مهدی کروبی: وقتی آمدم، آمدم که باشم، ايسنا

مهدی کروبی با اشاره به انتخابات آتی و وضعيت نامزدی خود گفت: من برای اين که رأيم پراکنده نشود پيشنهاد حکميت کرده‌ام؛ ولی من بنای کناره‌گيری اصلاً ندارم.

به گزارش گروه دريافت خبر ايسنا، دبير کل حزب اعتماد ملی که با شبکه تلويزيونی عرب‌زبان "الان" گفت‌وگو می‌کرد، در پاسخ به پرسش خبرنگار اين شبکه درباره ميزان توفيقات اقتصادی دولت نهم با بيان اين که « به نظر من دولت فعلی و در راستايش آقای احمدی‌نژاد مجموعاً جمعی پرکار و پرتلاش هستند» ابراز عقيده کرد: اما به نظر من از آنجا که يا آينده‌نگری ندارند يا آينده‌نگری ضعيفی دارند از آن انسجام دقيق کارشناسی برخوردار نيستند، من فکر می‌کنم در برنامه‌های اقتصادی توفيق چندانی نصيبشان نشده، بلکه مشکلات هم جدی‌تر از گذشته شده، همان‌طوری که آثار کارها را در جامعه می‌بينيم، هم وضع معيشتی ،هم تورم ، گرانی و رکود البته اين را هم بگويم به خشکسالی و بحران جهانی هم برمی‌گردد، اما بهتر از آن می‌شد عمل کرد.

وی در پاسخ خبرنگار که پرسيد« بنابراين جنابعالی می‌گوييد دولت آقای احمدی‌نژاد به آينده نگاه نمی‌کند، آيا فقط اتهامات را به ايشان متوجه می‌کنيد يا اين‌که راه حل نيز به ايشان داده‌ايد؟» گفت: نه. ما به ايشان چيزی عرض نکرديم؛ چون ارتباط تنگاتنگی نداشتيم و چون به پايان اين چهار سال می‌رويم عرض می‌کنم ، اوايل کار دولت نهم بود و ما می‌گفتيم ما چيزی نمی‌گوييم، اما آن دوستانی هم که با آن‌ها کار می‌کنند يا با آنها ارتباط دارند يا زيرمجموعه آنها بودند و بالاخره اصطکاک يافتند و از دولت جدا شدند، آن‌هايی که همکاری داشتند راه حل ارائه می‌دادند. شما می‌دانيد که دولت آقای احمدی‌نژاد دولتی است که بيش ازهمه دولتها تغيير و تحول داشته است. سه سال و اندی است که مشغول کار است و کابينه در آستانه رای اعتماد مجدد است . خارج از کابينه، استانداران، مديران، چقدر تغيير و تحول داشته‌اند؛ بنابراين اين‌هايی که بيرون آمدند يا در اثر اختلاف کناره‌گيری کردند، اين‌ها همه ديدگاههايشان را گفتند، يا طی نامه منعکس کردند. می‌گويند تصميم‌گيری عجولانه است، آينده‌نگری ضعيف است و از اين بحث‌ها می‌کنند؛ البته خود آنها هم معتقدند که خيلی کارهای مهمی انجام داده‌اند .

وی در ادامه در پاسخ به پرسش خبرنگار درباره آنچه ميزان نگرانی کروبی از وضعيت اقتصادی خواند، گفت:

مسلما همه ما نگرانی و دغدغه داريم و من نگرانی و دغدغه جدی هم دارم، به خاطر مسائل معيشت مردم و اشتغال، با توجه به جمعيت ما و نيروی جوان فراوانی که داريم و اين نيروی جوان همه شغل می‌خواهند، زندگی و مسکن می خواهند، غير از يک جمعيت سن بالا يا متوسط بالايی که همه کارهايشان شکل گرفته، اما نيروی جوان آغاز زندگی‌اش است. نيروی جوان شور ،نشاط ، استعداد و... دارد، هم فرصت است هم تهديد و از اين جهت نگرانی مضاعف است، اما خدای ناکرده نگرانی داشته باشيم که حوادثی پيش بيايد؛ نه. چنين نگرانی ندارم؛ اما اذيت می‌شويم، ممکن است حتی آزارهايی هم داشته باشد، مشکلاتی هم داشته باشد، مثلا فرض می‌کنيم تعطيل پشت سر هم کارخانه‌ها ، شرکت‌ها و يا همين که به شما عرض می‌کنم که چقدر مجموعه‌ای از نيروها بيکار شدند، الان همين حرف‌هايی که آرام آرام وزير محترم کار آقای جهرمی می‌فرمايد و منعکس می‌شود.

خبرنگار از کروبی پرسيد « در حال حاضر به غير از دولت اصول‌گرا ، مجلس اصول‌گرا هم در صحنه سياسی فعاليت می کند . آيا مسئوليت وضع موجود بر عهده دولت است؟ يا اين‌که مجلس نقش مهمی در بهبود وضع دارد؟ به صورت کلی کارکرد مجلس را چطور ارزيابی می‌کنيد؟ »

دبيرکل حزب اعتماد ملی در پاسخ گفت: ابتدا در رابطه با مجلس چند نکته خدمتتان عرض می‌کنم . ضمن اين که عضو کابينه نبودم، اما مدت مديدی در نهادها و در مجلس حضور داشتم و کار کرده‌ام . اين‌که عمر اين مجلس کمتر از ۶ ماه است، هنوز يک بودجه سالانه را تصويب نکرده که ما ببينيم در تصويب بودجه سالانه مثلا ديدگاهش چطور است ، چقدر کارشناسی می‌کنند، خلاصه آن را که دولت به مجلس می‌فرستد چگونه از مجلس بيرون می‌آيد، خروجی مجلس در يک بودجه که مهمترين برنامه سالانه است چگونه است. نکته دوم، گفتم که تازه طبيعی است نماينده‌هايی می‌آيند ضمن اين که کارشناس هستند، تحصيل کرده‌اند، ولی بالاخره آغاز مجلس يک سری کارهای پخته و نپخته‌ای دارند، يعنی يک سال که می‌گذرد آشنايی‌شان به کار بيشترمی‌شود، به خصوص آنهايی که در مجالس نبوده‌اند. نکته سوم، اين که ببينيم مجلس درچه شرايطی تشکيل شده . بالاخره مجلس در شرايطی تشکيل شده که از جريان ما حداقلی وارد مجلس شده‌اند و يک اقليتی هستند؛ مثلا در تهران که مهمترين شهر ماست و ۳۰ نماينده دارد يا هيچ‌کس وارد نشد يا حداکثرش يک نفر وارد مجلس شد.

کروبی افزود: افرادی که رد صلاحيت شدند هم از حزب ما بودند و هم خارج از حزب ما بودند همه فعال شدند، علی‌رغم اين که من فعاليت کردم آقای خاتمی هم آمد و فعاليت کرد و مجموعه‌ای را در ليست گذاشت، بالاخره کسی (در تهران) وارد مجلس نشد يا حداکثر يک نفر آن هم آقای محجوب وارد شد. اين افراد چهره‌های نام و نشان‌دار اقتصادی در حد وزير در حدی که ادوارمختلف در مجلس بودند، بودجه‌ای بودند، ولی وارد مجلس نشدند، حالا فرض می‌کنيم مردم بهشان رأی ندادند. من نمی خواهم وارد بحث شوم . مجلس در يک محيط عادی ، طبيعی و معمولی حداقل تشکيل نشده، يعنی عدم صلاحيت‌ها، ضربه روحی به مردم زد و جای بحث است.

به گزارش ايسنا به نقل از سحام‌نيوز وی در ادامه درباره اين پرسش که « جنابعالی معتقديد با توجه به اينکه مجلس ، مجلسی اصول‌گراست اما با دولت اختلاف نظر دارد؟» اظهارکرد: من نمی‌گويم دولت و مجلس اختلاف دارند؛ چون الان خيلی اصرار دارند بگويند با هم اختلاف ندارند، همان‌طور که می‌شنويد و امروز هم خود آقای دکتر با جمعی از وزرای کابينه به مجلس رفته، بر خلاف آن روزی که استيضاح آقای کردان بود و هيچ‌کس از دولت آن جا اصلاً حضور نداشت، حالا که امروز می‌خواهند رأی اعتماد از مجلس بگيرند، کابينه به مجلس رفته؛ در واقع در رأسش رييس‌جمهور، خب اين‌ها معنا دارد. اتفاقاً استيضاح هم از آن روزها است که حسابی دولت بايد وارد مجلس بشود تلاش کند. من به درستی و نادرستی کار ندارم، می‌خواهم نفس قضيه را بگويم. می‌خواهم بگويم بالاخره کم و بيش اختلافاتی است که اختلاف سليقه‌ای است نه اختلاف عميق. روی هم رفته می‌خواهم بگويم اين مجلس با اين مدت با آن وضعی که به وجود آمده تلاش خود را دارد می‌کند؛ لذا يک قدری بگو مگو هم باهم دارند، بحث‌هايی که بارها با هم شده شنيده‌ايم .

من می خواهم بگويم دارد تلاش خود را می‌کند. نمی‌گويم اختلاف يا اختلاف جدی دارد. من می‌خواهم بگويم بالاخره مجلس دارد کار خودش را انجام می‌دهد. بالاخره رييس مجلس هم تغيير کرده و يا بخشی از هئيت رئيسه کاملاً تغيير کرده، بخشی از کميسيون‌ها که تغيير کرده‌اند دارند کارهايشان را انجام می‌دهند. قضاوت و داوری درباره مجلس زود است، بايد بگذاريم بيشتر پيش برود.

دبيرکل حزب اعتماد ملی در ادامه درباره اين که « نامزدهای انتخابات چگونه می‌توانند با رييس‌جمهور کنونی رقابت کنند و آيا پيروزی بر رييس‌جمهور کنونی امکان‌پذير است؟» اظهار کرد: اين برمی‌گردد به مردم، آقای احمدی‌نژاد الان رييس‌جمهور است و اولين باری است که در نظام ما رقابت جدی و به تمام معنا با رييس‌جمهوری است که يک دوره ديگر به تعبير ساده‌اش بستان‌کار است و حق دارد باشد. چون من يادآوری‌تان می‌کنم، حالا اول انقلاب و حوادثی که برای شهيد رجايی پيش آمد و يا آقای بنی صدر، آن‌ها بحثش جداست، اما چه آيت‌الله خامنه‌ای، چه جناب هاشمی رفسنجانی، چه آقای خاتمی ايشان هر کدام هشت سال تمام رييس‌جمهور بوده‌اند؛ يعنی ديگر حق داوطلب‌شدن بر اساس قانون اساسی را نداشتند. خب پس ديگر حالا می‌خواهند انتخاباتی را برگزار کنند که خودشان نيستند، اما آقای احمدی نژاد و دولت ايشان می‌خواهد انتخاباتی را برگزار کند که يک طرف قضيه خودش است و به شما عرض کنم رقبای جدی هم دارد؛ لذا يک وضع خاصی حکمفرماست.

وی در ادامه در پاسخ به اين پرسش که « فکر نمی‌کنيد متعدد بودن نامزدهای اصول‌گرا راه را بر جريان اصول‌گرا سخت کند؟» گفت: بحث‌هايی که می‌شود از حضور رقبايی در جريان اصول‌گرايی نشان دارد. مثلاً حالا درباره آنهايی که بحث می‌شود می‌بينيم که حتی بعضی از اعضای کابينه دولت نهم بحث حضورشان در انتخابات است. تا آن جايی که ما اطلاع داريم فرضا آقای پورمحمدی يا زمزمه بعضی چهره‌های ديگر است؛ لذا آقای احمدی‌نژاد هم از طيف اصولگرا و هم از طيف اصلاح‌طلب رقبای جدی دارد.

کروبی در پاسخ به اين پرسش که « آيا شما به نشست سه گانه آقايان لاريجانی ، رضايی و قاليباف اشاره می‌کنيد؟» اظهار کرد: مثلا آقای قاليباف رسما نگفته هستم ولی به طور جدی فعاليت می‌کند و همه کارها را دارد انجام می‌دهد، پس از آن طرف يک رقيب جدی دارد، حالا از طرفی آقای پورمحمدی گفته من هستم، آقای عسگراولادی گفت: "داوطلب‌هايمان به اندازه يک دور تسبيح است". از اين طرف هم قاعدتاً يک نفر نيست بيش از يک نفر است؛ بنابراين يک انتخابات خاص اين‌چنينی را در پيش رو داريم . دولت امکاناتی دارد و در صحنه است، يک مقدار طبيعی هم است، مثلاً رييس‌جمهور چهره راديو و تلويزيونی است. مرتب با مردم حرف می‌زند طبيعی است. ولی رقبا از چنين امکاناتی برخوردار نيستند و به شما عرض کنم آقای احمدی‌نژاد، ضمن اين‌که مشغول به فعاليت هستند، حتما طرفداران جدی هم دارند، ما مايوس نيستيم و کاملاً وارد صحنه شده ايم و جدی هم هستيم. با اين حال معتقديم می‌شود بر ايشان پيروز شد.

وی در باره اين که « در صورت حضور آقای خاتمی برای اين‌که جريان اصلاحات در انتخابات رياست‌جمهوری پيروز ميدان شود آِيا اين آمادگی را داريد که انصراف بدهيد؟» گفت: بالاخره از انتخابات رياست‌جمهوری که سه سال گذشته و به چهار سال نرسيده، بالاخره اختلافاتی شد که چهار نفر از اصلاح‌طلبان اختلاف سليقه پيدا کردند و وارد صحنه شدند؛ چنان‌چه در اين دوره دو نفر، سه نفر وارد شدند يک چيز غيرعادی، تازه و ابتدايی نيست. چهار سال پيش اين قضيه رخ داد، شايد آن انسجام ۱۲سال پيش يا ۸ سال پيش ديگر به وجود نيايد، ممکن است آن‌طور نشود، اما من و آقای خاتمی با هم خيلی نزديکيم، با هم مذاکره و گفت و گو داريم. من برای اين که رأيم پراکنده نشود پيشنهاد حکميت کرده‌ام ولی من بنای کناره‌گيری اصلاً ندارم چون لابه لای سؤال جنابعالی اين بود که شما اگر آقای خاتمی آمد کناره‌گيری می‌کنيد يا نه؟ وقتی که آمدم ، آمدم که باشم.

وی در ادامه درباره شکايت‌هايش درباره روند برگزاری انتخابات نهم رياست‌جمهوری گفت: اين هم يک داستان خيلی استثنايی شده، يعنی انتخابات چهار سال پيش انتخاباتی بوده که حضرتعالی می‌دانيد تنها من گله‌مند نبودم، من به شدت گله‌مند و معترض بودم و قبلاً هم پيشنهادها و تذکراتی را بر اساس پيش‌بينی‌هايمان کرده بودم؛ چنان‌چه پيشنهادات ما عملی و اجرا می‌شد قطعا اين مسائل پيش نمی‌آمد. غير از من جناب آقای رفسنجانی هم گله کردند، به قول معروف به خداوند تبارک و تعالی شکوه کردند و معتقد هستند که وزارت کشور و دولت کوتاهی کرده يا بيش از کوتاهی، ايشان عقيده دارند که اوضاع اين‌چنين بود، منتهی چيزی نمی‌گويم. آقای مهرعليزاده هم معترض بودند، آن هم روی يک مسائلی و آقای معين هم معترض‌اند، آقای معين هم در يک مصاحبه با يکی از روزنامه‌ها، شرق يا هم ميهن که توقيف شد مطلبی گفتند.

حالا اخيراً هم متوجه شدم جناب آقای کلهر فرمودند آقای احمدی‌نژاد رأيشان بيش از اين‌ها بوده و بيش از۲۰ ميليون بوده، حالا يک انتخاباتی بوده که غالب و مغلوب، پيروز و شکست‌خورده معترضند، عمدتا ماهيت کار طوری است که يک طرف راضی است يک طرف راضی نيست، مثلاً قضاوت، اگرمن و شما يک اختلافی داشته باشيم به محکمه برويم قاضی به نفع يک نفرمان که رأی داد حداقل آن که به نفعش رأی دادند راضی است، آن که به نفعش رأی ندادند ناراضی است. ولی در اين انتخابات می‌بينيم که غالب و مغلوب ناراضی هستند. تا به حال فکر می‌کرديم ما چهار کانديدای اصلاح طلب به دولت اصلاحات معترضيم، حالا می‌بينيم اين‌ها هم معترضند و می‌گويند رأيشان بيش از ۲۰ ميليوان بوده است. می خواهم بگويم انتخابات آن موقع يک انتخابات خاص اين‌چنينی بود، به نظر من شورای نگهبان خوب عمل نکرد، دولت هم خوب عمل نکرد و من اعتراضم را آن موقع به موقع گفتم و من ديگر پی‌گيری و تعقيب نکردم .

کروبی در ادامه درباره آنچه نقش نظاميان در سياست خوانده شد نيز گفت: سپاه نيروی مسلحی است که بعد از انقلاب به وجود آمد. ما ارتش را داشتيم که به لطف خدا بازسازی هم شد با همان حوادثی که رخ داد و آن نقش تعيين‌کننده هم که در جبهه داشت با آن که قبلاً آن آسيب‌ها را ديده بود .سپاه پاسداران از درون انقلاب و در دوران انقلاب بوجود آمد که اصلاً در رابطه با سپاه پاسداران قانون اساسی داريم. سپاه پاسداران برای پاسداری وحفاظت از انقلاب، حالا برای اين که می‌گوييم برای حفاظت از انقلاب طبيعی است که توی کار سياسی هم اينها هستند، يعنی به اين معنا که فراوان از بچه‌های سپاه بعد آمدند وزير شدند وکيل شدند. چون سپاهيان آن بچه‌ها و فرزندانی هستند که خودشان مبارز بودند و وقتی که پيروز شدند جمعی از مبارزين هم رفتند سپاهی تشکيل دادند يا مدتی در سپاه بودند يا مدتی بعد ازسپاه بيرون آمدند و ديگر سپاهی نيستند. پس سپاهی که بگوييم سياسی نباشد يا در کار سياسی دخالت نکند يا حرف سياسی نزند، اصلاً ماهيت سپاه اين‌جوری است که توی مسائل سياسی بوده و هست و حضور دارد. منتهی اگر بخواهد وارد دسته‌بندی سياسی بشود که اين دسته‌بندی سياسی خلاف وصيت امام (ره) است و هم بزگترين ضربه را به نيروی مسلح وارد می‌کند. سياسی که به معنايی که به کل نظام بينديشد، از کل نظام حفاظت کند، سياسی به اين معنا که يک برادر سپاهی بيايد، استعفا بدهد و برود کانديدا بشود، برای رياست‌جمهوری همان‌طور که آقای شمخانی همين کار را کرد؛ اما اگر بيايد در گرايش‌های مختلف، سليقه‌های مختلف عمل کند، اين سياست را سپاه نبايد وارد شود. برای اينکه اين اختلافات چپ و راست است، به فرمايش جنابعالی اصلاح‌طلب است ، محافظه‌کار است، روحانيون هستند، روحانيت است؛ لذا گاهی من رييس مجلس هم که بودم صحبت که می‌کردم شوخی می‌کردم به آنها می‌گفتم شما وارد اختلافات روحانيون(يون) و روحانيت(يت) نشويد.

وی در ادامه در پاسخ به اين پرسش که « به دور از مباحث داخلی، نظرتان در رابطه با سياست خارجی ايران و پرونده هسته ای چيست ؟ چه سياست‌هايی را دولت بايد در اين زمينه اتخاذ می‌کرد که انجام نداد؟» گفت:

اين‌که دولت بر روی صلح‌آميز بودن مساله هسته‌ای تاکيد و پافشاری می‌کند عمل و کار خوبی است و ما هم هميشه اين را می گفتيم و می گوييم دولت‌ها و مجالس بايد پافشاری کنند، اما دو سه نکته ديگر به نظر من بود که بايد روی اين قضيه کار بيشتر می‌شد. اولاً از حرفهای تحريک‌آميز بايد پرهيز کرد؛ حرف‌هايی که دشمن‌تراشی می‌کند، از زدن حرفهای نسنجيده بايد پرهيز کرد، تلاش برای اعتمادسازی می‌کرديم، گفت و گو را قطع نمی‌کرديم . من بارها آن موقع گفتم حالا هم عرض می‌کنم ما بايد تلاش می‌کرديم که کارمان به شورای امنيت کشيده نشود و آنجا نرود، قطعنامه صادر بشود. ما معتقد بوديم بدون انفعال اگر برخی حرف‌های تند و تيز زده نمی‌شد، شايد می‌توانستيم بهتر عمل کنيم.

کروبی در پاسخ به خبرنگار که پرسيد« ولی خيلی‌ها معتقدند اگر اين صحبت‌های تند از طرف ايران نبود در زمينه هسته‌ای ايران به اين مرحله حساس و مهم نمی‌رسيد و آن چيزی است که دولت آقای خاتمی نتوانست به آن برسد. آيا اين طور فکر نمی کنيد؟» گفت: من تعبيرم اين بود که اگر عنايت کنيد. گفتم که مذاکرات، گفت‌وگو، ديپلماسی قوی همراه با عدم انفعال، گفتم انفعال نباشد، نگفتم که آن موقع انفعال بوده ، نه من می‌گويم که اگر جدی پافشاری می‌کردند اما گفت و گوها را به صورتی ادامه می‌دادند، همين کار انجام می‌شد، ما انجام می‌داديم ، ما می‌گفتيم غنی‌سازی را تعطيل نمی‌کنيم، هم کارمان را انجام می دهيم، هم غنی‌سازی را تعطيل نمی‌کنيم، ولی يک حرف تند و بی‌فايده نمی‌گفتيم، مثلاحرفی که نسنجيده باشد نمی‌گفتيم، حرفی که حالا يک دشمن جديدی هم برايمان به وجود بيارورد نمی‌گفتيم. من ديگر نمی‌خواهم مثال بزنم اما من معتقدم می‌توانستيم هم مذاکره کنيم هم نسبتاً جلب اعتماد کنيم، هم مثلا يک مقدار سختی‌ها را تحمل نکنيم، ببينيد صهيونيست‌ها به عبارتی با ما بد هستند. آنها هر کاری ما می‌کرديم بهانه می‌گرفتند، نفوذ هم دارند، آمريکا با ما تسويه حساب سياسی می‌کند، فشار می‌آورد؛ اما می‌توانستيم يک کارهايی بکنيم که با خيلی از کشورهای ديگر کارمان به تندی کشيده نشود، اين را می‌گويم والا من فرمايش شما را قبول دارم .آمريکاييها به ما بهانه می‌گيرند اما می‌توانستيم يک کارهايی بکنيم که خيلی جاهايی که در آن جهت نبود به سمت خودمان بياوريم يا بينابين نگهشان داريم، لشگر آمريکا و لشگر صهيونيست‌ها را زياد نکنيم. اين خودش تدبير و بصيرت می خواهد که با حکمت در يک موارد حساس بايد طوری عبور کرد که هم بتوانيم به نتيجه برسيم . به قول معروف زمين مين دارد، مشکل است، بايد با تدبير پيش برويم، حالا مثلاً از باب مثال هرحرفی را هر کسی بايد بزند. جايگاه رهبری يک حرف های است که او می‌گويد رهبر نظام است، جايگاه من مجلسی مجلسی بودن است، جايگاه من وزير، جايگاه من مسئول، جايگاه وزير مثلاً وزيرخارجه، جايگاه شورای امنيت ملی آنها مثلاً بايد خيلی رعايت‌ها را بيشتر بکنند. جايگاه و مسئوليت رهبری طوری است که بعضی از مسائل را مصلحت می‌دانند و می‌گويند و بايد هم بگويند و همه هم بايد توجه کنند.

وی در ادامه در پاسخ به اين پرسش که « اوباما در رأس دولت آمريکا قرار گرفته و بسياری از اصلاح‌طلبان ايران از اين وضعيت خوشحالند؟ نظر جنابعالی در اين خصوص چيست؟» گفت: اين حادثه مهم است که بالاخره آقای اوباما از بندگان خدای سياهپوست است، شور انتخابی زياد بوده، آن‌جا خيلی انتخابات خوب انجام شده و رأی خوبی آورده، اين يک چيزهای جديدی است، اما بياييم آن را پياده کنيم در دموکراتها. آقای کندی ، آقای کارتر، آقای اوباما، الان به شما عرض می‌کنم دموکرات‌ها آمده‌اند، دموکرات‌ها به نظر من يک مقدار در مسائل معمولی بازتر برخورد می‌کنند، مانند مسئله حقوق بشر. از طرفی يک رابطه تنگاتنگ بيشتری هم با صهيونيست‌ها دارند؛ يعنی ما در برخی موارد و مواقع می‌شود گفت با دموکرات‌ها وضعمان يک مقدار بهتر بوده است. در يک مواردی هم سختی‌های بيشتری داشته‌ايم و هر دو وجود داشته است، سختی‌هايی که گاهی مواضعشان به ضرر ما شده يا به ضرر جهان اسلام بوده از اين جهت، ولی من اين را در جمع به فال نيک می‌گيرم، خوب می‌دانم، يعنی احساس می‌کنم ضمن اين که حتماً فشارهايی هم هست بحث‌هايی هم می‌کنند. آقای اوباما هم حالاحرفهای تند و تيزی زده، اما حالا من نمی‌دانم چقدر از اين حرف‌ها که به ما می‌زنند، به شما می‌گويند و به ما می‌گويند چقدرش خرج داخلی است، چقدر برای جهان است، چقدر برای آن‌هاست که از اول کار چوب لای چرخش نگذارند. من نه خيلی ساده ، نه خيلی خوشحالم نه خيلی بدحالم؛ يعنی نه اين که فکر کنيم يک چيز عجيب و غريبی رخ می‌دهد، اما اوضاع را بد و تاريک هم نمی بينم و آن هم مهمش خودمان هستيم که بايد جايگاه و موقعيت‌مان را حفظ و از ظرفيت‌هايمان خوب استفاده کنيم و بتوانيم در جهان سوم ، در کشورهای اسلامی، در همسايه‌هايمان در اروپا حتی نقش خوبی ايفا کنيم، ما اين کارها را بايد بکنيم.

وی در ادامه در پاسخ به اين پرسش که « در موضوع هسته‌يی تا کنون ۴ قطعنامه شورای امنيت عليه ايران صادر شده است و احتمال دارد باز هم قطعنامه صادر شود آيا پرونده هسته‌ای اين ارزش را دارد که ايران چنين هزينه‌ای را بپردازد؟ »

گفت: وقتی يک جمعيتی يک حقی دارند، با زور می‌خواهند از حقش محرومش کنند، خب اين جمعيت يا اين دولت ماهيتش، هويتش و ويژگی‌هايش اين است که زير بار زور نمی‌رود . يک انقلابی در اين کشور شده، يک نظامی به وجود آمده، اين نظام جمهوری اسلامی که محصول مبارزه مردم است و آمريکا هم باعث آن همه مبارزه و فشارها شده، بالاخره حکومت قبل را به مردم تحميل کرده، کاپيتولاسيون داشته، کودتای ۲۸مرداد داشته، حالا باز دوباره به يک صورت ديگر سردمداری می‌کند، يک زوری به يک ملتی می‌گويد و از يک حقی محرومشان می‌کند، خب بالاخره دولت جمهوری اسلامی هم احساس می کند بايد مقاومت کند و بايستد، از کجا اگر در اين حق بر اساس يک مصالح عقب‌نشينی کرد، فرض همين که حضرتعالی فرموديد مسئله ديگری را عنوان نکند. يک بهانه ديگر نگيرد، قدرت دارد، امکانات دارد، تبليغات دارد، دوباره بيايد روی چيز ديگری پافشاری کند؛ لذا بر اين جهت سياستگذاری رهبری نظام جمهوری اسلامی بنايش بر اين بود که آنهايی که می‌خواهند تحميل به ما بکنند، زور به ما بگويند، ضمن اين که مذاکره کنيم، گفت‌وگو کنيم، معقول عمل کنيم، بايد ايستادگی کنيم، ولی هزينه‌ای هم برايش بپردازيم، ما را می‌خواهند از يک حقی محروم کنند، از يک دانشی محروم کنند، به ديگران اين فشارها را نمی‌آورند، به جاهای ديگر کمک می‌کنند، ما به همه مقررات پايبنديم و داريم می‌گوييم از هر کجا می‌خواهيد بياييد ببينيد اما نيامدند.

وی هم‌چنين درباره آن‌چه « نگرانی کشورهای عرب از تشعشعات هسته‌ای ايران و نيروگاه هسته‌ای بوشهر خوانده شد و اين که اگر رييس‌جمهور شود به عنوان حسن نيت آيا به فکر منتقل کردن محل اين نيروگاه خواهد بود؟» گفت: خب اين را به هر جا ببريم اين بحث‌ها می‌شود. ما همه توانمان اين است که به همه همسايه‌هايمان اطمينان بدهيم که چنين چيزی نيست. چرا چنين تفکرهايی به وجود می‌آيد؟ آنها احساس ناامنی می‌کنند؟ احساس می‌کنند يک خطری برايشان هست؟ اينها با عملکرد ما اگر صحيح و درست و سنجيده و با حسن نيت باشيم مسائل رفع می‌شود، من معتقدم بسياری از مسائلی که پيش می‌آيد با گفت و گو، با مذاکره، با حسن نيت می‌توانيم مسائلمان را کاملاً حل کنيم، حالا اين مسئله با من نيست، اين مسئله با نظام جمهوری اسلامی است، مسلم است اما ما می توانيم گفتگو کنيم، مذاکره کنيم، جلب اعتماد کنيم، من نمی‌دانم آنها حساسيت‌هايشان روی چيست؟ اصلاً چرا احساس خطر می‌کنند؟ بالاخره منطقه خليج فارس است، حساس است، جای خوبی است، منتهی ببينيد. مطمئنا نظام جمهوری اسلامی قطعا برای ثبات منطقه (اهميت قائل است) و اگر ثبات يک منطقه به هم بخورد بيشترين ضرر را جمهوری اسلامی می‌کند، خب کشور پهناوری است امکانات فراوانی دارد، نيازهای فراوانی دارد، جمهوری اسلامی هم ضرر می‌کند اصلاً ببينيد ما در يک کشور نمی خواهم مثال بزنم نسبتاً با ما فاصله دارد می گويد وقتی حوادثی برای شما بيايد آثارش ما را هم در بر می گيرد، ما هر چه باشد سرنوشتمان يکی است، در کنار هم هستيم؛ لذا هميشه هم می‌گوييم امنيت منطقه با خودمان بايد باشد ديگران دخالت نکنند، ما يک منطقه اسلامی هستيم، اينقدر اشتراکاتی با هم داريم، اشتراکات فرهنگی داريم، جمعيتی داريم که کنار هم دارند زندگی می‌کنند، اينجا مثل يک خانواده هستيم با هم ديگر؛ يعنی بايد با گفت و گو و مذاکره هر گونه مطلبی که ابهام دارد يا تشکيک دارد آنها را بايد بنشينيم رفع کنيم .من معتقدم ديگران هستند که شيطنت می‌کنند برای اين که بين ما کدورت به وجود بياورند. من در اخبار خواندم در همين نشست اديان که در نيويورک بود مثلاً يکی از سردمداران اسراييل آمده صحبت کرده که ايران برای شماها خطر است. خب اين واقعاً مضحک و جای خنده نيست؟ يکی از سردمداران صهيونيست اينقدر جسارتش زياد باشد و اينقدر ضعف بين ما مسلمانان ببيند که بگويد ايران برای شما خطر است!

واقعاً ايران خطر است ؟! آيا نظام جمهوری اسلامی برای همسايه خطر است؟! قدرتی که در سرزمين‌های اشغالی همه مردم را آواره و در بدر کرده و مدام تهديد کرده، چهار تا جنگ به وجود آورده سرزمين‌های را اشغال کرده به آنها می‌گويد ايران تهديد است برای شما، قدرت تبليغی هم دارند. اگر ما مسلمانان بتوانيم در کنار هم گفت و گو کنيم ،حسن نيت نشان بدهيم به هم اعتماد کنيم به چشم خوشبينی نگاه کنيم و از ظرفيت‌هايمان به نفع همديگر استفاده کنيم، اين گونه نمی‌شود.

وی در پايان درباره نظرش درباره حقوق زنان در ايران بر اساس تجربيات خود و همسرش با اشاره رسوبات فرهنگی در ذهن جامعه گفت: بايد به خانم‌ها خيلی فضا و ميدان داد؛ زيرا ظرفيت و توان خوبی برای کار دارند . دخترخانم‌ها به مراتب از پسرها بيشتر درس می‌خوانند و رقم پذيرفته‌شدگان کنکور دخترها از پسرها بيشتر است؛ ولی هنوز اين تفکر وجود دارد که خيلی به خانم‌ها ميدان ندهيم.