100 ميليون نفر جمعيت ايران تا 42 سال آينده، اعتماد

صندوق جمعيت سازمان ملل متحد آخرين گزارش وضعيت جمعيت جهان در سال 2008 ميلادي را منتشر کرد. بر اساس گزارش UNFPA احتمال داده مي شود؛ جمعيت ايران در سال 2050 ميلادي به 2/100 ميليون نفر برسد. بر اساس گزارش ارسالي از سوي اين دفتر، جمعيت کل ايران در سال 2008 ميلادي 2/72 ميليون نفر است. اعلام شده است 69 درصد جمعيت ايران در سال 2008 ميلادي را جمعيت شهري تشکيل مي دهند. از سوي ديگر نرخ رشد جمعيت شهري در سال هاي 2005 تا2010 ميلادي، 1/2 درصد عنوان شده است.

همچنين نرخ کل زاد و ولد 02/2 نفر در همين سال خواهد بود. همچنين نرخ مرگ و مير کودکان زير پنج سال ذکور 35 نفر است که اين رقم در مورد جنس مونث به 34 نفر مي رسد. از سوي ديگر تولد همراه با مراقبت هاي حرفه يي بهداشتي در سال 2008 ، 97 درصد عنوان شده است.

در اين گزارش آمده است؛ سهم بهداشت عمومي از توليد ناخالص ملي 4/4 درصد تخمين زده مي شود. دسترسي به منابع آب شرب آشاميدني 94 درصد و سرانه توليد ناخالص ملي 800/9 هزار دلار ذکر شده است. براساس گزارش وضعيت جمعيت جهان در سال 2008 که توسط صندوق جمعيت سازمان ملل متحد تهيه شده است، راهبردها و تدابير مربوط به توسعه که با رويکرد فرهنگي برنامه ريزي شده باشند، مي توانند آداب و رسوم را که عليه زنان وجود دارد، کاهش داده و حقوق بشر را که شامل تساوي حقوق جنسيتي و قدرت بخشيدن به زنان مي شود، ترويج کنند.

در اين گزارش با عنوان «رسيدن به زمينه يي مشترک؛ فرهنگ، جنسيت و حقوق بشر» که ديروز ارائه شده، آمده است؛ فرهنگ، جزء اصلي از توسعه موفق در کشورهاي فقير به شمار مي رود و بايد در برنامه ريزي و سياستگذاري هاي توسعه گنجانده شود. ريا احمد عبيد مدير اجرايي صندوق جمعيت ملل متحد مي گويد؛ «حقوق بشر وظيفه تمام انسان هاست و شيوه هايي با رويکرد فرهنگي و درک اين مفهوم، بايد مشغله هر کسي باشد.» بنابر پيشنهاد اين گزارش مشارکت ها، به عنوان مثال ميان صندوق جمعيت و سازمان ها، نهادها و رهبران اجتماعي، مي تواند خط مشي هاي مفيد و موثري را جهت توسعه حقوق زنان به وجود آورد. اين گزارش نشان مي دهد؛ به رغم اعلاميه ها و تاکيدهاي فراوان در حمايت از حقوق زنان، نابرابري جنسيتي همچنان به صورت گسترده و عميقي در بسياري از فرهنگ ها وجود دارد. مناسبات اجباري قدرت، زمينه آداب و رسومي نظير ازدواج کودکان که يک علت عمده زخم زايمان و مرگ در اثر زايمان است و قطع يا نقص آلت تناسلي زنان را فراهم مي آورد. با اينکه قوانين مخالف چنين رفتارهايي هستند، اين رسوم و ساير آداب مضر در بسياري از کشورها همچنان ادامه دارد. ممکن است زنان با اين باور که آن رسوم از فرزندان يا خود آنها محافظت مي کند، از اين رسوم حمايت کنند. توصيف زنان به عنوان قربانيان و مردان به عنوان متجاوزان، باعث مي شود حقايق فرهنگي و مسووليت هاي گوناگوني را که زنان در زمان جنگ به دوش مي کشند نظير گردانندگان زندگي، نان آوران، محافظان و مبارزان ناديده گرفته شود. بر پايه اين گزارش شيوه هايي با رويکرد فرهنگي جهت دستيابي به اهداف توسعه هزاره، از جمله هدف شماره پنج بهبود بهداشت باروري ضروري هستند. عبيد معتقد است؛ «سالم بودن در طول چرخه زندگي پيش از بارداري، طي بارداري و پس از آن يک حق انساني است.»