خبرنامه امیرکبیر - دانشجویان آزادهٔ دانشگاه تهران! امروز طنین مردم از بازار تا خیابان، در جای جای شهرها بلند شده است. فریاد پایانِ دیکتاتوری در هوا پیچیده و ظلم بیش از همیشه لرزان است.
اکنون لحظهٔ تماشا نیست؛ لحظهٔ ایستادن است؛ لحظهٔ برخاستن. سالهاست که ستم نفسمان را گرفته، اما ما همانهایی هستیم که ایستادیم: ۷۸، ۸۸، ۹۶، ۹۸، ۱۴۰۱ گواهی بر قیاممان علیه بیداد است. دانشگاه تهران هیچگاه خاموش نبوده است.
وقت آن است که سردر تاریخی دانشگاه باری دیگر شاهد قدمهای مصمم ما باشد، دوباره طنین فریاد آزادی را بشنود؛ نه نجواهایی گاه و بیگاه. اگر امید را از ما گرفتهاند، ما آن را پس میگیریم. اگر شب را طولانی کردهاند، صبح را خودمان میسازیم.
بیایید از پردیس مرکزی تا دانشکدهها، شانهبهشانه، قدمهایمان را محکم بر زمین بکوبیم و در سرمای زمستان، آتش آزادی را روشن کنیم. این صدا خاموش نمیشود. این حرکت متوقف نمیشود.
درود بر آزادی
پاینده ایران
اژهای معترضان را با تهدید کرد
