هاشمی دانای نظام نه قهرمان ملت، بيژن صف سری

به شهادت کارنامه سی ساله هاشمی رفسنجانی و به ياد آوردن نتيجه همه سکوت های اين دومين قدرت نظام،‌ او در هر شرايطی حتی در زمانی که حق خود را در فرايند بازی قدرت، تضعيف و پايمال شده ديده است، هرگز موضع گيری که بر خلاف مصالح نظام و شخص رهبری بوده باشد، اتخاذ نکرده، چرا که صرف نظر از همه اختلاف نظرهايی که با ديگر سران قدرت نظام دارد، بقای خود را در بقای نظام سنجيده است

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

يکی از سرگرمی های مردم اين کهنه ديار پس از انقلاب ، قهرمان سازی و پيشگويی و حدس و کمان های به دور از واقعيت های ملموس جامعه بوده است ، يک روز صاحب منصبی را به دليل چند ژست سياسی که تنها به نيت کسب وجهه بوده ،نا جی خود می دانند و قهرمان ملی می پندارند و يک روز هم همان قهرمان را به طرفه العينی از عرش به فرش می نشانند که از عهده هيچ بنی بشری در جهان ساخته نيست و مصداق آنچه گفته آمد را می توان در ماجرای رجل صاحب نام جمهوری اسلامی يعنی هاشمی رفسنجانی د انست .
هاشمی رفسنجانی از آغاز تاسيس جمهوری اسلامی تا به امروز همواره با پيشه قرار دادن سياست يکی بر نعل و يکی بر ميخ ، برای خود جايگاهی در نزد اهالی سياست ورز اين آب و خاک فراهم آورد که بقول عوام هميشه در وسط لحاف قرار داشت تا بدانجا که حتی وقتی روزنامه نگار جان برکفی چون اکبر گنجی در ماجرای قتل های زنجيره ای از او بعنوان عاليجناب سرخ پوش نام برد ، خدشه ی چندانی بر وجهه و جايگاه اين صاحب منصب روحانی در نزد مردم و اهالی سياست ورز وارد نشد و او فقط برای مدتی تنها با فرو رفتن در لاک سوکت، خود را نظر ها پنهان کرد و اساسا يکی از شگرد های اين عاقل مرد نظام ،همين طرفند سکوت است که بی شک نشان از تيز هوشی او دارد ، اما ماجرای سکوت اخير هاشمی رفسنجانی حکايت ديگری دارد
پس از ماجرای انتخابات اخير رياست جمهوری گروه هواداران جنبش سبز با توجه به حرکت های مردمی ، انتظار آن را داشتند تا اين رجل دانای نظام نسبت به انچه در نزد مردم تخلف ناميده می شود واکنشی از خود نشان داده و با سخنانی سمت و سوی خود را نسبت به ماجرای انتخابات روشن نمايد اما اين بار هم اين مرد سياست پيشه ، در پشت حصار سکوت پنهان شد تا بدانجا که غيبت و حضور وی در نماز جمعه اين هفته ، به سوژه داغ سه طيف قرار گرفت؛ حاميان ، منتقدان و رسانه های خارجی.
اين روز ها بحث حضور در نمازجمعه به امامت هاشمی رفسنجانی آنچنان داغ است. که برخی از هواداران جنبش سبز تمام اميد خود را به اين حضور پيوند زده اند و گمان دارند شرکت در اين نماز جمعه و شلوغ شدن آن، به نفع جنبش خواهد بود چرا که فرصتی قانونی برای نمايش معترضين به تخلف در مقابل تخلف کنندگان انتخابات است.خاصه که بنا بر روايتی گويا قرار است سه تن از سران جنبش اخير يعنی آقايان موسوی و خاتمی و کروبی هم در اين نمازجمعه حضور داشته باشند .
اما آنچه حضور هواداران جنبش سبز را در اين مراسم عبادی سياسی ترغيب می سازد ، باور غلطی است که گمان می برند خطيب اين هفته نماز جمعه تهران ضمن فصل الخطاب قرار دادن رهبری حمايت خود را از اين جنبش مردمی اعلام می نمايد و بعنوان مثال خواستار تجديد انتخابات می شود حال آنکه به شهادت کارنامه سی ساله هاشمی رفسنجانی و بياد آوردن نتيجه همه سکوت های اين دومين قدرت نظام ،‌ او در هر شرايطی حتی در زمانی که حق خود را در فرايند بازی قدرت، تضعيف و پايمال شده ديده است ، هرگز موضع گيری که بر خلاف مصالح نظام و شخص رهبری بوده باشد ، اتخاذ نکرده ، چرا که صرف نظر ازهمه اختلاف نظر هايی که با ديگر سران قدرت نظام دارد ، بقای خود را در بقای نظام سنجيده است .
حال در چنين شرايطی آنانکه اين دانای نظام را به مثابه يک قهر مان می بينند بايد با اين حکايت تاريخی تلنگری بر حافظه آنها زد که قهرمانان همه در گورستان تاريخ مدفونند آنچنانکه نقل است روزی ظل السلطان به سر طويله ايلخان بختياری ، حسينقلی خان رفت ، ايلخان بختياری، نژاد اسب هايش را يکی يکی می گفت تا اينکه ظل السلطان آهی کشيد و از ته دل گفت ، خان ، واقعا آن اسب ها يی چون رخش ، شبديز کجا رفتند ؟ ايلخان بختياری به رندی جواب داد ، حضرت والا، آن اسبها را مردانی چون رستم و پرويز سوار می شدند و همراه خود بردند .

بيژن صف سری
http://bijan-safsari.com