گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
در همين زمينه
23 آذر» ويکیليکس، آنجلينا جولی و خطای رسانهها، محمدرضا نسب عبداللهی10 آذر» نقش رسانهها در اعدام شهلا جاهد، محمدرضا نسب عبداللهی 28 آبان» اشتباهات جرس و مسئوليت روزنامهنگاری، محمدرضا نسب عبداللهی 14 شهریور» فراخوان برای پيگيری اشتباه رسانه ها، محمدرضا نسب عبداللهی، مدير نيوزبان 21 مرداد» سکينه محمدی و اشتباه گاردين، محمدرضا نسب عبداللهی
بخوانید!
9 بهمن » جزییات بیشتری از جلسه شورایعالی امنیت ملی برای بررسی دلایل درگذشت آیتالله هاشمی
9 بهمن » چه کسی دستور پلمپ دفاتر مشاوران آیتالله هاشمی رفسنجانی را صادر کرد؟
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! جندالله يا جندالشيطان؟ محمدرضا نسب عبداللهیيک خبرگزاری بايد گزارشدهنده رويدادها باشد نه آنکه در خبرهايی که منتشر میکند، با بهکار بردن چنين کلماتی، بر خلاف اصول خبرنويسی عمل کند و دست به قضاوت بزندجندالله نام گروهی است که تقريباً همه ايرانيان نام آن را شنيدهاند و میدانند که چيست و کيست و چه میکند. جندالشيطان اما داستان متفاوتی دارد. مدتی است که خبرگزاریها اصلی ايران يعنی خبرگزاری جمهوری اسلامی ايران (ايرنا)، خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، خبرگزاری کارگری ايران (ايلنا)، خبرگزاری مهر و خبرگزاری فارس در خبرهايی که درباره گروه جندالله منتشر میکنند در بسياری از موارد از اصطلاح «جندالشيطان» به جای «جندالله» استفاده میکنند. جز هواداران خشونت و ترور، هيچ انسان ديگری عمل گروه جندالله را تأييد نمیکند. اين گروه میگويد که برای دفاع از حقوق اقليت بلوچ مبارزه میکند اما مبارزه سياسی با مبارزه مسلحانه و دست زدن به عملياتهای انتحاری و کشتن کودکان و زنان، هيچ شباهتی ندارد. جندالله به جای فعاليت کردن در فاز سياسی، از همان آغاز پايه و اساس فعاليت خود را بر «عمليات انتحاری، گروگانگيری و بمبگذاری» بنيان گذاری کرد. وبلاگ رسمی اين گروه نيز سرشار است از نفرتپراکنی و مرگ. با وجود همه اين واقعياتها اما خبرگزاریها و رسانهها نمیتوانند دست به تغيير نام اين گروه بزنند و از آنها به عنوان جندالشيطان ياد کنند. چون جندالشيطان واقعيت بيرونی ندارد و نوعی داوری درباره عملکرد جندالله است. مقامهای سياسی و يا اشخاص ديگر میتوانند داوری خود را از اين گروه اعلام کنند و خبرگزاریها نيز میتوانند تلقی و داوری آنها را از اين گروه، منتشر کنند. به عنوان نمونه اگر يک خبرگزاری، نقل قولی از نماينده مجلس يا يک مقام سياسی ديگر منتشر کرد که او از جندالله به نام جندالشيطان ياد کرده بود، انتشار آن دقيقاً در راستای اصول خبرنويسی و وفاداری به منبع است اما خبرنگار يا خبرگزاری، خود نمیتوانند چنين قضاوتی در خبرهایشان داشته باشند. اما مسأله اينجاست که خبرگزاریهای ايران در خبرهايی که درباره جندالله منتشر میکنند، پا را از دايره اصول خبرنويسی فراتر میگذارند وبه جای آنکه، تنها روايتگر ماجرای خبر باشند؛ با به کار بردن اصطلاح «جندالشيطان» خود را به بخشی از ماجرای خبر تبديل میکنند و در يک سوی ماجرا قرار میگيرند. يک خبرگزاری بايد گزارش دهنده رويدادها باشد نه آنکه در خبرهايی که منتشر میکند، با به کار بردن چنين کلماتی، بر خلاف اصول خبرنويسی عمل کند و دست به قضاوت بزند. اين موضوع که جندالله، سربازان خدا نيستند و سربازان شيطان (جندالشيطان) هستند، قضاوتی است که تشخيص آن نه بر عهده خبرنگار و خبرگزاری بلکه بر عهده مخاطب است. محمدرضا نسب عبداللهی، مدير نيوزبان Copyright: gooya.com 2016
|