در باب شکل گيری نهاد رهبری و آرزوهای رهبريت شاهزاده رضاپهلوی؟ ناصر مستشار

تکيه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف، مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی!

رهبريت سياسی واجتماعی يک ملت را بدست آوردن مانند رفتن به مدرسه ويادگيری آموخته های بشری تا کسب مدارج عالی وپاسخگوئی علمی ومنطقی به نياز های(جامع ومانع) تاريخی جامعه ای است که محتاج به گذار سياسی و اجتماعی از مرحله کهن به نوين گشته است و در جريان مبارزات شبانه روزی و خستگی ناپذبر و سرشار از اميد و شادابی به آينده نه چندان دور بدرستی و با صداقت ، صميميت ، صلابت ، صراحت بدست می آيد .

ابتدا بايد با مشخصات حکومت کهن که قادر به پاسخگوئی نيازهای سياسی و اجتماعی نيست آشنا شد سپس با جايگزين برنامه نوين، اگر توان تعريف از خود را دارد، آشنائی يافت که اگر مورد قبول اکثريت فرهيخنگان و نخبگان و خرد اجتماعی واقع گرديد، اسباب رهبری با شرط نظارت انتخاب کنندگان فراهم گردد درغير اين صورت ادعای بر رهبری کاملا ساختگی و مصنوعی ، خود برگزينی و کودتائی و ارثی پادشاهی ، يا ولائی فقها است.
کيخسرو آرش گرگين از ذوب شدگان رهبريت شاهزاده رضاپهلوی در مقاله چه کسی با شاهزاده نيست نوشته اند که: آنان که امروز با شاهزاده کوروش رضا پهلوی و آنچه را که او نمايندگی می کند نيستند، با جمهوری اسلامی اند؟ و در ادامه از آنجائی که خود نويسنده، رهبر را به تنهائی با الهام از فر ايزدی برگزيده اند می نويسد: با پذيرفته شدن نقش رهبری از سوی شاهزاده کوروش رضا پهلوی، ما امروز در يک «ايستار نوين» (status novum) و سنجش ناپذير با ايستار تا به امروزمان جای گرفته ايم.
شخص رضا پهلوی بارها گفته اند ،اگر رهبری جنبش سرنگونی جمهوری اسلامی به ايشان اعطاء گردد نامبرده آماده اند تا رهبری مرحله سرنگونی رژيم اسلامی تا برگزاری رفراندوم تعيين نظام آتی را به عهده بگيرند. در همينجا می بايستی به شاهزاده گرامی پاسخ داد که نهاد رهبری اعطاء شدنی نيست بلکه همان طور که در بالا ياد آوری گرديد، نقش رهبری پس از پشت سر گذاشتن پروسه همه تلاش های سياسی شفاف بطور علنی با رضايت کامل اکثريت مردم بدست می آيد. شاهزاده اگر تلاش می ورزند تا برای برون رفت از بن بست سياسی واجتماعی کنونی ايران به مردم ايران خدمت ارزنده نمايند می توانند مانند ديگر نيروهای سياسی در يک شورای ائتلافی نيروهای سياسی شناخته شده وارد شوند تا مرحله سرنگونی رژيم اسلامی بدست مردم ايران، نه بيگانگان، به پايان برسد و سپس نوع نظام آتی ايران توسط همان مردمی که جانفشانی کرده اند ، تعين گردد.
اگر غير از اين باشد آرزوئی بيش نيست و آرزو برجوانان عيب نيست.