، ص ۱۰۰‏ ‏‎‎
‏۵۹- کیهان یکشنبه ۴ آبان ۵۹، شماره ۱۱۱۲۶، ص ۱۰ کاسترو از حمایت مجدد کارتر حمایت می‌کند