گفت‌وگوی شرق با ليلا حاتمی پس از بازگشت به ايران: اسکار گرفتن بازيگران ايرانی محال نيست

گروه هنر، گيسو فغفوری: اتفاق بزرگ سينمای ايران را همه ديديم، در سپيده‌دم روزی که هنوز شادی‌اش را فراموش نکرده‌ايم. مشهورترين فرش قرمز سينمای جهان که مشهورترين چهره‌های سينمای دنيا روی آن می‌روند، زير قدم‌های هنرمندان ايرانی بود، هنرمندانی که با امکانات و توانايی‌ها و محدوديت‌های ايرانی، اثری را به جهانيان عرضه کرده بودند که پيش از «اسکار» به مذاق تماشاگران خارجی سينماهای کشورهای مختلف خوش آمده بود و پيش از همه اينها در ايران مردم و منتقدان سينمايی آن را پسنديده بودند. ميان سينماگرانی که آن روز روی فرش قرمز راه رفتند، يکی با همه تفاوت داشت و او کسی نبود جز ليلا حاتمی ستاره و بازيگر بزرگ سينمای ايران که شکل و شمايل حضورش در جشنواره‌های جهانی و نحوه رفتارش در ايران و بيرون از ايران ويژه خود اوست. ليلا حاتمی که پس از رفتن روی فرش قرمز «کداک تئاتر» مورد توجه رسانه‌های بين‌المللی برای گفت‌وگو بود، چند روزی است به ايران بازگشته است. وقتی تماس می‌گيرم تاکيد می‌کند که اهل زياد حرف زدن نيست. چند گفت‌وگوی خارجی او نيز کوتاهند. پس اين گفت‌وگو هم به سياق ديگر گفت‌وگوهايش کوتاه است. او هر چقدر در سخن گفتن صميمی است، ولی در انتخاب کلمات سختگير است و وسواسی.

‌الان چند روز از اين اتفاق گذشته و شما با اين موفقيت به ايران بازگشته‌ايد. هنوز اين حس خوب همراه همه است از مردم عادی تا چهره‌های هنری و حتی سياسی. اين همه خوشحالی را تصور می‌کرديد؟

بله! کاملا منتظر همين عکس‌العمل بودم!

‌لحظه‌ای که اسم برنده را اعلام کردند به چه چيزی فکر کرديد؟ به چه کسی؟
منتظر بودم اسم فيلم را اعلام کنند و بعد ديگر راحت شدم!

‌واکنش گروه غير از آن چيزی که دوربين نشان داد چی بود؟ آقای معادی از حس اضطرابی که همگی قبل از آن داشتيد گفته بودند؟
درست است! وقتی ساعت برگزاری مراسم نزديک شد، مضطرب شديم و بعدش فکر می‌کنم به دليل رهايی آنقدر خسته شديم که حتی حس شادی کردن را هم نداشتيم.

‌روی آن فرش قرمزی راه رفتيد که به تعبير آقای کلاری حد نهايت سينما می‌تواند باشد، در کنار بزرگان سينمای جهان. چه حسی داشتيد؟ چه تفاوتی با ديگر جشنواره‌ها و حضورهای جهاتی داشت؟
برای من خيلی جدی بود. فرش قرمزهای ديگر به دليل جشنواره بود و حالت جشن و شادی را داشت. ولی من روی فرش قرمز کداک تئاتر بيشتر حس ورود به يک محيط آکادميک را داشتم.

‌فکر می‌کنيد زمانی اين اتفاق برای ستارگان ايرانی هم رخ دهد و جايزه بهترين بازيگر اسکار به يک بازيگر ايرانی و مثلا به خودتان تعلق بگيرد؟
وقتی در سينما کار می‌کنيد اين اتفاق نمی‌تواند محال‌باشد.

درباره طراحی لباس‌تان در «اسکار» بحث‌های زيادی مطرح شد و بيشتر در فضای مجازی ايرانی که اين بحث‌ها مطرح و انتقادهايی به آن شد. نظر خودتان درباره طراحی لباس‌تان چطور بود؟ به نظر می‌رسيد چندان از اين لباس راضی نيستيد و به‌گونه‌ای مجبور به پوشيدن آن بوده‌ايد؟
درست برعکس! اين لباس همه‌اش با سليقه خودم درست شده بود. از انتخاب پارچه تا رنگ و مدلی که برای دوخت انتخاب شده بود. همه‌اش سرتاسر سليقه و انتخاب خودم است.

‌شما در همه مراسم سينمايی با حجاب ظاهر شده‌ايد. اين موضوع چه انتخاب شما باشد و چه بنابر ملاحظات باشد، باعث تفاوت شما با ديگر بازيگران غيرايرانی حاضر در اين‌گونه جشنواره‌ها شده است. اين تفاوت را چگونه حل کرده‌ايد؟
چون سال‌های زيادی از حضورم به اين شکل می‌گذرد، به آن عادت کرده‌ام و فکر می‌کنم به دليل شناختی که کشورهای ديگر از قوانين پوشش در کشور ما دارند اين تفاوت رقيق‌تر می‌شود.

‌عکس‌های شما در کنار کارگردان فيلم «The Artist» منتشر شده است. استقبال چطور بود؟ آيا شما را از قبل می‌شناختند؟ نگاه ديگر سينماگران خارجی چطور بود؟
می‌توانم بگويم تمام ميهمانان «اسکار» عاشق فيلم «جدايی... » بودند و هيچ‌کس نمی‌توانست بی‌تفاوت از کنار گروه «اصغر فرهادی» رد شود.