ویژه خبرنامه گویا
یک. پایان توهم یک آخوند بیمار و سرداران قاچاقچی و رانتی و لشگری از آخوندهای مفتخوار به چه بهایی؟
به این بها که بهایِ دلار اینک از مرز 106 هزار تومان گذ شته، بیشترین شمار مردم روزبهروزنادارتر شده، مردم با زنجیرهای ازگرفتاریهای ریز و درشت روزانه دست بهگریبانند با تورمی افسار گسیخته که در یک واژه: روزگار مردم را تیره و تار نموده است. اینک در پی دههها سیاستهایِ نابخردانه حکومت و در رأس آن آخوند خامنهای، با به راه افتادن مکانیزم ماشه، نه تنها این تورم مهار ناپذیر خواهد شد و مردم در تنگدستی بازهم افزونتر و فشارخردکنندهتری قرار خواهندگرفت که زمینه یک حمله این بار با پشتیبانی و توافق جهانی به ایران فراهم خواهد شد. سختی تحریمها بارش بر دوش مردم خواهد بود نه آخوند خامنهای، باندهای مافیایی وابسته رانت خوارو لشگر آخوندهایِ مفتخوار حکومتی.
بهکار گرفتن مکانیزم ماشه و زمینه آمادهشدن حمله به ایران، نکتهای است که حکومت مافیایی در این باره خود را با خوش خیالی به خواب زده است. آخوند خامنهای خود به خوبی پی برده است که پایانش نزدیک است و همه نقشههای پلیدش برای تشکیل یک جریان شیعه خونریز علیه اسراییل و آمریکا در منطقه با شتابی باور نکردنی در کوتاه مدتی دود هوا شده و شکست خورده است؛ امری که باسازی آن با توجه به وضعیت کنونی منطقه ناشدنی است. به گمان حکومت نابود شدن خود و ایران را در جنگی که پیشآید بهتر از سرنگونی به دست مردم و محاکمه میبیند و در حال مردم را با ریاکاری و با پروپاگاندای شبانهروزی سرگرِم پروژه "ایرانمان" کرده است البته اگربیشترین شمار مردم که مخالف این حکومت تبهکار هستند به آن اندازه از فراموشکاری رسیده باشند که این بازی مسخره و کمیک"ایرانمانِ" دشمن نخست خودرا باور داشته باشند.
دو. در چند ماه گذشته، سفرها و نشستهایِ وزیر خارجه بیکاره و مترسک حکومت با نمایندگان آمریکا و اروپا چون گذشته، بیشتر برای خرید زمان بوده است. آخوند خامنهای و باندهای مافیایی وابسته نتوانسته بودند درست ارزیابی کنند که در حالی که حکومت ضربههایِ کشندهای دریافت داشته، پشم و کُرکش ریخته، چهره ترسخورده و دروغگویِ بلوف زنش برای همه آشکار شده و حتا در میان هوادارن گذشته خود در منطقه نیز دیگر اعتباری ندارد، نه آمریکا و نه اروپا دیگر چون گذشته نمیپذیرند که د ربرابر رفتارهایِ ضد انسانی و آتش افروزی هایِ حکومت چه در منطقه و چه علیه مردم ایران سازش کرده و سکوت کنند. اینک دوران دیگری فرا رسیده است، دوران گذر از حکومت سرکوبگر، کودککش و خونریز اسلامی ایران و پرتاپ کردن آن به زبالهدانِ تاریخ.
سه. نگارنده میخواهد یکبار دیگر بر چند نکته از دید خود بسیار مهم برای آینده ایران تاکید کند. آنچه خواهد آمد درسهایی است که ما میباید از انقلاب اسلامی آموخته باشیم و هشداری است به جوانان سرفراز ایران که از رفتن در آن راه خودداری کنند:
الف. اگر این حکومت سرنگون شد، باید با همه نیرو از انتقامجویی فردی جلوگیری شود. جوانان گرامی توجه داشته باشند که با شناختی که از این حکومت خونریز دردست است، اینها بیگمان برای چنان روزها برنامه خواهند داشت که به هر شکل در ایران هرج ومرج به راه افتاده، دست به غارت بانگ و فروشگاهها زده، حتا بمبی در جایی منفجر کنند و به هر وسیله به هراس وسردرگمی دامن زده و بینِ مردم درگیری ایجاد کنند. من بر این باورم که جوانان هشیار ایرانی از هم اکنون در هر محله به هرشکل شدنی در این زمینهها با یکدیگر گفت وگو کرده و آماده جلوگیری از اجرای این برنامهها هستند.
ب. همه کسانی که متهم هستند میباید در یک دادگاه دادگرانه و با داشتن وکیل محاکمه قانونی شوند نه به شکلِ آن دادگاههایِ غیرقانونی آغاز انقلاب که متهمان هیج گونه امکانی برای دفاع از خود نداشتند. باید هر روز از قانونمداری بگوییم تا به آن عادت کنیم. بگذاریم همه چیز را قانونِ مورد تأیید مردم تعین کند. بنابراین من به عنوان یک ایرانی خواهان آزادی و سربلندی ایران و مردم ایران چون بارها در گذشته تکرار می کنم که باید از دادن چنین شعارها که: برهر درخت و تیرِ چراغی آخوندی و بسیجی ای آویزان میکنیم، دوری کنیم. این شعارها هم کسانی را که از این حکومت تبهکار میخواهند جدا شوند میترساند و هم زمینهای است که حکومت همیشه ازآن سود برده و هواداران خود را ترسانده است که اگر ما برویم مردم شما را قتل عام میکنند.هممیهنان به ویژه جوانان گرامی و بسیار رنج کشیده در ایران امروز، حتمن متوجه هستند که خشونت خود خشونت زا است و جز آسیب هیچ بهرهای ندارد.
پ. من به شدت مخالف اعدام بوده و هستم و آن را ضد انسانی میدانم. بنابراین آرزو میکنم که در قانون جزایی آینده ایران آزاد، اعدام وجود نداشته باشد. متهمان را میتوان در دادگاهی قانونی به جزاهایِ سخت محکوم نمود ولی نه به اعدام.
امیدوار باشیم که اگر تجریمها بازگشتِ و پیش از حمله همه سویه به ایران، دگرگونی در ایران با مسالمت و بدون درگیری و خونریزی انجام شود.