خروشید حیدر به جمعِ بسیج

مبادا که غافل شوید از هویج

.

گرفتم بصیرت از این روی زرد

از این پس نیاید دو چشمم به درد

.

ولاکن شجاعت ز تن رخت بست

گریزم ز میدان چو دنیا پرست

.

چو بودم بسیجی ز روزِ نخست

ندارم پسندی بجز پول و پُست

.

چماقی سپردم به دستِ سپاه

که سیلی ز مردم نیفتد به راه

.

نخواهم ز شادی ببینم نشان

و یا هر فسادی که باشد نهان

.

کتک خورد دشمن ز دستان ما

چو دوشید شیری ز پستانِ ما

.

ندیدیم چندان خسارتِ ز جنگ

ز کوخی نیاید گزندی به سنگ

.

چو دادم به دشمن شکستی خفن

ندوزد خجسته برایم کفن

.

فرستند مردم مرتب پیام

که آماده باشم برای قیام

.

چو شرمی ندارم ز سیلابِ خون

ز خیزش نگردم دگر سرنگون

.

من از ناترازی نگردم تباه

به دست رقیبان بیفتم به چاه

.

چنانچه شود شیطنت بیش از این

شبانه گریزم از ایران زمین

.

اگر در ببندد به رویم زمان

به بمبی بکوبم ستونِ جهان