یک لحظه، فقط یک لحظه فکر کنید، انقلابی شده و حکومت نکبت دیگر در کار نیست، بعد یک روز در مرز شلمچه، فستیوالی برگزار می شود برای صلح و گرامی داشتن صلح، بعد چند هزار نفر از بچه های ما به آن جا می روند و چند روز می زنند و می خوانند و می رقصند، بعد در یک روز ۷ اکتبر سیاه و لعنتی، عراقی ها (مثال است؛ یکهو جوش نیاورید!) که دل شان برای صدام یزید کافر عفلقی بعثی تنگ شده و به خاطر اعدام و از دست دادن او ناراحت و خشمگین هستند، از مرز شلمچه با موتور و پاراگلایدر و خودرو عبور می کنند، و ناجوانمردانه و حیوان صفتانه، بچه ها را دوره می کنند و می زنند و می کشند و گروگان می گیرند و به یاد قائدشان و جنگ هشت ساله با ایران، به شلمچه نفوذ می کنند و زن و بچه و پیر و جوان را در حالی که دارند زندگی شان را می کنند به وحشیانه ترین وضعی از دم تیغ می گذرانند و سر می بُرند و کارهایی می کنند که از قبایل آدمخوار هم سر نمی زند، و مهاجمان معتقد هستند که خوزستان متعلق به ایران نیست و عربستان است و ایرانی ها آن جا را اشغال کرده اند و این جنایت ها برای بازپس گرفتن این سرزمین اشغال شده است....

فکر می کنید واکنش ما ایرانیان چه خواهد بود؟

واکنش ایرانیان ضد جنگ و ضد خشونت و نازنازی خارج نشین چه خواهد بود؟