روابط جنسی و اسب تروآ، از ايدز تا سقط جنين (بخش دوم)، حميدرضا شيرمحمدی

[بخش اول مقاله]

مصرف الکل و مواد مخدر
يکی از نکات قابل توجه اين است که بسياری از نوجوانان و جوانان اقرار کرده اند که تماس های جنسی کنترل نشده خود را تحت تأثير مصرف الکل يا مواد مخدر صورت داده اند. در واقع مصرف الکل هرچند با کاهش کنترل ارادی باعث کاهش احساس گناه و ناراحتی ناشی از داشتن روابط جنسی غيررسمی و افزايش لذت جنسی ميشود اما از طرف ديگر نبايد انتظار داشت که چنين فردی برای جلوگيری از انتقال ويروس ايدز يا حاملگی ناخواسته اقدام موثری انجام دهد.
اينها دو نمونه از گفته هايی است که بعضی نوجوانان در تماس با يک خط تلفنی در اين رابطه اظهار کرده اند:
- (يک دختر ۱۴ ساله) من تو يه مهمونی خيلی عرق خوردم. من اصلا يادم نمياد با کسی سکس کردم اما دوستهام ميگن داشتم. من الان حامله ام.
- (يک دختر ۱۶ ساله) من چند وقت پيش با اصرار يه پسر بزرگتر از خودم باهاش مشروب خوردم و الان دو هفته است عقب انداختم. ديروز جواب آزمايشم مثبت شد و وقتی به اش گفتم اون زد زير همه چيز و گفت کار من نبوده. حالا نميدونم عاقبتم چی ميشه.

ناتوانی های زنان در انتخاب نحوه روابط جنسی
هرچند در آمارهای ابتدايی ثبت شده، ابتلا مردان به ويروس نسبت به زنان بيشتر است، از لحاظ نظری در يک رابطه بين زن و مرد احتمال اينکه زن از يک جفت آلوده مبتلا به الودگی شود حدود دوبرابر احتمال آلودگی مرد از زن آلوده است. شايد يک دليل ساده برای اين امر وجود داشته باشد و آن هم تجمع ترشحات آلوده مرد در واژن زن به مقدار زياد و برای مدت قابل توجه است. اين بدان معناست که احتمالا در آينده بايد منتظر افزايش نسبت آلودگی زنان نسبت به مردان بود.
اما شايد اين مهمترين علت آسيب پذيری بيشتر زنان نباشد. در بسياری از مناطق کشورهای جهان سوم دختران امکان به اصطلاح "تعيين تکليف کردن" در رابطه جنسی خود و ديگری را ندارند. زنان حتی درصورت اطلاع از رفتارهای پرخطر قدرت کمی برای "نه گفتن" به آنها دارند. درصورت تمايل به استفاده از کاندوم موافقت مرد برای نصب کاندوم مردانه کاملاً ضروری است. اين در حالی است که تعداد قابل توجهی از زنان متاهل ممکن است ويروس ايدز را از شوهران آلوده خود دريافت کنند. تصور اينکه زنی هنگام نزديکی از شوهر خود که تازگی به خارج سفری داشته (يا جزو معتادان تزريقی است) تقاضای انجام آزمايش خون يا استفاده از کاندوم نمايد کمی عجيب و حتی برخورنده بنظر می آيد. دختران در روابط جنسی غيررسمی با جفت های خود نيز ممکن است تحت فشارهای مشابهی قرار داشته باشند. در چند بررسی بين ۲۰ تا ۴۸ درصد از دختران ۱۰ تا ۲۵ ساله اظهار داشته اند که اولين تماس جنسی شان به اجبار صورت گرفته است. در مطالعه ای در زامبيا تنها ۱۱ درصد از زنان گفتند که هنگام نزديکی با همسرانشان ميتوانند از وی تقاضای نصب کاندوم کنند (حتی اگر همسر در گروه پرخطر از نظر احتمال ابتلا به ويروس ايدز قرار داشته باشد يا آلوده به ويروس ايدز باشد). در کشورهای درگير جنگ های داخلی زنان همواره يکی از مهمترين قربانيان حملات نظامی بوده اند. کشورهايی چون يوگوسلاوی، عراق، افغانستان، کامبوج، و کنگو و بسياری از کشورهای آفريقايی نمونه ای از چنين مناطق نا امن برای زنان را تشکيل داده اند. گمان بر اين است که طی ۶ سال جنگ داخلی در کنگو نزديک به ۴۰ هزار زن مورد تجاوز قرار گرفته اند (بعضی زنان اظهار کرده اند که تا بيست بار به آنها تجاوز شده است) و اين روند همچنان رو به افزايش است.
در صورت ابتلا به ويروس ايدز نيز فشارهای اجتماعی و انگ های مختلف باعث آسيب پذيری بيشتر زنان نسبت به مردان ميشود. تصور اينکه زنی با انگ رسمی آلودگی به ويروس HIV بتواند در يک خانواده، در يک محله، در محل کار يا در يک شهر به زندگی هميشگی خود ادامه دهد تصور غيرقابل باوری بشمار می رود. از اين رو خيلی هم غيرطبيعی نيست که خانم ها حتی در صورت احتمال يا اطمينان از ابتلا حاضر به بررسی و پيگيری و علنی کردن اين راز نباشند.
امروزه دنيا متوجه اين مسئله شده است که بدون تقويت امکان کنترل زنان بر روابط جنسی خود امکان مهار ايدز و سقط جنين وجود ندارد، هرچند اين نتيجه به بهای نه چندان ارزانی بدست آمده است. امروزه از هر ۴ آفريقايی که به تازگی آلوده به ويروس ايدز شده اند سه نفر زن اند. در آفريقای جنوبی از هر ۴ دختر يکی در سن ۲۲ سالگی آلوده به ويروس ايدز بوده است. در کنيا شيوع آلودگی به HIV در زنان ۶ برابر مردان است. برنامه های ويژه حمايت و هدايت زنان قطعا به سرمايه گذاری نه چندان کوتاه مدت نياز دارد. سرمايه گذاری که بايد منتظر نتايج آن در آينده بود.

نقش روسپيان و روسپی خانه ها در کنترل روابط جنسی
توجه به نقش روسپيان در انتقال بيماری های آميزشی منحصر به دو دهه اخير و گسترش بيماری ايدز نيست. گمان بر اين است که از ۶۲ هزار روسپی که در منطقه روسپی نشين شهر کراچی در پاکستان زندگی ميکنند ۲۶ درصد مبتلا به يک يا چند عفونت آميزشی هستند و تقريباً هر ۶۰ روز يک نفر در نتيجه ابتلا به اين بيماری ها جان خود را از دست ميدهند (اين آمار در جمعيت عادی حدود ۱۲ درصد است). روسپيان اين شهر را ميتوان به ۴ دسته تقسيم کرد: روسپيان ساکن در روسپی خانه، خيابان ها، کوتی خانه، و روسپيان خانگی که دارای ميانگين سنی کمتری هستند. اينان روسپيانی هستند که بصورت مخفيانه مبادرت به اين کار ميکنند و درصورت برملا شدن رازشان به سه گروه اول می پيوندند. دسترسی گروه های بهداشتی به اين گروه مشکل تر از بقيه است و به تازگی سعی کرده اند از طريق آرايشگران محلی با آنان ارتباط برقرار کنند. روسپی خانه های رسمی مثل اکثر جاها توسط زنی موسوم به مادام يا نايکه اداره ميشوند. مادام دختران با پرداخت مبلغ هنگفتی ميخرد يا آنها را برای مدت مشخصی اجاره ميکند که مبلغ آن به خودشان يا خانواده شان پرداخت ميشود. مينا مسئول يکی از گروه های پيشگيری از ايدز سعی ميکند مادام را اينگونه به رعايت مسائل بهداشتی ترغيب کند: "ببين مگه نميخوای اين دخترها حالا حالا ها برات پول در بيارن؟ خوب اگه اونها مريض بشن پول هايی که تو خرجشون کردی همه حروم ميشه. بايد به مشتری هات هم بگی اگه از اونها خوششون مياد بايد با کاندوم کارشون رو بکنند وگرنه دفعه بعد ممکنه اونها رو نبينن".
سوناگاشی يکی از شلوغ ترين محله های کلکته و دربرگيرنده مهمترين جمعيت روسپی هند است که حدود ۹ هزار روسپی در آن فعاليت ميکنند. "مادو" زن ۲۵ ساله نسبتا زيبايی است که بعنوان يک روسپی درجه يک در هر نزديکی چيزی معادل هزار روپيه يا ۲۲ دلار از مشتريان خود در می آورد. او آرزوهای دور و درازی برای آينده دختر ۴ ساله خود دارد و مشتريانش را متقاعد کرده است که اگر او را ميخواهند فقط با کاندوم حاضر به نزديکی با آنهاست. شيوع ايدز در جمعيت ۴۹-۱۵ ساله يک ميلياردی هند حدود ۰.۹ درصد است و اين بدان معنی است که هندوستان يکی از مخازن مهم افراد آلوده به ايدز در آسياست.
با وجود اختصاص ۲۹.۳ ميليون دلار از طرح فوری ضد ايدز رئيس جمهوری آمريکا برای مبارزه با ايدز در هندوستان مصرف اين پول با مشکل جالبی در هند همراه است. موضوع اين است که يکی از شرطهای دريافت اين کمک ها التزام عملی گروه های مراقبت به فعاليت رسمی ضد روسپيگری در منطقه خود است. قولی که عمل به آن کمی دشوار می نمايد. خانم راخا ماسيلامانی مسئول يکی از NGO های فعال در اين زمينه ميگويد: "ما عاشق روسپيگری نيستيم اما اون واقعيتی هست که از ابتدای خلق بشر تا حالا وجود داشته و تا ابد هم وجود خواهد داشت". هرچند روسپيگری بصورت سنتی و قانونی مورد اعتراض شديد قرار داشته است، تجارت جنسی يکی از پر رونق ترين بازارهای تجارت جنسی در جهان را تشکيل ميدهد. بنا به يک گزارش دولتی آمار روسپيان هند در يک دهه با افزايش ۵۰ درصدی به حدود ۳ ميليون رسيده است. با توجه به آمار ۸.۵ درصدی (معادل ۲۵۰ هزار نفری) ابتلا روسپيان به ويروس ايدز ( ۹ برابر جمعيت عادی) چنين رشدی به ناچار منجر به موج ويرانگر ايدز در سالهای آينده هندوستان خواهد شد. گمان بر اين است که مناطق حاشيه نشين جنوب هند آمار روسپيان مبتلا به حدود ۵۰ درصد و در روسپی خانه های بمبئی حتی به ۶۰ درصد از کل جمعيت روسپيان ميرسد. اين در حالی است که نتيجه يک بررسی نشان داد که کمتر از نيمی از روسپيان ساکن در کلکته حتی اطلاع داشته اند که استفاده از کاندوم مانع از انتقال ويروس ايدز به ديگران می شود. با اينحال اين بی اطلاعی شامل حال همه روسپيان هم نبوده است.
برای مثال در بخش سوناگاشی آمار آلودگی روسپيان به ويروس HIV حدود ۵ درصد پايين تر از متوسط آمار مناطق ديگر هند است. در اينجا روسپيان تحت هدايت يک کميته محلی مبارزه با ايدز اقدام به آموزش فعال ديگر همکاران خود کرده اند. اين کميته با رد کمک های اهدايی رئيس جمهوری آمريکا تصميم گرفته است که با روسپيان منطقه رابطه روشن و تنگاتنگی داشته باشد. خانم Smarajit Jana محقق سازمان بهداشت جهانی و پايه گذار اين گروه متوجه شد که برای مثال يکی از نگرانی های روسپيان اين بوده است که درصورت اصرار به استفاده از کاندوم مشتری به سراغ فرد ديگری برود. آنها با آموزش و هدايت روسپيان سعی کرده اند اين نقطه ضعف را از بين ببرند. بدين ترتيب در حال حاضر حدود ۸۵ درصد از روسپيان از کاندوم استفاده ميکنند. آموزش های اين کميته حتی شامل حال خود مشتريان و دوستان و (شايد باورتان نشود) زنان اين مشتريان هم بوده است. اين کميته با ايجاد يک صندوق تعاونی امکان پس انداز پول يا اخذ وام جهت راه اندازی کسب و کار ديگری برای روسپيان را نيز فراهم کرده است. با سيستم نظارتی اين کميته هرگونه سوء استفاده از دختران خردسال در روسپی خانه ها بلافاصله کشف و به پليس گزارش ميشود.

ترويج ناکافی استفاده از وسايل ضدبارداری
سه محور عمده در تشويق و ترغيب مردم و بخصوص جوانان در استفاده از کاندوم و قرصهای ضدحاملگی را ميتوان به اين ترتيب خلاصه کرد:
• آموزش منظم جوانان از سنين نسبتاً پايين تر و افزايش دانش و مهارت جنسی آنها برای استفاده از انواع کاندوم های مردانه و زنانه
• کاهش تعارضات و فشارهای فرهنگی در مورد همراه داشتن کاندوم و يا قرصهای ضدحاملگی و استفاده به موقع از آنها
• تبليغ انواع جديد و پرجاذبه تر کاندوم ها و تذکر نقشی که اين وسائل در جذاب تر کردن فعاليت های جنسی دارند. همينطور تذکر اثرات سودمند قرصهای ضدحاملگی بطور کلی (حتی در خانم هايی که از نظر جنسی فعال نيستند)

کوشش اخير دولت بريتانيا در اختصاص بودجه ۴ ميليون پوندی برای تبليغ و تشويق جوانان به استفاده از مواد ضدبارداری هنگام فعاليت های جنسی نشان از اهميت چنين تلاشهای در مهار ايدز و سقط جنين بخصوص در گروه سنی ۲۴-۱۸ سال حکايت ميکند. خانم Caroline Flint وزير بهداشت عمومی در اين باره معتقد است که: "اين برنامه به منظور تشويق بی بند و باری جنسی نيست بلکه از افراد دارای فعاليت جنسی ميخواهد که به خطرات عدم استفاده از کاندوم در اين روابط توجه کنند." دولت تی شرت هايی بين جوانان با اين متن پخش کرده است که: "من سوزاک دارم و تو هم از من سوزاک ميگيری". مطابق آمار سازمان بهداشت جهانی در ۱۹۹۶ روزانه ۱ ميليون انسان مبتلا به بيماری های آميزشی ميشوند که ۶۰ درصد آنها کمتر از ۲۵ سال دارند. ميزان آلودگی زنان در گروه سنی ۱۹-۱۴ سال تقريبا ۲ برابر مردان بوده است. گمان بر اين است که از هر ۴ آمريکايی در ايالات متحده يکی مبتلا به تب خال تناسلی است و سالانه حدود ۱۵ ميليون نفر به يکی از انواع بيماری های آميزشی آلوده ميشوند. تقريبا ميتوان گفت استفاده درست از کاندوم (علاوه بر جلوگيری از حاملگی ناخواسته) نقش منحصر بفردی در جلوگيری از توسعه انواع بيماری های آميزشی خواهد داشت.
امروزه با توجه به مشکلات مربوط به استفاده از کاندوم های سنتی لاستيکی انواع جديدی از کاندوم با کارکرد و جنس های متفاوت به بازار آمده است.
برای مثال يک موسسه آلمانی در حال تهيه يک نوع قوطی مخصوص اسپری کاندوم است. نحوه کار به اينصورت است که مرد آلت سفت شده اش را داخل قوطی قرار ميدهد و با فشار يک دکمه پوسته ای از جنس لاتکس به دور آن اسپری ميشود. بدين ترتيب ظرف چند ثانيه کاندومی درست به اندازه آلت وی دور آن را خواهد گرفت. از مزايای چنين کاندومی ميتوان به نصب سريع و آسان و جلوگيری از ليز خوردن آن اشاره کرد. (قيمت دستگاه ۲۰ يورو است و هر کارتريج اين دستگاه برای ۲۰ بار استفاده با قيمت حدود ۱۰ يورو به زودی وارد بازار خواهد شد).
يکی از مشکلات کاندوم های مردانه اين است که استفاده از آنها وابسته به تصميم و اراده مردان است. تعداد قابل توجهی از مردان به دلايل زياد از جمله کاهش احساس لذت جنسی و سرد بودن جنس لاتکس و همينطور احتمال ليز خوردن آن (در نتيجه شل شدن موقت آلت) مايل به استفاده از آن نيستند. استفاده از کاندوم های زنانه تا حدود زيادی ميتواند اين مشکل را حل کند.
کاندوم زنانه (با مارک Reality®, ) يک لوله يا غلاف بلند است که يک سر آن باز و سر ديگر آن بسته و دارای يک حلقه برجسته در هريک از دو سر است. هرچند برای کسانی که آن را نديده اند کمی عجيب می نمايد بعد از يکی دو بار استفاده از آن کاملا عادی بنظر می رسد. زن کاندوم را از سر بسته آن به داخل واژن می لغزاند و به کمک حلقه لاستيکی آن را انتهای آن را روی سر رحم محکم ميکند. سر ديگر که باز است در خارج از واژن قرار ميدهد و محل ورود آلت مرد است و آلت از ميان آن به درون واژن می لغزد بدون اينکه با ديواره آن تماس داشته باشد. برای کارکرد بهتر قبل از نزديکی ميتوان از ژلهای نرم کننده غيروازلينی برای لغزنده کردن ديواره آن استفاده کرد. همانطور که گفتيم از مزايای مهم اين روش اين است که استفاده آن وابسته به تصميم زن است و لاستيکی نبودن آن باعث از بين رفتن حساسيت آن دسته از افرادی است که به کاندوم های لاستيکی حساسيت داشته اند.
يکی ديگر از مشکلات مربوط به مصرف قرصهای ضدبارداری احساس گناه و ناراحتی است که ناشی از پس زمينه های فرهنگی و اجتماعی سنتی نسبت به کاربردن مواد ضدبارداری است. اين تنشها عمدتاً با شايعات ظاهراً علمی توام ميشود که حاکی از خطرناک بودن مصرف قرصهای ضدبارداری برای سلامت خانمهاست. بعبارت ديگر احساس گناه و ناراحتی مربوط به مواد ضدبارداری با نمادهای بظاهر منطقی تر و امروزی تری توجيه ميشود. امروز کارشناسان مربوطه توصيه ميکنند که با تبليغ و تشويق آشکار مردم می بايست بر اثرات بسيار مفيد مصرف قرصهای ضدبارداری حتی در زنانی که دارای رابطه جنسی فعال نيستند تأکيد کرد. به اين ترتيب قبح استفاده از قرصهای ضدبارداری بطور کلی برداشته خواهد شد.

مقايسه دو سياست در برخورد با حاملگی های ناخواسته و ايدز
در برخورد با مسائلی چون حاملگی ناخواسته و ايدز بدليل ارتباط مستقيم اين مشکلات با مسئله رابطه جنسی و وجود تعارضات و ديدگاه های متناقض در جامعه، همواره ديدگاه متحدی در بين سياستگذاران و سياستمداران موثر در مسائل اجتماعی وجود نداشته است.
توجه به چند محور مسلم برای تصميم گيری در نحوه برخورد با اين مشکلات کاملاً ضروری است:
• با توجه به عوارض و هزينه های گاه جبران ناپذير سقط جنين و ايدز، پيشگيری از حاملگی های ناخواسته و آلودگی به ويروس ايدز ساده ترين و منطقی ترين راه برخورد با آنهاست.
• بدون شک پرهيز از تماس های جنسی نزديک ميتواند به جلوگيری از بروز چنين مشکلاتی بيانجامد.
• توسعه فرهنگ استفاده از کاندوم و قرصهای ضدبارداری و ترويج استفاده از آنها در جامعه و بخصوص نسل جوان از مهمترين ارکان پيشگيری از حاملگی ناخواسته و بيماری های عفونی آميزشی است.
اما مسئله اينجاست که بين گروه های سنتی و گروه های نوگرا اتفاق نظر کاملی در مورد امکان تلفيق بين دو محور اخير وجود ندارد. مسئله اين است که درنظر گروه های سنتی ترويج رسمی دانش و مهارتهای جنسی بين جوانان به معنای ضمنی تأييد روابط جنسی غيررسمی آنهاست، چيزی که چندان به مذاق چنين گروه هايی خوش نمی آيد. از آن طرف گروه های نوگرا معتقدند که موعظه جوانان برای خودداری از رابطه جنسی تا زمان ازدواج رسمی روش کارآمدی در پيشگيری از اشاعه بيماری های مقاربتی و حاملگی های ناخواسته و سقط جنين نيست. از لحاظ عملی سياست های دو حزب مشهور جمهوری خواه و دمکرات در ايالات متحده آمريکا نمونه بارز چنين اختلاف نظرهايی است.
حزب جمهوری خواه با نامزدی آقای جورج بوش برای جذب آرای مردم طبق معمول بر روی محافظه کاری و حفظ سنت و در جنبه نمادين آن حفظ ارزشهای سنتی کانون خانواده تأکيد خاصی داشته است. همانطوری که پيش از اين اشاره شد دولت جورج بوش با اختصاص بودجه چند صد ميليون دلاری برای آموزش جوانان و کنترل روابط جنسی گروه های خاصی را مسئول اين کار کرد. يکی از مهمترين محورهای مورد تأکيد در اين برنامه پرهيز از هرگونه تشويق و ترويج مصرف کاندوم يا داروهای ضدبارداری در جوانان بود. اعضاء مذهبی اين گروه ها موظف بودند که تنها جوانان را به پرهيز از هرگونه رابطه جنسی نزديک تا زمان ازدواج توصيه کرده و فوايد مادی و معنوی آن را گوشزد کنند. نوجوانان شرکت کننده در اين دوره ها با هم برای پرهيز از هرگونه رابطه جنسی تا زمان ازدواج هم قسم ميشدند و سوگند ميخوردند.
انستيتو Alan Guttmacher با انجام يک بررسی بر روی ۱۲ هزار نوجوان ۱۲ تا ۱۸ سال سعی کرد ميزان کارآمدی چنين روشهايی را بررسی کند. بر اين اساس:

• اين کلاسها در جلوگيری از برقراری روابط جنسی تا حدود ۳ ماه اثرات محسوسی بجا گذاشته بود.
• اين افراد بطور متوسط ۱۸ ماه پس از ترک اين کلاسها اقدام به رابطه جنسی قبل از ازدواج ميکردند.
• در يک دوره ۶ ساله ۸۸ درصد از شرکت کنندگان اقدام به رابطه جنسی کرده بودند (در مقابل ۹۹ درصد افرادی که در اين دوره ها شرکت نکرده بودند).
• آمار شيوع بيماری های مقاربتی در هردو گروه شرکت کننده و غير شرکت کننده با هم برابر بود.
• و نکته مهم اينکه احتمال اينکه شرکت کنندگان در اين کلاسها در اولين رابطه جنسی از کاندوم يا قرص ضدبارداری استفاده کنند بسيار کمتر از افراد غيرشرکت کننده بود.

بدليل ناکارآمدی چنين روشهايی امروزه در بريتانيا - که بالاترين آمار حاملگی ناخواسته و سقط جنين بين کشورهای اروپايی را دارست – سعی شده است که با اختصاص بودجه قابل توجهی فرهنگ استفاده از کاندوم و قرصهای ضدبارداری و همچنين مزايای مصرف آن بين جوانان ترويج و تشويق شود.
در کشورهای جهان دو کشور اوگاندا و تايلند از حيث بکار گيری روشهای کارآمد برای کنترل روابط جنسی و شيوع ايدز کاملاً جايگاه ويژه ای کسب کرده اند. با برنامه ريزی درست و به دور از تعارض يا شعار دولت اوگاندا موفق شد طی يک دهه تا سال ۲۰۰۰ ميلادی شيوع آلودگی به HIV را ۷۰ درصد کاهش دهد. همچنين تعداد افرادی که اقدام به روابط جنسی کنترل نشده ميکردند با کاهش ۶۰ درصدی همراه بوده است. دولتمردان اوگاندا به تبعيت از برنامه های اختصاصی دولت بوش تحت عنوان ABC که به ترتيب بجای Abstinence, Be faithful& Condom use ( به ترتيب پرهيز از رابطه، وفاداری به يک جفت و استفاده از کاندوم) بوده است سعی کرده اند بخصوص با تاکيد و ترويج دو اصل اول از اشاعه ايدز بکاهند. بدين ترتيب ميزان شيوع آلودگی در زنان از ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۳ به ترتيب از ۲۰ درصد به ۱۳ درصد کاهش می يابد. همين اعداد در مردان به ترتيب از ۱۵ درصد به ۹ درصد کاهش نشان داده است. با اين حال بر خلاف تصورات ابتدايی نتيجه يک تحقيق نشان داد که موعظه های اخلاقی در کاهش آمار ايدز نقش چندانی نداشته است.
• در اين دوره آمار مردانی که اقدام به رابطه جنسی با دو زن يا بيشتر داشته اند از ۲۸ درصد به ۳۵ درصد افزايش يافت.
• تعداد مردان ۱۹-۱۵ ساله ای که از رابطه جنسی پرهيز ميکردند از ۶۰ درصد به ۵۰ درصد کاهش يافته بود (آمار زنان در حد ۳۰ درصد ثابت مانده بود).
• متوسط سن اولين نزديکی در مردان از ۱۷.۱ به ۱۶.۲ و در زنان از ۱۵.۹ به ۱۵.۵ کاهش يافته بود.
• در ۱۹۹۴ تنها ۱۰ درصد از مردان اظهار داشتند که بور مرتب در روابط جنسی با غير همسرانشان از کاندوم استفاده ميکردند. اين آمار در ۲۰۰۳ ميلادی به ۵۰ درصد افزايش يافت. اين آمار در زنان از ۲ درصد به ۲۸ درصد افزايش يافته بود.

بدين ترتيب بايد گفت که يکبار ديگر اين نظر که بدون اشاعه و ترويج دانش و مهارتهای جنسی لازم در استفاده از مواد ضدبارداری امکان مهار ايدز يا سقط جنين وجود ندارد به اثبات رسيد.
بنظر ميرسد همچون افسانه اسب تروآ، ايدز و سقط جنين دشمنان تازه نفس بشريت اند که اين بار قصد دارند سوار بر لذات جنسی – اين هديه ردناکردنی خدايان – به داخل برج و باروی سلامت انسان رخنه کنند. آيا اگر سپاهيان تروی از وجود دشمنان در دل چنان اسب زيبايی آگاهی داشتند آيا باز هم دروازه های شهر را برای در آغوش کشيدن آن باز ميکردند؟ انسان موجود و پاسخ به پرسشهای بی شماری درباره او بايد با حزم و احتياط فراوان صورت بگيرد. شايد در پاسخ به چنين سوالی فقط بتوان گفت: شايد نه، شايد هم بله.

دکتر حميدرضا شيرمحمدی

[بازگشت به بخش اول مقاله]