پیچیدگی جدید: شرایط جنگی و صف‌بندی‌های تازه

جلایی پور در ادامه با اشاره به این که «اتفاقی که رخ داده، و خیلی‌ها به آن توجه نمی‌کنند، این است که ما وارد یک شرایط جنگی شدیم. جنگ هم با صدام و جنگل کلاسیک نیست، جنگ قرن بیست و یکمی است، ولی طرف شما دو قدرت جهانی با برتری تکنولوژیک هستند. الان که من و شما داریم با یکدیگر صحبت می‌کنیم در شرایط جنگی هستیم و نمی‌دانیم آینده چه می‌شود، البته وقتی بازار ایران به نتیجه رسید که شرایط آرام و همه چیز تثبیت شده، می‌توان گفت از این شرایط عبور کرده‌ایم. ولی فعلا همه ما همچنان در شرایط جنگی هستیم.»

جلایی پور با پرداختن به جنگ ۱۲ روزه و این که نکته‌های خیلی مهمی در آن رخ داد گفت: «خیلی از دوستان توجه نمی‌کنند. یعنی خوششان نمی‌آید که توجه بکنند؛ و آن چیست؟ جامعه جنبشی، که منظورمان چه جنبش اجتماعی باشد و چه جنبش سیاسی باشد مانند جنبش اصلاحات، بالاخره به یک نحوی در برابر حکومت مطالبات دارند.

ولی در شرایط جنگی یک اتفاق دیگری رخ می‌دهد. بخشی از مردم حتی بخشی از آن جنبش، کنار حکومت قرار می‌گیرد تا کشور از چنگ دشمن در برود؛ لذا در جنگ ۱۲ روزه دو اتفاق رخ داد. حرکت مردمی دفاع از ایران شکل گرفت که غیر منتظره بود. دشمن گمان می‌کرد اگر ضربه‌ای به حکومت بزنند، در ایران شورش می‌شود، اما نه تنها شورش نشد که عکس آن اتفاق افتاد.

دستاورد‌های اصلاحات و چالش‌های مفهومی در تحلیل جنبش‌ها

جلایی پور در بخش پرسش و پاسخ به بحث در باره نظریه شکست اصلاحات پرداخت و گفت: «برخی معتقدند که جنبش اصلاحات شکست خورد. می‌دانید چرا می‌گویند شکست خورد؟ چون رژیم را تغییر نداد. در صورتی که در جنبش اصلاحات، آگاهی‌ها و فرهنگ سیاسی ایران تغییر کرد. این که می‌بینیم در ۱۰ سال گذشته این همه نارضایتی، این همه ناترازی و بحران وجود دارد ولی انقلاب نمی‌شود، نشان می‌دهد سطح آگاهی و فرهنگ سیاسی آنقدر بالا رفته که ۱۴۰۰ نگاه به بچه‌هایش می‌کرد که اعتراض می‌کنند، ناراحت هم نبود، ولی خودش نمی‌پیوست.»