پس از شنیدن بانگ جانکاه جنایتی دیگر در سیاهچالهای هراسانگیز رژیم اسلامی، جنایتی که دختری را در آن سوی دنیا از سایه پدر محروم ساخت و دلهای بیشماری را به ماتم و اندوه فروبرد، بر آن شدم که در محکومیت این بیدادگری و همچنین سازش ننگین دولتهای اروپایی با این رژیم خونخوار دست نوشتهای بنویسم و نگذارم ظلم، بیپاسخ بماند.
در تاریکی مطلق و ظلمتِ بیداد و بیعدالتی، جرقههایی از شجاعت و عدالت همچنان روشنایی میبخشند و مسیر آزادگان را از میان سایههای سنگین ظلم نشان میدهند. اخیراً جهان بار دیگر شاهد جنایتی از سوی رژیم جمهوری اسلامی بود که در آن جمشید شارمهد، شهروند بیگناه آلمانی-آمریکایی که چهار سال پیش از خاک امارات ربوده شد، به کام مرگ کشیده شد. این عمل نهتنها تجاوزی بیشرمانه به حقوق انسانی است، بلکه نمادی از روشهای ظالمانه و سرکوبگرانه رژیمی است که برای بقا به تکیه بر ارعاب، سرکوب، و خشونت بیپایان ادامه میدهد.
قتل این شهروند بیگناه، بخشی از زنجیرهای از جنایات است که جمهوری اسلامی علیه مخالفان، فعالان سیاسی، و شهروندان بیگناه به راه انداخته است. این رژیم با هر شکست در سیاست خارجی و نظامی خود، با هر تزلزل و ناکامی در حفظ مشروعیت خویش، اقدام به انتقامجویی از زندانیان سیاسی و مخالفان خود میکند. این بار نیز با عبور از مرزهای اخلاق و قانون، یک شهروند آلمانی را که از خاک امارات ربوده شده بود، اعدام کرد. آیا سکوت در مقابل این جنایات همچنان پذیرفتنی است؟
پیامی برای هموطنانی که دل در گرو آزادی وطن نهادهاند
اینک زمان آن فرارسیده که تمامی ایرانیان آزاده و انسانهای آزاده در سراسر جهان، صدای خود را علیه ظلم و ستم به گوش جهانیان برسانند. در برابر این جنایت که وجدان انسانی را جریحهدار کرده است، بیتفاوتی و خاموشی نمیتواند پاسخی شایسته باشد. ما ایرانیان در سراسر جهان، در برابر سفارتهای کشورهای غربی، بهویژه آلمان، باید گرد هم آییم تا اعتراض خود را به بیعدالتی و ستم بیپایان جمهوری اسلامی به نمایش بگذاریم و فریاد حقطلبی خود را به گوش آنها برسانیم. ما به نمایندگی از تمام زندانیان سیاسی و مظلومانی که در پشت دیوارهای زندانها بهسر میبرند، به پا میخیزیم و اعلام میکنیم که صدای عدالتخواهی ما خاموش نخواهد شد.
پیامدهای سکوت اروپا و نقش آلمان در مقابله با بیعدالتی
کشورهای اروپایی، بهویژه آلمان، نمیتوانند در برابر این تجاوز آشکار به حقوق انسانی و عرف بینالمللی سکوت پیشه کنند. این رژیم، همانند جنایت تروریستی در رستوران میکونوس، بار دیگر نشان داد که هیچ مرزی برای اجرای اراده ستمگرانهاش نمیشناسد. ما به یاد میآوریم که در پی آن جنایت، کشورهای اروپایی با صدور یک التیماتوم قاطع، سفرای خود را از تهران فراخواندند و به جمهوری اسلامی نشان دادند که در برابر جنایات اینچنینی، مدارا و اغماض جایز نیست. امروز، بار دیگر جهان در برابر جنایتی مشابه قرار گرفته است و لازم است که اروپا و آلمان، بدون هیچ تردیدی، موضعی قاطع اتخاذ کنند.
چشمهای جهانیان در انتظار اقدام شجاعانه است
اروپا باید بداند که مدارا و سکوت در برابر چنین جنایات آشکاری، نه تنها نوعی همدستی غیرمستقیم با این رژیم سرکوبگر محسوب میشود، بلکه باعث تشویق و تکرار جنایات بیشتر خواهد شد. اگر جنایات رژیم اسلامی بیپاسخ بماند، جهان شاهد وقوع تراژدیهای بیشتری خواهد بود؛ تراژدیهایی که تنها با سکوت و نادیدهگرفتن به مرزهای جدیدی از خشونت و بربریت خواهند رسید.
واکنشی برای عدالت؛ پایان ظلم و بیداد
اکنون، در این لحظه تاریخی، از تمامی رهبران و مردم جهان دعوت میکنیم تا در کنار ملت ایران بایستند. ما خواهان التیماتومی جهانی هستیم؛ فریادی که به تهران ارسال شود و اعلام کند که جهان در برابر این جنایت بیپاسخ نخواهد ماند. ما از آلمان و دیگر کشورهای اروپایی میخواهیم که دست از مدارا بردارند و با قاطعیت، در برابر این ظلم بایستند.
زمان آن رسیده که تمامی ملتها و دولتها در برابر نقض آشکار حقوق بشر توسط رژیم اسلامی ایستادگی کنند و حمایت خود را از مردم ایران و تمامی زندانیان دربند این رژیم سرکوبگر اعلام کنند. مبارزه ما برای عدالت، مبارزه جهانی است و آزادی ایران نه تنها برای ملت ایران بلکه برای کل جهان معنای بزرگتری دارد. این فریاد عدالتخواهی هرگز خاموش نخواهد شد؛ تا روزی که آخرین قطرههای ظلم و بیداد از سرزمین ما زدوده شود.
بهرام فرخی
*
*
سرنوشت محتوم راست افراطی، سهراب ستوده
از سن دنیس تا بیست و چهار اسفند، جیران مقدم
