لادن مصطفايی، همسر علی حسن پور از کشته شدگان ۲۵ خرداد: همسرم خون اش را تقديم ايران کرد، روز

فرشته قاضی
f.ghazi(at)roozonline.com

در حاليکه خانواده های کشته شدگان وقايع بعد از انتخابات به دادسرای جنايی تهران ارجاع داده می شوند تا از طريق اين دادسرا شکايت و پی گيری کنند، دادسرای جنايی تاکنون از پذيرش شکايت بسياری از خانواده ها سرباز زده است؛ اين در حاليست که خانواده هايی نيز که موفق به ثبت شکايت خود شده اند تاکنون عليرغم پی گيريهای فراوان به هيچ نتيجه ای نرسيده اند. علی حسن پور يکی از جان باختگان حوادث پس از انتخابات است که خانواده او در مصاحبه با "روز" از به نتيجه نرسيدن پی گيری هايشان و عدم پاسخگويی مسئولان سخن گفته اند.

علی حسن پور، روز ۲۵ خرداد در خيابان آزادی بر اثر اصابت گلوله به سرش کشته شد؛ خانواده اش ۱۰۴ روز بعد از اين واقعه، پيکر او را تحويل گرفتند و به خاک سپردند. تصوير پيکر خونين و سر گلوله خورده علی حسن پور از اولين تصاويری بود که منتشر و به يکی از نمادهای اعتراض مردمی تبديل شد.

لادن مصطفايی، همسر علی حسن پور پيش از اين در مصاحبه با "روز" از شاهدان شهادت همسرش خواسته بود با او تماس بگيرند و بگويند همسرش در لحظات آخر چه گفته است. او اکنون با در دست داشتن اظهارات شاهدان به دادگاه مراجعه کرده و خواستار معرفی قاتل يا قاتلان همسرش شده است. هر چند: "شکايت به جايی نرسيده و جوابی نمی دهند. رفتم دادسرای جنايی و گفتم مصاحبه کرده ام. پرينت مصاحبه ام با روز را هم ارائه دادم و گفتم ديگر ساکت نمی مانم. اظهارات شاهدان را هم ارائه دادم و گفتم سه نفر شهادت داده اند که به اين شکل همسرم کشته شده است، اما هنوز به هيچ نتيجه ای نرسيده ايم."

خانم مصطفايی با تاکيد بر ادامه پی گيريهايش می افزايد: "گفتند پرونده را به دادسرای نظامی ارجاع داده اند. رفتم دادسرای نظامی؛در آنجا اما گفتند پرونده در اين دادسرا نيست. لباس ها و وسايل شخصی اش را نيز همچنان تحويل نمی دهند و پی گيريها بی نتيجه مانده است."

همسر علی حسن پور سپس با اشاره به اظهارات شاهدان می گويد:" بارها حرف های شاهدان را در ذهنم مرور ميکنم؛ از اينکه علی در لحظه آخر باز هم به يک کسی کمک ميکرد احساس غرور می کنم.همين که راحتت جان داد شده است دلخوشی من."

وی می افزايد:" آرام جان دادن علی، حرکت انگشتانش که به او دست نزنند مدام در ذهنم است. گويا در ذهن من اين ثانيه ها جان می گيرد. بچه هايم هم حس خاصی دارند و می گويند بابا ، لحظه آخر هم داشت به يکی کمک ميکرد و افتخار ميکنند که پدرشان مثل هميشه که در تمام طول عمرش خيرخواه ديگران بود و هر کاری از او بر می آمد از جان و دل انجام ميداد باز در دقايق آخر زندگی اش همان کار را کرده است."

۲۵ خرداد سالگرد شهادت علی حسن پور است. از همسرش درباره اين روز می پرسم. می گويد: "۲۵ خرداد سالگرد علی و تعدادی ديگر از بچه ها است.تعدادی از خانواده ها را احضار کرده و گفته اند ۲۵ و ۳۰ خرداد نبايد مراسمی برگزار شود. نميدانم تا روز سالگرد چه اتفاقاتی خواهد افتاد اما حداقل بر سر خاک خواهيم رفت و سر خاک علی، مراسم خواهيم گرفت."

خانم مصطفايی سپس از چشمان باز و دهان باز همسرش هنگام شهادت سخن می گويد: "همسر من وقتی شهيد شد چشمان و دهانش باز ماند؛اين در عکسی هم که منتشر شده و در دستان مردم است کاملا مشخص است. وقتی ما بعد از ۱۰۴ روز او را در پزشکی قانونی ديديم هنوز چشمان و دهانش باز بود و حالت خاصی داشت. نميدانم چگونه بگويم بعد از گذشت سه ماه و نيم آن چشم ها و دهان باز بودند و آن حالت خاص او و ..."

به گفته خانم مصطفايی ، علی حسن پور هر سال ۳ الی ۴ بار خون ميداد: "او هر سال برای کمک به هموطنانش بارها خون ميداد؛ حالا تمام خونش را تقديم ايران کرد. تقديم به مردمش و کشورش ."