نامه تاج زاده به رهبر جمهوری اسلامی: نگذارید دلواپسان رانت و قدرت موضع شما را در مذاکرات هسته ای تغییر دهند

مصطفی تاجزاده در نامه ای به رهبر جمهوری اسلامی از وی خواست تا تسلیم خواسته جنگ طلبان داخلی که خود را «دلواپس» میخوانند نشود.

به گزارش نوروز این زندانی سیاسی در نامه خود با اشاره به همایش «دلواپسیم» برگزار کنندگان این همایش را دلواپسان رانت و قدرت خوانده و می نویسد :« من نگران تأثیر تلاش های مزبور بر افکار عمومی نیستم، بعکس آن را از این جهت مثبت ارزیابی می کنم. آن چه نگران کننده است تأثیر احتمالی مساعی افراطیون بر جناب عالی است. من نمی توانم نقش تخریبی این جریان را در دادن بهانه و فرصت به آمریکایی ها برای ارجاع پرونده کشورمان به شورای امنیت سازمان ملل و صدور قطع نامه های پی در پی تحریم نادیده بگیرم.»

عضو ارشد جبهه مشارکت در بخش دیگری از نامه خود آورده است :« توصیه من به جنابعالی پیروی از سیره رهبر فقید انقلاب، پشتیبانی بدون لکنت زبان از مذاکرات و تفاهم حاصله و طرد تندروهاست. منظورم محدود کردن آزادی اظهارنظر انتقادی آنان نیست بلکه ناامید شدنشان از تغییر مواضع رهبری است. مادام که جناب عالی از گفتگو با آمریکا و ۱+۵ و تلاش برای دست یابی به توافق نهایی دفاع می کنید، از پشتیبانی بدون چشم داشت ما نیز برخوردار خواهید بود.»

متن کامل این نامه در پی می آید:

به نام خدا

مقام محترم رهبری

با سلام و احترام

حق با جناب عالی است که: «تحریم ها از حدود زمستان سال ۹۰ تا امروز تبدیل شده به جنگ اقتصادی دیگر اسم آن تحریم هدفمند نیست یک جنگ تمام عیار اقتصادی است که متوجه ملت ماست.»

ای کاش این حقیقت تلخ را نه در شهریور ۹۲ که در همان سال ۹۰ درمی یافتید و مانع تحمیل چنین جنگ طاقت فرسایی به میهن و مردم می شدید. در این نامه قصد نقد عملکردتان را ندارم به عکس می خواهم همه علاقمندان به استقلال و یک پارچگی میهن و امنیت ملی و عمومی از جمله مخالفان جمهوری اسلامی را به حمایت از راهبرد هسته ای اخیر جنابعالی و تیم مذاکره کننده دعوت کنم بدان امید که پس از آتش بس ژنو شاهد دست یابی به توافق جامع باشیم.

مستحضرید که در میانه این جنگ تمام عیار همایش «دلواپسیم» در نقد تفاهم ژنو برگزار شد و منتقدان با متهم کردن دولت تدبیر و امید به سازش کاری، نادانی و ناتوانی، نادیده گرفتن حقوق ملت، به باد دادن منافع ملی، ترجیح بیگانگان به شهدا، رفتار باندی و رفاقت با دشمنان، ملت ایران را به مقابله با آن به شرح زیر فراخواندند:
«موافقت نکردن با توافق نامه ژنو و ایستادن در برابر ظلمی که قرار است بواسطه آن ایجاد شود، کم تر از مبارزه با استکبار جهانی نیست... اگر این توافق نامه به این شکل پذیرفته شود، حجاب اسلامی ممنوع خواهد شد و شعار مرگ بر آمریکا را جرم اعلام می کنند... اگر این شیر (ملت ایران) بیدار شود این توافق نامه ننگین را پاره خواهد کرد... اگر الان نواب صفوی زنده بود قیام می کرد... مسئله از دلواپسی گذشته، باید بشوریم.» افزون بر آن یکی از سخنرانان اظهارات رئیس جمهور را در باب تعامل با دنیا، تقابل با رهبری خواند و حضار شعار مرگ بر ضد ولایت فقیه سردادند و هنگامی که ادعا کرد دکتر روحانی اقدام هایی در جهت بستن دهان منتقدان انجام داده است، شرکت کنندگان شعار «مرگ بر دیکتاتور» سردادند. کاریکاتور آقای ظریف، صالحی، اوباما و جان کری در حالی که در کنار هم ایستاده اند و از «توافق نامه ترکمانچای ۲» اظهار خرسندی می کنند، یکی از پوسترها و عبارت زیر نیز متن یکی از پلاکاردهای همایش بود:
«با این تیم مذاکرات هر ده سال یک بار شاهد تعلیق غنی سازی هستیم.» حتما مطلع شده اید که مراسم را در سفارت سابق آمریکا برگزار کردند تا به همتایان جنگ طلب خویش در آن سوی آب ها نیز دستاویزی داده باشند. نام همایش را نیز «گردهمایی بزرگ منتقدان توافق ضعیف» گذاشتند تا هم گام با دولت جنگ طلب اسرائیل القاء و اعلام کنند که عدم توافق بهتر از توافق ضعیف است.

رهبر محترم جمهوری اسلامی
نمایندگان جبهه پایداری در نطق های قبل از دستور خود ۲۴ ساعت قبل از همایش اتهامات، اهانت ها و حتی تهدیدهای جدیدی را متوجه دکتر روحانی کردند. یکی مدعی شد کسانی درصدد تحریک او برای کودتا علیه اسلام هستند. دیگری از خیانت های آشکار و پنهان در این حوزه سخن گفت و از عدم پیگیری آن ها توسط رئیس جمهور گله کرد و سومی رئیس جمهور را تهدید کرد که چنانچه پا از گلیمش درازتر کند ملت گلیم را از زیرپای او خواهد کشید. البته منظور این سردار از «ملت» همان اقلیت هشت درصدی تکفیری است. تأسف بارتر از همه سرمقاله روزنامه سپاه پاسداران بود که با عنوان «دلواپسی ما فقط هسته ای نیست» موضع مخالفان را به طور کامل توضیح داد: «ده ماهی است که جامعه دلواپس است. دلواپسی ها یکی دوتا نیست و در یک حوزه و چند حوزه خلاصه نمی شود. از فرهنگ و هنر، اقتصاد و معیشت گرفته تا مباحث اعتقادی و هسته ای و سیاست داخلی و خارجی را شامل می شود.به گونه ای که بسیار از دلسوزان انقلاب و ناصحان خیرخواه را نگران و مضطرب کرده است.» (جوان۱۳۹۳/۲/۱۴)

ملاحظه می فرمایید که به نظر این سردار اضطراب از روز حماسه ۲۴ خرداد خلق شد. روزی که مردم دکتر حسن روحانی را به ریاست جمهوری برگزیدند.

مقام محترم رهبری
من آن چه را در میانه اردیبهشت ماه گذشت، مصداق آیه «عسی ان تکرهوا شیئا و هو خیر لکم» یافتم. چرا که ما هرگز نمی توانستیم به این وضوح نشان دهیم که یک اقلیت پرقیل و قال و ویژه خوار مخالف حل مسالمت آمیز بحران هسته ای است و تداوم تحریم ها و تهدیدها را به سود کشور و در واقع به نفع خود ارزیابی می کند. هجوم همه جانبه مزبور، ائتلاف پیروز انتخابات را تقویت کرد و انزوای بیشتر جنگ طلبان را حتی در میان اصولگراها رقم زد. ما قادر نبودیم مستندتر از این ثابت کنیم که این جریان تکفیری رأی مردم را برنمی تابد و در پی شورش علیه دولت منتخب است و الگوی آرمانی اش، نه خمینی (ره) که نواب صفوی است. افزون بر آن گروه سابق الذکر ناخودآگاه تابوی نقد سیاست های کلان نظام را شکستند و راه را برای طرح پرسش های بنیادی در همه عرصه ها از جمله سیاست خارجی و مسئله هسته ای گشودند. سخنان ایراد شده دروغ اقلیت افراطی را افشا کرد که باوجود آزادی مطلق در ایراد هرگونه تهمت و افترا دولت را دیکتاتور می خوانند.
این در حالی است که اگر یکی از موافقان تفاهم ژنو مشابه این انتقادها را متوجه دیپلماسی تحریم آفرین دولت گذشته نماید و یا بکوشد ثابت کند تحمیل این جنگ تمام عیار به ملت ایران اجتناب پذیر بود بلافاصله به دادستانی احضار شده و روزنامه مربوطه نیز توقیف خواهد شد. از سوی دیگر تلاش شاگردان آقای مصباح در اثبات این که نتیجه پذیرش توافق ژنو ممنوعیت حجاب اسلامی خواهد بود، بیانگر آن است که دست منتقدان به شدت خالی است. این اتهام درعین حال بی پروایی آقایان را در سوء استفاده از احساسات دینی مردم به نمایش می گذارد که خوشبختانه در این مورد خاص به کاهدان زده اند. امیدوارم دلواپسان رانت و قدرت گردهمایی بعدی خود را زودتر و بزرگ تر برگزار کنند تا بزرگ ترین ائتلاف ممکن علیه افراط و جنگ طلبی شکل گیرد و ملت ایران در انتخابات آتی پیشتازی خود را در طرد تکفیری گری ولو شیعی در مرعی و منظر جهانیان به نمایش بگذارند.

جناب آقای خامنه ای
ملاحظه می فرمایید که من نگران تأثیر تلاش های مزبور بر افکار عمومی نیستم، بعکس آن را از این جهت مثبت ارزیابی می کنم. آن چه نگران کننده است تأثیر احتمالی مساعی افراطیون بر جناب عالی است. من نمی توانم نقش تخریبی این جریان را در دادن بهانه و فرصت به آمریکایی ها برای ارجاع پرونده کشورمان به شورای امنیت سازمان ملل و صدور قطع نامه های پی در پی تحریم نادیده بگیرم. همینان کوشیدند تا تفاهم اولیه لاریجانی-سولانا و ولایتی-سارکوزی به فرجام نرسد. در سال ۹۰ نیز در بی اعتنایی مقامات عالی به هشدار ناصحان و نامه دکتر صالحی درباره پیامدهای سوء تحریم نفتی و بانکی مؤثر بودند. علت نگرانی من آن است که یکی از دلوپسان، برپایی همایش را در جهت تحقق منویات جنابعالی خواند. بعضی سخنرانان نیز پای ثابت مراسم بیت رهبری و هم چنین برنامه های جهت دار صدا و سیما هستند. آنان امیدوارند که با فضاسازی یک بار دیگر موضع شما را تغییر دهند. شبیه آن چه در سال ۸۴ رخ داد و به تحریم ایران انجامید.

مقام محترم رهبری
رشد اقتصادی چین و دیگر کشورهای شرق آسیا و بروز تنش های فزاینده بین آن ها و نیز بحران اوکراین کانون توجه غرب و آمریکا را برای نخستین بار پس از یازده سپتامبر از جهان اسلام و خاورمیانه به سوی دیگری معطوف کرده است. این وضعیت گذار فرصتی استثنایی برای جمهوری اسلامی به وجود آورده تا نسبت به استیفای حقوق خویش از قدرت های بزرگ از آمریکا و روسیه تا روسیه و چین و هند اقدام کند. درست است که ما در بدترین شرایط اقتصادی با ۱+۵ روبروییم اما طرف مقابل نیز به اندازه ما نیازمند توافق نهایی است. مهم ترین دلیلش آلترناتیو مصیبت بار عدم توافق برای طرفین است. خیانت بزرگ خسارت بار و جبران ناپذیری است اگر موقع ناشناسی ما ایران را مجددا سیبل تهاجمات و تخاصمات واشنگتن و هم پیمانانش کند.

جناب آقای خامنه ای
ما تاکنون دو چالش بزرگ گروگان گیری و جنگ تحمیلی را پشت سر گذاشته ایم. بنیانگزار جمهوری اسلامی ایران تا زنده بود قاطعانه از قرارداد الجزایر و قطع نامه ۵۹۸ دفاع می کرد. چنین امری هرگز به معنای آن نبود که آن چه آقایان نبوی و ولایتی و همکارانشان انجام داده اند، بدون نقص بوده است اما با توجه به جمیع شرایط و موانع و محدودیت ها تلاش هایشان قابل قبول بوده و خدمت به میهن و مردم محسوب شده و می شود. می دانید که این اقلیت جنگ طلب هر دو توافق فوق الذکر را مانند برنامه اقدام مشترک ژنو ننگین و خیانت کارانه می خوانند. توصیه من به جنابعالی پیروی از سیره رهبر فقید انقلاب، پشتیبانی بدون لکنت زبان از مذاکرات و تفاهم حاصله و طرد تندروهاست. منظورم محدود کردن آزادی اظهارنظر انتقادی آنان نیست بلکه ناامید شدنشان از تغییر مواضع رهبری است. مادام که جناب عالی از گفتگو با آمریکا و ۱+۵ و تلاش برای دست یابی به توافق نهایی دفاع می کنید، از پشتیبانی بدون چشم داشت ما نیز برخوردار خواهید بود.

ایام عزت مستدام
سید مصطفی تاجزاده
انفرادی اوین
اردیبهشت ماه ۱۳۹۳