مهدی نصیری
این روزها پیوسته خبر از تایید و اجرای احکام اعدام‌های سیاسی می رسد.
نظام مقدس گرچه از وحشت حملات نقطه زن پهپادها و موشک‌های اسرائیلی به پناهگاه در اعماق زمین رفته، اما همچنان در برابر مردم بی دفاع و زندانیان اسیر و مظلوم ادای شیر را در می آورد.
دیگر با نظام و حاکم آن حرفی برای زدن نمانده و همه ایران منتظر اجل شوم و قریب الوقوع آن است.
اما همچنان می توان با کسانی حرف زد که در جنگ بین اسرائیل و جمهوری اسلامی جانب جمهوری اسلامی را گرفتند و بقای او را بر رفتنش ترجیح دادند، با این استدلال که نمی خواهند شاهد سقوط این نظام فاسد و فاجعه آفرین توسط یک نیروی خارجی باشند.
بخشی از اینان از مدافعان دیروز جمهوری اسلامی و انقلابیون ۵۷ بودند که برای پیروزی انقلاب از خارجی هایی چون حکومت بعث عراق، رژیم قذافی، فلسطینی ها و فرانسوی ها و حتی آمریکایی ها استفاده کرده بودند.
بخشی دیگر عناصر سابقا مارکسیست بودند که اساسا از پستان شوروی و روس و چین شیر مرام و ایدئولوزی شان را نوشیده بودند و از انواع حمایت‌های اینان بهره برده اند.
و این دو دسته از روشنفکران، هر دو در حال دفاع از رژیمی در برابر حمله و دخالت خارجی بودند و هستند که صدها میلیارد دلار ثروت ایران را هزینه مداخله خارجی و ساخت ۶ ارتش منطقه ای خود کرده است.
و مهمتر این که با این حمایتشان در حال تشویق جمهوری اسلامی به رجزخوانی و عربده کشی بیشتر برای زمینه سازی حمله مجدد اسراییل هستند و در همین حال انگ توصیه به حمله خارجی را به اپوزیسیون ملی گرا می زنند.
و اما اساسی تر از همه این که ایرانیان با خردورزی و واقع گرایی سیاسی خود از این فرصت نابودی نظام سفاک جمهوری اسلامی توسط آمریکا و اسراییل که زمینه ساز آن نیز حماقت خود نظام بوده، استقبال کرده و تحت تاثیر چپ گرایی غیر خردورزانه و یا سالوسانه قرار نمی گیرند و در ایران آینده با استقلالی خردمندانه بنای صلح و دوستی و تعامل بر مبنای منافع ملی و روابط برد - برد را با همه جهان بویژه جهان آزاد خواهند گذاشت.
