روايت ايسنا از زندگي خانواده‌اي سه ‌نفره در همسايگي گورستان

شايد براي كمتر فردي قابل درك باشد سختي زندگي بدون سرپرست در ميان گورستان شهر و محل اجتماع معتادان اما ليلا با اميرحسين پسر كوچك و مادر پيرش هشت سال است كه در خانه‌اي فرسوده و استيجاري چنين محيطي را تنفس مي‌كنند.

سيد رحيم موسوي مديرعامل موسسه نيكوكاري نور آل ياسين لرستان در گفت‌وگو با خبرنگار «اجتماعي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره اين خانواده سه نفره ‌گفت: هشت سال است كه «ليلا.ز» به همراه مادر 67 ساله و پسر 12 ساله‌اش در منطقه گل‌سفيد ـ باجگيران زندگي مي‌كند كه از يك سو به گورستاني مشرف است و از سويي ديگر در مجاورت محل اجتماع معتادان پرخطر است.

مديرعامل موسسه نيكوكاري نور آل ياسين لرستان با بيان اينكه خانواده «ليلا» در وضعيت رنج‌آوري زندگي مي‌كنند، ادامه داد: اين خانواده تحت‌پوشش نهادهاي حمايتي هستند اما مستمري ماهيانه 70 هزارتوماني پاسخگو نيست.

وي با اشاره به تلاش موسسه براي كمك به اين خانواده، گفت: در طول پنج ماهي كه از تاسيس اين موسسه مي‌گذرد، سعي كرديم به اين خانواده نيازمند كمك كنيم اما با توجه به شرايط اقتصادي، كار بيشتري را نمي‌توان انجام داد.

وي با بيان اينكه خانه فرسوده خانواده ليلا استيجاريست و ماهانه مبلغي نيز صرف پرداخت اجاره‌ بهاي اين مكان مي‌شود، خاطرنشان كرد: تامين مسكن از اولويت‌هاي اصلي اين خانواده نيازمند است.

بزرگترين آرزوي« اميرحسين» داشتن دوچرخه است

همچنين «ليلا.ز» درباره مشكلاتش به ايسنا گفت: هشت سال پيش همسرم به دليل اعتياد فوت كرد و من ماندم و پسرم و بعد از مدتي مادرم نيز نزد ما آمد.

وي ادامه داد: اميرحسين (پسرم) امسال به كلاس پنجم مي‌رود و تا به حال با وجود شرايطي كه داريم درس و مشق را رها نكرده و وضعيت تحصيلي خوبي دارد اما اميدوارم بتوانيم از اين محيط كثيف به منطقه‌اي مناسب برويم تا پسرم در شرايط بهتري درس بخواند و رشد كند.

ليلا گفت: با وجود تمام مشكلات در زندگي، بزرگترين آرزوي اميرحسين، داشتن يك دوچرخه است.