شهاب الدین حائری شیرازی
همسایه ای داشتیم که به زوال عقل مبتلا شد.
پیرمرد قدبلند شیک پوش در یک موقعیت که پیش آمد از خانه خارج شد.
نه می دانست کیست و خانه اش کجاست و نه کسی قادر بود او را پیدا کند.
چند روز گذشت تا با حال نزار در یکی از پارکها پیدایش کردند و به خاطر سختی که در این چند روز پشت سر گذاشته بود چیزی نگذشت که بدرود حیات گفت، خدا بیامرزدش.
این شده حکایت ج ا که هر چه نخبگان می گویند بدون تغییر در سیاستهای کلی نظام و آشتی با آمریکا و تغییر در سیاست نابودی اسرائیل و....نمی توانی حکومتت را از زوال و فروپاشی یا درگیری ویرانگر و نابودی نجات دهی، نمی فهمد گویی دچار زوال عقل شده.
بدانید اگر نتوانید این وضعیت را تغییر دهید مثل همسایه مرحوم، پس از پرسه زدن در شهر و تحمل سرما و سختی خواهید مُرد، خیلی زودتر از آنچه گمان می کنید.
از سوریه عبرت بگیرید.
کسی که دچار زوال عقل می شود هویت خود را فراموش می کند و اینکه کجاست و کجا باید برود را نمی تواند درک کند.
ج ا ا هم هویت خود را که قرار بود حکومتی بشود برای دستیابی ایرانیان به رفاه و عدالت از یاد برده.
گویی شعارهای مارکسیستی ضد غربی، ج ا ا را مسخ کرده که جان و مال مردم و حکومت را به پای این مهملات قربانی می کنند.
فی الحال حاکمان ج ا ا گمان می کنند، وظیفه اول انها فقط تکرار مشتی شعار ملال اور است.
مقصد که رفاه و عدالت مردمی است که انقلاب 57 را پدید آوردند فراموش شده.
یک تفاوتی هم آن دوست مرحوم و ج ا ا دارند.
اگر کسی به آن مرحوم می گفت آلزایمر دارید.
مات و مبهوت نگاه می کرد به گوینده و شاید می گفت نمی دانم!
اما اگر کسی به نیت هشدار به ج ا ا بگوید آلزایمر دارید! با تنبیه مواجه شده و زندان می شود.
