گفت و گوی مفصل ايلنا با حامد حدادی آسمانخراش ایرانی حاضر در NBA

ملي‌پوش بسكتبال كشورمان با يادآوري دوران سخت شروع ورزش حرفه‌اي‌اش در اين رشته ورزشي گفت:‌ اگر امروز توانسته‌ام در بالاترين سطح بسكتبال حرفه‌اي جهان به ميدان بروم به دليل آن است كه سختي‌هاي بسياري را متحمل شده ام و روزهاي طاقت‌فرسايي را نيز پشت سر گذاشته‌ام.

به گزارش ايلنا، حامد حدادي با اشاره به روزهاي ابتدايي شروع ورزش‌اش گفت: همانند ديگر بچه‌هاي خوزستان از كودكي علاقه‌ خاصي به فوتبال داشتم اما به صورت بسيار اتفاقي و به دعوت يكي از دوستانم به ورزش بسكتبال روي آوردم و پس از ماه‌ها سختي و تمرين موفق شدم همراه باتيم خوزستان در مسابقاتی که در كرمان برگزار شد حضور پيدا كنم كه اين اولين فعاليت آماتور من در ورزش بسكتبال بود.

وي افزود:‌ در 13 سالگي در حدود 2 متر قد داشتم و توسط مربي تيم ملي اميد مورد آزمون و تست‌هاي مختلف قرار گرفتم و دو هفته بعد و تنها پس از شش ماه ازآغاز ورزش بسكتبال به اردوي تيم ملي اميد دعوت شدم. در آن زمان فتحي مربي نوجوانان بود و من پس از تمرينات تيم اميد در سالن مي‌ماندم و وي صبح و عصر با من به صورت اختصاصي كار مي‌كرد.

ملي‌پوش بسكتبال كشورمان گفت: در ابتداي شروع فعاليتم در بسكتبال پايم را كج مي‌گذاشتم و چند ماه طول كشيد تا بتوانم در زمين بسكتبال درست راه بروم. بعد از اين تمرينات اختصاصي به بازي‌هاي نوجوانان غرب آسيا رفتم و موفق شدم همراه با تيم ايران اولين مدال آسيايي خود را كسب كنم. پس از اين موفقيت همواره در مسابقات مختلف بين سه تيم اول بودم اما براي خودم جالب است كه در رده باشگاهي با هيچ تيمي موفق به كسب مقام نشده‌ام اما در رده ملي در نوجوانان، جوانان و بزرگسالان مدال‌هاي آسيايي را كسب كرده‌ام.
حدادي گفت: آنهايي كه من را مي‌شناسند خوب مي‌دانند بازي‌هاي فينال نیاز به قدرت و انگیزه فراوانی داردكه اين مورد براي خودم نيز جالب است که من در بازی فینال همواره عملکرد خوبی دارم. البته جا دارد از آقايان ايزدپناه،‌حاتمي، بوسنياك، فتحي و شاهين‌طبع، نيز تشكر كنم كه زحمات بسياري را براي من كشيده و در موفقيت‌هاي من سهم بسزايي دارند.

وي با اشاره به مسابقات المپيك پکن گفت:‌ اولين پيشنهاد خارجي پس از بازي‌هاي آسيايي مطرح شد اما چون سهميه المپيك را كسب كرده‌ بوديم به اين پيشنهادات پاسخ رد دادم تا با تمركز كافي و دقت عمل بالا در اين ميدان بزرگ حاضر شوم تا بتوانم براي خود و تيم ملي كشورم اثرگذار باشم. در المپيك و در مقابل 11 تيم برتر جهان به ميدان رفتيم و در هر بازي 38 تا 40 دقيقه فرصت بازي پيدا كردم و توانستم عملكرد قابل قبولي را از خود به نمايش بگذارم.

حدادي در خصوص نحوه حضورش در NBA گفت: در بازي‌هاي" دايمون بال" و بعد از المپيك در محل هتل در حال استراحت بودم كه مربي تيم ملي آمد و گفت: از تيم ممفيس قراردادي آمده و آنها خواستار حضور تو در اين تيم شده‌اند با توجه به آن‌كه 30 روز فرصت داشتم تا به اين قرارداد پاسخ دهم از اين فرصت استفاده كردم تا بيش از پيش توانايي‌هاي خود را در تورنمنت دايمون‌بال به نمايش بگذارم. البته در آن زمان قراردادهايي نيز از باشگاه‌هاي ميامي ، هيستون، آتلانتا، دو باشگاه از ليتواني و يك پيشنهاد نيز از روسيه داشتم كه به همه آنها پاسخ منفي دادم تا بتوانم در آرامش تصميم نهايي خود را بگيرم.
ملي‌پوش بسكتبال كشورمان با توجه به حضورش در باشگاه ممفيس افزود: قرارداد من به گونه‌اي تنظيم شده كه سه سال حضورم را در NBA تضمين مي‌كند البته در بدو ورودم به آمريكا با توجه به عدم تجربه‌اي كه داشتم خيلي بد شروع كردم، پس از المپيك ،سفری به اهواز و شمال داشتم كه در اين مدت دست به توپ هم نزدم و بعد به دبي رفتم براي دریافت ویزای آمریکا كه 10 روز هم آنجا بدون تمرين بودم. وقتي به آمريكا رسيدم دو روز با تيم ممفيس تمرينات سخت و فشرده‌اي داشتم كه من به همان دلایلی که گفتم كم آوردم و آن اعتمادي كه بود در این مرحله از بين رفت و شرايط سخت شد.در همان موقع به تيم ديگري رفتم كه این یکی از تيم های زير توسعه و گسترش ممفيس بود و بازيكنان ممفيس را آماده مي‌كرد. 25 روز آنجا بودم و البته شرايط خوبی بود. در زبان هم مشكل داشتم. یک ايراني هم نبود که مرا کمک کند بنابراین مجبور شدم حرف بزنم و زبانم بهتر شد. بعد از آن مرحله به تيم ممفيس اصلي بازگشتم ، در ابتدا تنها سه تا چهار دقيقه بازي مي‌كردم تا اين كه مربي عوض شد. نااميد شده بودم. دوباره به تيم ديلي رفتم. در همین تیم هم وقت بازی کمی به من مي‌رسيد و بازيكن سالاري آنجا حاکم بود.

در همین بین بود که يكي از بازيكنان ممفيس در پست من مصدوم شد. در هتل استراحت مي‌كردم كه گفتند ساعت چهار پرواز دارم و بايد خودم را به ممفيس برسانم. احساس كردم شرايط عوض شده و از من انتظار داشتند. باخودم گفتم يكبار دیگر شانس در خانه من را زده است، مقابل دنور به زمين رفتم كه در دقايق اوليه بازي مربي من را به بازي فرستاد. در پنج دقيقه هفت امتياز و پنج ريباند داشتم كه فوق‌العاده بود 18 دقيقه بازي كردم وهمه چيز عوض شد.
من به بيليارد و پنگ‌پونگ علاقه دارم و رشته مورد علاقه من فوتبال است. طرفدار استقلال هستم، در فوتبال عابدزاده را خيلي دوست داشتم علي كريمي، جواد زرينچه، علي دايي هم بازیکنان بیاد ماندنی من هستند.

‌رنگ: اول آبي و بعد قرمز را خيلي دوست دارم.

غذا: قورمه‌سبزي. خيلي خوش‌غذا هستم، غذاي چيني و ژاپني را فقط نمي‌خورم. صبحانه خيلي كم يا اصلا نمي‌خورم ساعت دو و ساعت 9 دو وعده غذا مي‌خورم.
اولين و بهترين جا ايران است اما از استراليا خوشم آمده و آب و هواي ميامي بسيار عالي است.

با ممفيس قرارداد سه ساله دارم و بايد دو سال ديگر در اين تيم باشم.

خوشبختانه در اين اواخر خيلي خوب بودم. يك چمدان برنامه به من داده‌اند كه بايد در تابستان آنها را انجام بدهم. حتي گفتند مربي بدنسازت با ما در تماس باشد تا او را تفهيم كنيم. امسال خيلي تمرين كردم و مي‌خواهم آماده باشم . پنج هفته قبل از بازي‌ها به آمريكا مي روم تا خودم را آماده كنم.

بازي مقابل ستاره‌هايي كه در تلويزيون مي‌ديدم گيج‌كننده بود. برايم جالب بود چرا كه از تماشاي NBA به حضور در اين بازي‌ها رسيدم.

علت موفقيت: در ابتدا بسكتبال را جدي نمي‌گرفتم و هميشه آقاي محشون ناراحت بودند كه از همين جا معذرت مي‌خواهم يك سال به علت آسيب‌ديدگي در بازي صبا و پيكان آسيب ديدم و هنوز هم كامل خوب نشده است. بعد از آن اتفاق فهميدم خيلي‌ها دور من را خالي كردند و مجبور شدم خودم دست خودم را بگيرم و بلند شوم بدون دعوت به تمرينات تيم اميد رفتم و گفتم مي‌خواهم تمرين كنم. از آن زمان به بسكتبال حرفه‌اي نگاه كردم و تمرينات خودم را بيشتر كردم.

به المپيك كه رسيدم تصميم گرفتم سنگ تمام بگذارم.

عامل موفقيت: پشتكار، تلاش، اميد به آينده