اعظم طالقانی: حصر موسوی و کروبی نقض صريح حقوق بشر و قانون است، جرس

اعظم طالقانی، دبيرکل جامعه زنان با انتقاد از حصر رهبران جنبش سبز می گويد: «حصرخانگی افراد نه تنها در قانون و شرع جايگاهی ندارد بلکه سوابق تاريخی گويای اين موضوع است که اعمال چنين رفتاری برای حکومت های اقتدارگرا بی حاصل بوده است. سرنوشت «لخ والسا» آزادی خواه لهستانی بايد تجربه ای برای اقتدارگرايان باشد که با وجود حصرخانگی روزی فرا رسيد که با رهبری حزب همبستگی، انقلابِ لهستان را رقم زد.»

اعظم طالقانی در گفت و گو با جرس، در مورد حصر رهبران جنبش سبز اظهار داشت : «هر حکومتی که روش آن خلاف قانون و ضد حقوق شهروندانش باشد دير ياز زود محکوم به سوی زوال و شکست خواهد رفت. حصر خانگی ميرحسين موسوی و زهرا رهنورد و همينطور مهدی کروبی و فاطمه کروبی نه مامن قانونی دارد و نه مامن شرعی و جملگی بايد گفت چنين رفتاری نقض صريح حقوق بشر وقانون است».

به عقيده او «اگر از ديد حاکميت اين افراد به جرمی متهم هستند پس بايد در يک دادگاه صالح به اتهاماتشان رسيدگی شود و قاضی عادل پس از شنيدن دفاعيات آنان برايشان حکم را صادر کند. اما اينکه بی توجه به قانون و حقوق انسانی برای چندين ماه شهروندانی را بی آنکه حکمی برايشان صادر شده باشد حصر خانگی کرد غير قانونی است و مسئوليت عواقب احتمالی آن متوجه حاکميت و دستگاه قضايی خواهد بود.»

طالقانی ادامه داد: «از طرفی بايد بپرسيد اگر آنان زندانی هستند پس چرا از حقوق قانونی يک زندانی مثل دسترسی به پزشک و بهداشت، تغذيه مناسب، حق وکيل، حق ملاقات با اعضای خانواده و نزديکان و…برخوردار نيستند؟ وی می افزيد: ” هر چند که زندانيان سياسی ما در سرتاسر کشور نيز از حقوق اوليه زندانی برخوردار نيستند.»

دبيرکل جامع زنان با اشاره به حوادث تلخی که در زندانهای کشور به وقوع می پيوندد گفت: «چندی پيش کودکانی که برای ديدن پدر يا مادر زندانی خود در وقت ملاقات به زندان مراجعه کردند در حين مکالمه تلفنی در کابين به يکباره تلفن قطع شده و پرده ای سياه بين فرزندان و زندانی کشيده می شود. اين خشونت به شدت در روحيه اين دو کودک اثر منفی گذاشته طوری که تا مدتها حاضر به ملاقات با پدر يا مادر زندانی خود نشده اند و از تکرار دوباره آن بيم داشتند. و پس از مدتی که حاضر به ملاقات مجدد شدند استرس و ترس قطع تلفن و تکرار آن صحنه آنان را بی قرار و افسرده کرده است و عقده هايی در آنان به وجود آورده که با وجود کودکی به دنبال انتقام جويی بوده اند.

او در ادامه اظهار کرد: «در زندانها شرايط ملاقات هر ۱۵ روز يکبار و به صورت دوره ای (يک دوره ملاقات با زنان خانواده و يک دوره ملاقات با مردان خانواده) می باشد. اما همين دوره های طولانی مدت هم از بسياری از زندانيان گرفته شده است و کم نيستند عزيزانی که ماه هاست حتی برای مدت کوتاهی نتوانسته اند همديگر را ملاقات کنند و حتی با تلفن از حال يکديگر باخبر شوند.»

اعظم طالقانی در توصيه به زندانيان سياسی که برای بيان اعتراضات خود دست به اعتصاب غذای طولانی مدت می زنند گفت: «به عنوان کسی که تجربه زندان دارم توصيه می کنم زندانيانی که برای نشان دادن فرياد و اعتراض خود دست به اعتصاب غذا می زنند می خواهم با توجه به شرايط زندان و شرايط سخت جسمی و روحی دست به اعتصاب غذای طولانی مدت نزنند و بدانند که در صورتی که توان بدنی آنان تحليل رود امکان وقوع هر اتفاقی در زندان ممکن است».