درخواست جمعی از خانواده های زندانيان سياسی از نسرين ستوده برای پايان اعتصاب غذا

نوروز ـ جمعی از خانواده های زندانيان سياسی با انتشار نامه ای خطاب به نسرين ستوده از اين زندانی سياسی خواسته اند تا به اعتصاب غذای خود پايان دهد.

به گزارش نوروز، خانواده های زندانيان سياسی با ابراز نگرانی از وضعيت جسمی نسرين ستوده از وی خواسته اند تا با پايان دادن به اعتصاب غذای خود بيش از اين تن رنجور خويش را نيازارد و پيگيری خواسته های به حق خود را به عهده خاموشان نظاره گری بسپارد که تن فربه تری دارند.

در بخشی از اين نامه آمده است: " بس است نسرين تمامش کن تا تمام نشده ای! خدا می داند. ما می دانيم. دنيا می داند که تو و خانواده مظلومت را از حقوق اوليه تان محروم کرده اند. خودشان هم که می دانند! از ابتدا می دانسته اند که قرار است با يک وکيل حق طلب آزادی خواه چه کنند اين که تازگی ندارد. اما تو همه توانت را برای تأديب اين نظام حقوقی ناراست به کار بردی بس است نسرين. بعضی کژی ها را زمانه بايد راست کند، از تن نازک و رنجور تو برنمی آيد نازنين!"

متن کامل اين نامه که در اختيار نوروز قرار گرفته است در پی می آيد:

و خداوند انسان را مسئول آفريد...

نسرين سلام

ساده و بی تکلف می گوييم. مادرانه، خواهرانه، پدرانه، برادرانه، دوستانه، فرزندوار!

ساده و بی تکلف می گوييم. ما نه مانند تو زبانمان حقوقی است و نه مانند گزمه ها و جبّاران کرسی نشين خشونت بلديم. ما هنوز کودک مانده ايم انگار نسرين، وقتی با بچه هايی روبرو می شويم که مادرشان را می خواهند بی کم و کاست بی برو برگرد. راستش را بخواهی اين روزها زبان کودکانه و روان مهراوه و بلکه بيشتر نيما را بهتر از زبان حقوقی عالمانۀ شهروندی تو می فهميم. آقا رضا که زبانش ميان اين دو دالان دراز نامتناهی گم شده است. انگار لکنت زبان گرفته نه می تواند تو را به بچه ها بفهماند نه بچه ها را به تو نسرين! و نه حتی شماها را به ما و ما را به تو!

ساده و بی تکلف می گوييم. مادرانه، خواهرانه، پدرانه، برادرانه، دوستانه، فرزندوار!

بس است نسرين تمامش کن تا تمام نشده ای! خدا می داند. ما می دانيم. دنيا می داند که تو و خانواده مظلومت را از حقوق اوليه تان محروم کرده اند. خودشان هم که می دانند! از ابتدا می دانسته اند که قرار است با يک وکيل حق طلب آزادی خواه چه کنند اين که تازگی ندارد. اما تو همه توانت را برای تأديب اين نظام حقوقی ناراست به کار بردی بس است نسرين. بعضی کژی ها را زمانه بايد راست کند، از تن نازک و رنجور تو برنمی آيد نازنين!

ساده و صميمی از تو تمنا می کنيم که رويمان را زمين نگذاری در اين شب عاشورا نسرين جان!

کاش صدايمان را به تو می رساندند در شبی که کربلا غوغاست. صدای ما و رضا و مهراوه و نيما را و مادرپيرت را که اشکش بند نمی آيد از هراس مانده جانی که فديه اجرای قانون می دهی در اين محرم و اين عاشورای محزون!

ترازوی عدالت در پهنه سيمای تراشيده ات نقش بسته بس است نسرين! قرار نبوده و نيست که يک وکيل به تنهايی جور همۀ بی عملی ها و بی ارادگی ها و انفعال عرصه های حقوقی را بردوش نازک خويش بکشد. هرچند توانايی تو زبانزد خاص و عام شده و عالم گير شده است اما چه کنيم که ظاهرا قرار است کينه و حقد و حسد و لجاجت و دنائت بر فراز ترازوی عدالت جلوه گر باشد. نمی گوييم کوتاه بيا که فلسفه قيام حسين(ع) برپاخاستن مقابل ظالم است. می گوييم تو دِينت را ادا کردی ديگر. تو ايفای وظيفه کردی برای تو کافی است. لطفا بقيه اش را بسپار به عهده خاموشان نظاره گر! بسپار به کسانی که تن فربه تری دارند و فرزندانشان زير بار اين همه فشار له نشده اند و همسران و خانواده هايشان در کشاکش بی قانونی ديار قانون کش امروز ما رنجور و خسته نشده اند.

بس است نسرين خدارا خدا را بس است. بچه ها مادرشان را صحيح و سالم می خواهند. مادرانه تصميم بگير و آغوش گرمت را بار ديگر بر روی مهراوه و نيما بگشا. خدا با توست و با دل بچه ها که به لبخند تو گرم می شود.

جمعی از خانواده های زندانيان سياسی
شب عاشورای ۹۱