محمد هاشمی: چرا مسوولان قضايی و مدعی‌العموم با مروجين آشکار تهمت و دروغ برخورد نمی‌کنند؟ ايسنا

يک عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام با بيان اين که «زشتی دروغ‌گفتن و تهمت‌زدن از مشروب‌خوردن هم سنگين‌تر است» تصريح کرد:« چرا مسوولان قضايی و مدعی‌العموم با مروجين آشکار تهمت و دروغ برخورد نمی‌کنند؟»

محمد هاشمی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجويان ايران(ايسنا) با اشاره به بيانات اخير مقام معظم رهبری در جمع بسيجيان اظهار کرد:« آن‌چه مقام معظم رهبری در سخنرانی اخير گفتند، قبلا هم به نحو ديگری مطرح کرده بودند؛ دوری از ايجاد فضای تهمت‌زنی يک اصل اسلامی است. در فرهنگ اسلامی ما موارد يا جرايمی به نام گناه کبيره يا گناه بزرگ وجود دارد؛ گناهانی مانند قتل، تهمت زدن، دروغ گفتن، افترا زدن و يا هتک حرمت و بردن آبروی افراد گناه کبيره است و مرتکب چنين مواردی طبق قوانين شرع بايد مجازات شود.»

وی افزود:« اين‌که چگونه می‌توان اين قوانين را در کشور اشاعه داد، به ضمانت اجرايی اين قوانين و ايمان واعتقاد عملی افراد به ارزش‌های اسلامی برمی‌گردد.»

هاشمی خاطرنشان کرد:« ممکن است عده‌ای رعايت نکنند؛ بگويند قبول داريم، ولی رعايت نکنند. يعنی گفتار و يا پذيرش‌شان دو چيز متفاوت باشد. اگر اين‌طور باشد وقتی به قرآن مراجعه می‌کنيم، در قرآن کريم ايمان و عمل صالح در کنار هم آمده است. اگر کسی عمل نداشته باشد و فقط باايمان باشد، اين کافی نيست. اگر کسی بگويد ايمان دارد اما عملش متفاوت باشد، قرآن اين افراد را منافق می‌نامد. مسلمان وقتی معتقد به ارزش‌های اسلامی باشد آن‌چنان که عبادات را انجام می‌دهد نبايد اين گناهان را هم مرتکب شود.»

اين عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی تصريح کرد:« عده‌ای هستند که علی‌رغم ادعای مسلمانی و پيروی از ولايت، خيلی راحت تهمت و افترا می‌زنند و با آبروی افراد بازی می‌کنند. البته در قانون اسلام و جمهوری اسلامی برای پيشگيری از اين موارد هم راهکار وجود دارد؛ در نظام اسلامی به دادستان مدعی‌العموم گفته می‌شود و يکی از وظايف دادستان به عنوان مدعی‌العموم اين است که اگر کسی تهمت زد و دروغ گفت ولو اين‌که شاکی خصوصی نداشته باشد او را احضار کند و توضيح بخواهد که چرا اين کار را کردند و بر اساس قوانين جزای اسلامی مجازات شوند. حتی در مواردی شاهد بوديم که دادستان به عنوان مدعی‌العموم وارد شده و کسانی را يا مجازات کرده يا از آن‌ها توضيح خواسته است؛ بنابراين اصل خواسته اين است که ارزش‌های اسلامی پياده شود و رهبری هم اين مطالب را به بيان ديگری گفته‌اند و افراد را از ايجاد تشنج و تهمت زدن منع کرده‌اند. افرادی که مرتکب اين مسايل می‌شوند به حرف‌های رهبری ايمان ندارند که عمل کنند و ايمان به ارزش‌های اسلامی و پيروی از ولايت صرفا لقلقه‌ی زبان اين‌هاست.»

وی تاکيد کرد:« مسوولان و چهره‌های سياسی وظيفه دارند که در برابر اين رفتارها سکوت نکنند. از نظر حضرت امير(ع) همه مردم اين وظيفه را دارند. اصولا حضرت امير(ع) می‌فرمايند که همه مسووليت دارند و بايد بر کار مردم نظارت کنند. در جامعه‌ اسلامی بيشتر امور توسط مردم انجام می‌شود، اما مسوولان مسووليت بيشتری در اين زمينه دارند.»

وی خاطرنشان کرد:« زشتی دروغ گفتن و تهمت زدن و بردن آبروی يک انسان گناهی است که از مشروب خوردن سنگين‌تر است، اما اين را جامعه و برخی مسوولان لمس نکرده‌اند. در ميان مسوولان و گروه‌های سياسی و رسانه‌ای کسی را نمی‌شناسيم که اهل شراب خوری و فسق علنی باشند، اما می‌بينيم که برخی از اين افراد در رسانه‌هايشان تهمت می‌ زنند و دروغ می‌گويند.»

هاشمی ادامه داد:« راهکار قانونی وجود دارد، رهبری هم هر از گاهی اين توصيه را می‌کنند، ولی در عمل شاهديم عده‌ای هستند که به اين توصيه‌ها عمل نمی‌کنند و چون رها شده هستند و از سوی ضابطين قضايی با آن‌ها برخورد نمی‌شود مردم هم شکايت نمی‌کنند و و برخی مقابله به مثل می‌کنند، در نتيجه فضای جامعه مسموم می‌شود. راهکار اين است که با اين نوع مسايل مثل بقيه جرايم برخورد شود و نسبت به آن‌ها حساسيت وجود داشته باشد.»

وی درباره اشاره مستقيم مقام معظم رهبری به برخی شخصيت‌ها و پرهيز از تهمت‌هايی که به آن‌ها وارد می‌شود، نيز گفت: « اين را بايد خودايشان تبيين فرمايند که چرا نام بردند، اما مساله اين است که بعد از انتخابات مسايلی پيش آمد که فضای جامعه را مسموم کرده و ترور شخصيت‌ برخی ازچهره‌ها زيان‌های زيادی برای جامعه و نظام داشته است، ايشان برای دفاع از نظام اين حرف‌ها را زدند و بعد هم توصيه‌هايی کردند که شايد بشود جلوی زيان‌های اين ترور شخصيت‌ها را بگيريم.»