سامی حسينی، زندانی سياسی در دادگاه هفت دقيقه ای به اعدام محکوم شد، هرانا

- وکيل زندانی متهم به محاربه تهديد شد که از وی دفاع نکند

خبرگزاری هرانا – سيد سامی حسينی زندانی سياسی محکوم به اعدام هم اکنون در زندان مرکزی اروميه در انتظار اجرای حکم بسر می برد، وی در زمان بازداشت به شدت مورد شکنجه قرار گرفته است تا به آنچه دستگاه امنيتی برای سناريوی خود نياز دارد اعتراف نمايد.

گزارشگر هرانا در همين مورد با يکی از بستگان نزديک وی گفتگويی را انجام داده است که به شرح زير است:

آقای حسينی دقيقا در چه تاريخی بازداشت شدند؟

ايشان در مورخه ۱۴/۳/۸۷ در ايست بازرسی شهيد شيرازی در جاده اصلی سلماس توسط اداره اطلاعات سلماس بازداشت می شوند.

نحوه ی بازداشت ايشان به چه صورت بوده؟

در ساعت چهار و نيم صبح هنگامی که با ماشين يکی از دوستان خويش به همراه آقای حسام الدين محمدی، يکی از هم جرمان ايشان، توسط ماموران ايست بازرسی از انها درخواست مدارک ميشود در حالی که ايشان ميخواهند مدارک رابدهند به طور ناگهانی مورد حمله ماموران قرار ميگيرند و مورد ضرب و شتم قرار ميگيرند در عرض چند ثانيه ايشان بيست الی سی مامور را با اسلحه های اتوماتيک مشاهده ميکنند و در عين حال دست و پای ايشان را می بندند و به اداره اطلاعات سلماس انتقال می دهند.

در مورد برخورد بازجويان و شکنجه هايی که احيانا در طی مدت بازداشت به ايشان روا شده است، لطفا بيشتر توضيح دهيد.

ايشان همان لحظات اوليه که به اداره اطلاعات سلماس انتقال دادند بدون اينکه تفهيم اتهام بشوند مورد شکنجه های شديد جسمی قرار می گيرند شکنجه های مانند: وصل جريان برق يعنی شک الکتريکی، آويزان کردن، و بستن به ميله گازو شلاق زدن به کف پا به طوری که سامی همان روز اول در اداره اطلاعات سلماس بيهوش می شود و به بيمارستان امام خمينی در شهرستان اروميه انتقالش ميدهند ومدت پنج روز در اين بيمارستان بستری ميشود و به مدت ۱۳ روز هم در بيمارستان خصوصی اداره اطلاعات استان اذرباييجان غربی بستری ميشوند ايشان به مدت ۱۷ روز در اثر شکنجه های شديدی که در هفته اول در اداره اطلاعات سلماس صورت ميگيرد در حالت بيهوشی بسر ميبرند و به طوری که هنوز هم اثار شکنجه های وارده مشهود است که کتف سمت چپ اقای سامی حسينی بر اثر اويزان کردن به اندازه بيست سانتی متر باز می شود که هنوزهم آثار آن موجود است و به مدت سه ماه و پنج- روز تحت بازداشت بودند به طوری که اين دو را به زندان سلماس تحويل ميدهند مسئولان زندان از قبول نمودن آن ها خودداری ميکنند چرا که به طرز فجيحی شکنجه شده بودند و مسئولان زندان می ترسيدند که آن ها جان خود را از دست دهند؛ بعدا اداره اطلاعات سلماس نامه ای کتبی به زندان ميدهد و زندان ايشان را قبول می کنند.

ايشان در مجموع چه مدت در سلول انفرادی محبوس بودند؟

به طور کلی ۳ ماه و پنج روز در انفرادی بودند.

اتهاماتی که نسبت به ايشان در دوران بازجويی مطرح شده، چه بوده؟

اتهاماتی که از اول در مورد ايشان مطرح شد همکاری با گروه های مخالف بوده است و بعد از ۴۴ روز که ايشان تحت بازداشت بوده اند ظاهرا در يکی از مناطق مرزی سلماس يک بمبی منفجر می شود و پس از اين مدت اتهام بمب گذاری نسبت به ايشان مطرح شده است و ايشان به اتهام بمب گذاری در مسير نيروهای سپاه پاسداران بازجويی شد.

آيا ايشان اين قبيل اتهامات را پذيرفتند؟

نه خير ايشان هيچ يک از اتهامات خود را علی رغم شکنجه های جسمی قبول نکردند.

آقای حسينی در چه زمان محاکمه شدند؟

ايشان در مورخ ۱۴/۹/۸۷ در شعبه يک دادسرای انقلاب خوی محاکمه می شوند و علی رغم اينکه وکيل هم داشتند ولی آن وکيل از طرف وزارت اطلاعات تهديد ميشود که اين متهمان بر ضد انقلاب هستند و نبايد به طور کامل از اينان دفاع کنند.

آيا در دادگاه، ايشان حق دفاع از خودشان را داشتند؟

ايشان در يک دادگاه ۷ الی ۸ دقيقه ای محاکمه شدند و قاضی پرونده با استدلال به اينکه ايشان خودشان وکيل دارند و وکيل ايشان بايد لايحه دفاع را به قاضی بده و نميگذارند ايشان هيچ حرفی بزنند و از خودشان دفاع بکند.

درخواست تجديدنظر هم به دادگاه ارائه شده؟

بله ايشان در مورخ ۲۱/۹/۸۸ درخواست تجديد نظر می کنند و اين درخواست در دادگاه تجديدنظر استان اذرباييجان غربی توسط شعبه ۱۰ تجديد نظر تاييد ميگردد در حالی که دادگاه تجديد نظر استان صلاحيت رسيدگی به احکام بالای ۱۰ سال را ندارد و اين خلاف قانون دادگاه کيفری می باشد.

اشکلات حقوقی اين پرونده از نظر شما چه بوده؟

از اشکالات اساسی اين پرونده يکی اين است که ايشان به اتهام محاربه محکوم به اعدام شده اند اتهام محاربه از دو طريق اثبات ميگردد يکی اينکه با يک بار اقرار فرد متهم به شرط اينکه اقرار با خط خود و بدون فشار بر متهم باشد و دوم اينکه شهادت دو فرد عاقل و بالغ. حال تنها دليلی که در پرونده برای محاربه موجود بوده است، شهادت شهود بوده است اما هنگامی که در مورخ ۲۸/۹/۸۸ پرونده را برای بررسی به دادگاه تجديد نظر استان می فرستند شهود در دادگاه حاضر نشده بودند و اين از اشکالات اساسی پرونده بوده است.