برخی بیماران از روی ناچاری سهمیه دارویشان را در ناصرخسرو می‌فروشند

خبرگزاری فارس: رئیس انجمن داروسازان ایران گفت: برخی بیماران و خانواده نیازمند از روی ناچاری سهمیه دارویشان را به دلالال ناصرخسرو می فروشند، دولت باید در وهله اول این دلالان را جمع کند و در مرحله بعد برای کار ریشه‌ای به معیشت افراد نیازمند رسیدگی کند.

رهبر مژدهی آذر در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس درباره علل وجود بازار سیاه دارو در خیابان ناصرخسرو و فروش داروهای کمیاب و قاچاق در این بازار اظهار داشت: ‌از دلایل مهم ادامه روند فروش داروهای کمیاب و قاچاق در خیابان ناصر خسرو مشکلات اقتصادی مردم به خصوص بیماران و خانواده های آنان است.

وی افزود: ما مشاهده می‌کنیم سرپرست خانواده‌ای که فرزند هموفیلی دارد پس از دریافت دارو مثلاً از داروخانه 13 آبان به جای اینکه این دارو را برای فرزندش استفاده کند، برای سیر کردن شکم خانواده به دلالانی که در کنار این داروخانه‌ها نیز به وفور وجود دارند، می‌فروشد.

مژدهی‌آذر ادامه داد: وقتی کسی دارویی با تخفیف دولتی دریافت می‌کند و از آن طرف دچار مشکلات عدیده اقتصادی است مجبور می‌شود برای تأمین زندگی خود داروهایش را که همیشه هم برای آن خریدار وجود دارد، بفروشد.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا در این زمینه همیشه خریدار دارو وجود دارد یعنی آنها چگونه این داروها را در بازار سیاه می‌فروشند، گفت: به هر حال دلالان این داروها نیز همیشه مشتریانی در بیمارستان‌ها، شهرستان‌ها و کسانی که نتوانسته‌اند سهمیه دارویی خود را دریافت کنند وجود دارد و باید به مسئله کمبود برخی داروها که بر اثر مشکلات مختلف از جمله تحریم‌ها به وجود می آیند نیز اشاره کرد.

مژدهی‌آذر تصریح کرد: بازار سیاه فروش دارو در خیابان ناصر خسرو به مثابه زیرمیزی پزشکان است که با وجود تمام اقدامات هنوز نیز صورت می‌پذیرد و باید برای حل آن اقدامات ریشه‌ای از جمله کمتر شدن فقر و برطرف کردن مشکلات اقتصادی مردم انجام داد.

رئیس انجمن داروسازان ایران گفت: بازار سیاه دارو نیز مانند بسیاری از معضلات دیگر وجود دارد و باید برای از بین بردن آن مشکلات ریشه ای و اساسی مانند بیکاری، فقر، توزیع نامناسب ثروت و مشکلات اقتصادی مردم را حل کرداگر امروز ما ناصر خسرو را به صورت ظاهری جمع کنیم در -خیابان دیگری در تهران همین بازار بار دیگر ایجاد می‌شود.

رئیس انجمن داروسازان ایران در توضیح تاریخچه خیابان ناصر خسرو اظهار داشت: ناصر خسرو در زمینه فروش دارو از قبل از دهه 30 و قبل از انقلاب به دلیل اینکه نمایندگی‌های بزرگ دارویی جهان دفتر داشتند، همیشه یک منطقه فروش دارو بود ولی تفاوت عمده آن این بود که در آن زمان هر وقت دارو احتیاج بود در این منطقه داروخانه‌ها می‌توانستند دارو تهیه کنند ولی امروز داروخانه‌ها به دلیل مشکلات عمده تحریم‌ها مجبورند اقلام بسیاری دارو تهیه کنند تا با مشکل کمبود یا افزایش قیمت دارو مواجه نشوند و این همان انباشته شدن دارو در داروخانه‌هاست که رخ می‌دهد.

وی با بیان اینکه در خیابان ناصر خسرو قبل از انقلاب لوازم جانبی کودک و بهداشتی نیز فروخته می‌شد و نمایندگی‌های بزرگ دارویی در آن شعبه داشتند که پس از انقلاب و جنگ تحمیلی دفاتر آنها بسته شد، تصریح کرد: به هر حال یکی از اقدامات انقلابی بسیار خوب مسئولان در سال‌های اولیه پس از انقلاب طرح ژنریک دارو بود که باعث شد حداقل 5 هزار قلم دارو که تعریف دارویی نداشته و بیشتر تجاری بودند دیگر وارد کشور نشود و فقط بیش از هزار قلم دارو با تائید سازمان بهداشت جهانی وارد کشور شود و برخی داروهای دیگر را نیز در کشور خودمان تولید کنیم.

مژدهی آذر ادامه داد: با بروز جنگ تحمیلی مشکلات و کمبودهای دارویی و رونق بازار سیاه ناصر خسرو درحالی که نمایندگی‌های شرکت‌های بزرگ دارویی نیز تعطیل شده بودند افزایش یافت که ما امروز نیز شاهد این مشکلات در این خیابان هستیم که سودجویان بسیاری از آن کسب منفعت می‌کنند.

رئیس انجمن داروسازان ایران گفت: در زمینه مقابله و مبارزه با سودجویان دارویی خیابان ناصر خسرو در زمان معاونت سابق غذا و داروی وزارت بهداشت اقدامات خوبی شد که هنوز هم ادامه دارد ولی هنوز به صورت ریشه‌ای این اقداماتی تعریف نشده چون امروز هم دولت گرفتار مشغله های دیگر است.

مژدهی‌آذر افزود: مسئولان باید در وهله نخست جلوی فساد را بگیرند و سرزده از ادارات بازدید کنند.

وی با ارائه پیشنهادی برای مبارزه و مقابله با بازار سیاه دارویی ناصر خسرو گفت: در اقدام کوتاه مدت و ضربتی باید افراد سودجو در خیابان ناصرخسرو و دلالان کنار داروخانه‌های دولتی که از مردم دارو می‌خرند را دستگیر و مجازات کنند و بازرسی و پلیس امنیت نیز در این زمینه بیشتر اقدام کنند.

وی خاطرنشان کرد: ولی برای حل کردن مناسب این مسئله باید در این زمینه اقدامات ریشه‌ای کرد. باید برای حل مشکلات معیشتی مردم کاری کرد تا مجبور نشوند داروی خود را نفروشد و باید برای آنان شغل و حداقل معیشت لازم را فراهم کرد.