هشدار نوروزی خامنه ای به ملت و دولت، مجتبی واحدی

خامنه ای می داند که هر نوع کار شکنی در موضوع مذاکرات هسته ای، شیشه حیات نظام را تهدید خواهد کرد. پس در مذاکرات هسته ای که با هدف رفع تحریم ها صورت می گیرد دست حسن روحانی را باز گذاشته و فعلا ً اعتراضات تندروها در این خصوص را به هیچ می انگارد. در مقابل، برای سرگرم سازی همان ها تندروها، از اوباش گری آنان علیه آزادی های سیاسی و فرهنگی حمایت کرده و اکنون راه را برای چماقداری های افزون تر، هموار می نماید

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

ویژه خبرنامه گویا

پیام نوروزی سید علی خامنه ای را نمی توان بدون توجه به سایر سخنانی که در هفته های اخیر توسط توسط او بیان شده ، ارزیابی و تحلیل کرد. او در این پیام ، سال نود وسه را " سال اقتصاد و فرهنگ " نامید در حالی که دقیقاً دوهفته قبل ، نگرانی خود از وضعیت فرهنگی کشور را اعلام کرده بود. آنچه که به آن اظهار نظر اهمیت می داد و مقصود اصلی آن را آشکار می ساخت بیان آن در جمع اعضای مجلس موسوم به خبرگان بود. همان اعضا، از هفته ها قبل، نسبت به وضعیت فرهنگی کشور به خصوص در حوزه های مطبوعات و سینما، اظهار نگرانی کرده بودند. آنها همان اظهارات را در حضورخامنه ای تکرار نمودند و از او شنیدند که " یک مسئله هم مسئله‌ی فرهنگ است؛ که آقایان هم حالا معلوم شد که نگرانی دارید، بنده هم نگرانم." خامنه ای با این سخن نشان داد جنس نگرانی او همان است که عقب ماندگان عضو مجلس خبرگان از آن سخن می گویند.

رهبر جمهوری اسلامی، آنگاه وضعیت فرهنگی مطلوب خویش و گفتمان محبوب خود را نیز تبیین کرد: "اساس بر حفظ فرهنگ اسلامی و انقلابی است و تقویت جناح فرهنگی مؤمن، تقویت این نهالهایی که روییده است در عرصه‌ی فرهنگ؛ بحمدالله جوانهای مؤمنِ خوبی داریم". البته اگر خامنه ای توضیح هم نمی داد نیاز به تلاش زیادی نبود تا مشخص شود "جناح فرهنگی مؤمن" کدام جریان فکری است . اما او محض احتیاط، نشانه هایی ارائه نمود تا شیفتگان ولایت و چماقداران بالقوه ، در روز مبادا راه را گم نکنند: " امیدوارم که مسئولین فرهنگی توجه داشته باشند که چه میکنند. با مسائل فرهنگی شوخی نمیشود کرد، بی‌ملاحظگی نمیشود کرد." خامنه ای حاملان فرهنگ انقلابی را نیز معرفی نمود: "بحمدالله جوانهای مؤمنِ خوبی داریم در عرصه‌ی فرهنگ و هنر؛ فعالیت کردند، کار کردند ....واقعاً باید قدر جوانان مؤمن و انقلابی را همه بدانند، همه؛ این جوانان مؤمن و انقلابی‌اند که روز خطر سینه سپر میکنند، هشت سال جنگ تحمیلی میروند توی میدان؛ اینها هستند. افرادی که نسبت به این جوانها با چشم بدبینی نگاه میکنند یا مردم را بدبین میکنند، خدمت نمیکنند به کشور؛ به استقلال کشور، به پیشرفت کشور، به انقلاب اسلامی خدمت نمیکنند. این جوانها را باید حفظ کرد، باید از اینها قدردانی کرد، امروز هم بحمدالله کم نیستند و زیادند. [نباید] با عناوین گوناگونی بخواهیم این جوانهای مؤمن را طَرد کنیم و منزوی کنیم؛ که البته منزوی هم نمیشوند؛ آن جوانهای مؤمنِ پرانگیزه، با این حرفها منزوی نمیشوند اینها؛ لکن خب، ما باید قدر اینها را بدانیم."

این سخنان، پیش زمینه معرفی سال جدید به عنوان سال "فرهنگ" است. او در همه سالها تأکید کرده که نامگذاری های سالیانه مبتنی بر نیازهای اساسی کشور و نظام است. در سال جاری ، شاعر دربار رهبر هم به میدان آمده تا به همگان یاد آوری نماید " نامگذاری های سالیانه رهبر " باد هوا نیست و اهداف معینی در پشت آن نهفته است." غلامعلی حداد عادل در همین زمینه اظهار داشت است :"رهبری برای بیان عیب‌ها از نقطه‌ی مقابل آنها استفاده می‌کنند و آن حسنی را که توجه به آن می‌تواند عیب‌ها را برطرف کند، نام سال قرار می‌دهند ." پس مشخص است که خامنه ای همانگونه که در میان گماشتگان خود در مجلس خبرگان گفته ، از وضعیت فرهنگی کشور بسیار نگران است و علاج آن را در تقویت " جناح مؤمن فرهنگی " می داند که " عده ای می خواهند آنان را منزوی کنند" . تدبیر خامنه ای برای رفع این نگرانی نیز آنگونه که حداد عادل گفته است "نامگذاری سال نود و سه به نام فرهنگ " است تا ضعف های موجود برطرف و لابد در پایان سال ، تبدیل به قوت شود.

اکنون می توان با قاطعیت گفت که خامنه ای با پیام نوروزی خود، به دولت روحانی هشدار داده که میدان دار عرصه فرهنگ برای رفع نگرانی فرهنگی رهبر در سال نود و سه، همان جوان های مؤمنی هستند که هرگاه لازم باشد "سینه سپر می کنند" اما "عده ای می خواهند آنها را منزوی نمایند". خامنه ای الگوی رفتاری این جوانان و پیامدهای آن را نیز تعریف نموده است: "بعضی‌ها هم بمجرد اینکه یک مشکلی برای کشور پیش می‌آید، فوراً شروع میکنند به ملامت کردنِ کسانی که استقامت کردند که: هان، دیدید، آدم وقتی این‌جور سر حرفش می‌ایستد، این مشکلات پیش می‌آید". نمونه ای از رفتار انقلابی که برای ایران، مشکل آفرینی کرد و خامنه ای هم نشان داد از آن ناراضی نیست حمله وحشیانه اراذل و اوباش خامنه ای به سفارت انگلیس در تهران بود. او در مورد آن حمله چنین اظهار نظر کرد: "در قضیه اخیر اشغال آن سفارت خبیث [بریتانیا]، احساسات جوانان درست بود ولی رفتنشان [به داخل سفارتخانه] درست نبود." پس می توان در سال نود و سه، تکرار اینگونه رفتارهای انقلابی برای رفع نگرانی فرهنگی رهبر را به انتظار نشست.

بخش دیگر از نام انتخابی رهبر برای سال جدید "اقتصاد" است. او چندی قبل در خصوص اقتصاد مقاومتی صحبت کرده و در سخنرانی نوروزی خود در مشهد بر پیگیری آن تأکید کرد. اگر تحلیل حداد عادل را نیز در این مقوله وارد نماییم مشخص خواهد شد که خامنه ای، معتقد به وجود ضعف در اقتصاد کشور است و انتخاب نام " اقتصاد " برای سال هم برای رفع نگرانی های اقتصادی از راه اقتصاد مقاومتی است. ضمن آنکه انتقاد رهبر از کسانی که " مقاومت کنندگان در برابر دشمن را به خاطر ایجاد برخی مشکلات ، ملامت می کنند" شامل موضوع اقتصاد هم می شود. بعید است کسی تردید داشته باشد که مهم ترین مشکلات اقتصادی در سالهای گذشته به دلیل گفتمانی بوده که احمدی نژاد آن را نمایندگی می کرده و خامنه ای نیزبارها از آن حمایت نموده است. او با این اظهارات نشان می دهد طرفدار تداوم حاکمیت همان گفتمان و مخالف کسانی است که آن شیوه مدیریت را مشکل ساز می دانند.

با توجه به آنچه در بالا آمد می توان هدف اصلی خامنه ای از نامگذاری سال جدید را حدس زد. او سابقه طولانی درکارشکنی علیه برنامه های مورد علاقه مردم دارد و این کارشکنی را در دولت خاتمی، با تمام قوا انجام داده است. خامنه ای با این نامگذاری، خود را آماده می نماید تا در برابر خواسته های سیاسی و فرهنگی بایستد که عده ای از مردم با توهم تحقق آنها به روحانی رأی داده اند. او با صراحت به دولت روحانی پیام می دهد که در سال هزارو سیصد و نود وسه، دست "جوانان مؤمن و جبهه مؤمن فرهنگی" را برای رفع نگرانی های فرهنگی خود باز خواهد گذاشت.او همچنین به مردم - به خصوص رأی دهندگان - می گوید که فعلا ً از مرحله نیاز به رأی آنان عبور کرده و "رأی دهندگان فریب خورده "، باید حد اقل تا آستانه انتخاباتی دیگر، به انتظار بنشینند و تا آن زمان منتظر گشایش در عرصه های مطبوعاتی و فرهنگی نباشند.

خامنه ای آسوده است که دست اندرکاران دولت و ماله کشان توجیه گر آنان هم، بهانه زیبایی در دست دارند تا کوتاهی های خود در اجرای وعده های سیاسی و فرهنگی را، قابل قبول جلوه دهند. آنها لزوم عدم تحریک رهبر و جلوگیری از کارشکنی های او درمذاکرات هسته ای را بهانه قرار می دهند تا کوتاهی ها در خصوص گشایش سیاسی و فرهنگی را توجیه نمایند. خامنه ای با کسب اطمینان در این زمینه، دست عوامل و مزد بگیران خود برای یکه تازی علیه خواسته های فرهنگی و سیاسی مردم را باز می گذارد و البته با نامگذاری جدید، افزایش این یکه تازی ها را به حقوق بگیران خود، بشارت می دهد. او می داند که هر نوع کار شکنی در موضوع مذاکرات هسته ای، شیشه حیات نظام را تهدید خواهد کرد. پس در مذاکرات هسته ای که با هدف رفع تحریم ها صورت می گیرد دست حسن روحانی را باز گذاشته و فعلا ً اعتراضات تندروها در این خصوص را به هیچ می انگارد. در مقابل، برای سرگرم سازی همان ها تندروها، از اوباش گری آنان علیه آزادی های سیاسی و فرهنگی حمایت کرده و اکنون راه را برای چماقداری های افزون تر، هموار می نماید. خامنه ای در سخنرانی نوروزی در مشهد، با صراحت از "جوانان انقلابی" که "فعالیت های خودجوش فرهنگی را آغاز کرده اند" خواست با قوت و قدرت، فعالیت های خود را ادامه دهند و این فعالیت ها را نمادی از "مدیریت جهادی" دانست.

البته همه ماجرا، این نیست. هنوز حسن روحانی فرصت دارد تا بر شعار های انتخاباتی خود ایستادگی نماید و رهبر را بر سر دوراهی قرار دهد که پایان یک مسیر، تحقق همه شعار های انتخاباتی شامل رفع تحریم ها در خارج و کاهش محدودیت ها در داخل خواهد بود و پایان مسیر دیگر متوقف شدن موفقیت ها در عرصه خارجی هم زمان با افزایش فشارها در داخل .روحانی اگر بخواهد می تواند جلوی یکه تازی رهبر بایستد. البته دوران باقیمانده برای ایستادگی در برابر رهبر، چندان طولانی نیست و با آسودگی خیال او از تحریم های خارجی، به پایان خواهد رسید. خامنه ای با آگاهی از این محدودیت، به دنبال سرگرم کردن روحانی و مشغول سازی او با پروژه هایی است که به تدریج در برابر هر دولتی قرار می گیرد و موجب کاهش اقتدار آن دولت هم زمان با کاهش تعداد طرفداران آن می شود. متأسفانه به نظر می رسد رئیس دولت، به این امر بدیهی، توجه کافی ندارد، برخی حامیان دولت هم باتوجیه کوتاهی های روحانی در امور داخلی، او را از خطر از دست دادن حامیان خود، غافل می نمایند. هشدار نوروزی خامنه ای به ملت و دولت را باید جدی گرفت اگر چه راه مقابله با آن، هنوز به طور کامل مسدود نشده است.