چرا طرفداران استبداد از روز تاريخی ۱۶ آذر متنفرند؟ ناصر مستشار

۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ مربوط به تاريخ است و در ذهن جوان ما رنگ امروزی ندارد. زيرا بايد بدانيم که ۱۶ آذر هنوز چند و چونش بر همگان روشن نيست. امروز نوحه خواندن و ناله سردادن برای واقعه ی ۱۶ آذر مشکلی از مشکلات بی شمار مبتلا به جامعه ايران را حل نمی کند.

۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ مثل وقايع تاريخی ديگر به تاريخ پيوسته و هر ايرانی می تواند به تاريخ رجوع کند و همه جانبه به آن رويداد نگاه کند".احمد پناهنده) در حالی که طرفداران استبداد گذشته به شد ت از روز تاريخی ۱۶ آذر بعنوان نقطه عطف مقاومت دانشجويان عليه استبداد متنفرند و آنها نيز همسو با رژيم اسلامی خواستار تعطيلی مراسم ۱۶ آذر شده اند تا برای هميشه اين روز تاريخی از صفحات مبارزات مردم ايران محو ونابود گردد. اما در تمام ۳۰ سال عمری که از رژيم اسلامی می گذرد ،همگان شاهدند که چگونه روز پرشکوه مقاومت ملی دانشجويان در ۱۶ آذر همچنان عليه استبداد دينی افتخار می آفريند.
چرا طرفداران بازگشت استبداد نمی خواهند مبارزات دانشجويان را در اين روزها عليه حاکمان اسلامی تصديق کنند که يک نمونه آن در زير آورده می شود: همزمان با فرارسيدن شانزده آذر نه تنها در تهران رهبر جمهوری اسلامی از حضور در دانشگاه و ديدار با دانشجويان ‏خودداری کرد بلکه در استان همدان وقتی دانشجويان دانشگاه بوعلی سينا سعی در برگزاری مراسم روز دانشجو ‏داشتند، "نيروهای امنيتی" برای جلوگيری از اين مراسم "از گاز اشک آور" استفاده کردند‎.روز آنلاين".
اين روزها همه شاهدند که چگونه طرفداران بازگشت استبداد شاهنشاهی بار ديگربه تلاش افتاده اند تا در فردای سرنگونی رژيم اسلامی درايران استبداد را به شکلی ديگر اما بسی انتقامجويانه به کرسی قدرت بنشانند.آنها به دروغ عليه استبداد دينی مبارزه می کنند چراکه در مبارزه نهائی عليه رژيم اسلامی و بر سر نهاد تاريخی استبداد که از ديرباز در ميهنمان نهادينه شده است، براحتی می توانند به توافق برسند.مگر غير از اين هست که در طول تاريخ ايران همواره شاهان مستبد مشروعيت خود را از مذهب وروحانيون کسب کرده اند؟
عظمت ۱۶ آذر در آن نهفته هست که دانشجويان مبارز در آنروز خواستند با پيام تاريخی خود به شاه بگويند که ای شاه مملکت خود را بيش از اين در اختيار امريکا قرار ندهد. ديديم شاهی که خود را بيش از اندازه در اختيار سياست ها و منافع امريکا قرار داده بود چگونه به فرمان امريکا در بلوای آخوندی در سال ۵۷ می بايستی ايران را ترک نمايد. وابستگی شاه به امريکا تا آنجائی پيش رفته بود که محمد رضا پهلوی ذره ای به خواسته شادروان دکتر غلامحسين صديقی هنگام پيشنهاد پست نخست وزيری به ايشان به شرط دکتر صديقی مبنی برماندن و عدم ترک ايران وقعی ننهاد و ايران را بدستور امريکا ترک گفت!
اينک پس از ۳۰ سال مدارکی بدست آمده است که امريکا بعنوان حامی شاه در تمام زمينه ها با آخوندها همکاری کرده است تا آنها حکومت اسلامی را در ايران برپا نمايند.پس از کودتای ۲۸ امرداد امريکا بعنوان تعين کننده اصلی بر تمام سياست های ايران نظارت داشت تا آنجائی که وقتی در سال ۵۷ ،وقتی صدام خواستار از بين بردن يا اخراج خمينی از عراق شده بود ـ چراکه روحانيت شيعه عراق نيز تحريک شده بودند اما شاه به توصيه اکيد مشاورانش که از امريکا هدايت می شدند به همه افسران طرفدار نظام پادشاهی و دولت فرانسه سفارش کرده بود تا مبادا به جان خمينی صدمه ائی برسد.
آری ۱۶ آذر همچون خاری در چشمان طرفدار بازگشت استبداد شاهنشاهی و ولائی فرو رفته است و در همين راستا جنبش تاريخی ۱۶ آذرهيچگاه اجازه نخواهد داد تا استبداد در لباس های گوناگون در اريکه قدرت بماند. جنبش دانشجوئی ۱۸ تير از ثمرات و تجربيات تاريخی ۱۶ آذر است.نيروئی که به ۱۶ آذر بی احترامی نمايد ،يعنی به جنبش دانشجوئی ۱۸ بی حرمتی کرده است پس بنابراين طرفداران استبداد شاهی حق ندارند ۱۸ تير را چون عيله نظام اسلامی شکل گرفت از آن خود بدانند بلکه ۱۸ تير ادامه ۱۶ آذر در تاريخ ايران می باشد.

در همين زمينه:
[۱۶ آذر يا ۱۸ تير، احمد پناهنده]