از رام کردن شیر توسط آیت الله گلپایگانی تا تلویزیون ایران فردا در مسیر پیشرفت

کشکول خبری هفته (۱۸۴)
ف. م. سخن
ويژه خبرنامه گويا

توضیح لازم: با وجود کوتاه کردن و کم حجم کردن مطالب کشکول٬ هنوز عده ای از خوانندگان انتقاد می کنند که مطالب زیاد و طولانی ست. البته لازم نیست همه ی مطالب به یک باره خوانده شود و می توان در طول هفته مطالب را به تدریج مطالعه کرد ولی به هر حال خواست خوانندگان گرامی برای من محترم است و از این شماره تعداد مطالب و حجم آن ها را کاهش می دهم.

در کشکول شماره ۱۸۴ می خوانیم:
- رام کردن شیر توسط آیت الله گلپایگانی
- تنفیذ و تحلیف حسن روحانی
- آقای استرالیا! خاک بر سرت!
- تلویزیون ایران فردا در مسیر پیشرفت

رام کردن شیر توسط آیت الله گلپایگانی
لابد فکر می کنید من دیوانه شده ام و موضوع طنز پیدا نکرده ام که به مرحوم آیت الله گلپایگانی بند کرده ام. به جان شما این طور نیست. اگر بگویم ایشان نه تنها در وسط بیابان یک شیر را رام کرده بلکه سوار آن هم شده است لابد شاخ در می آورید! این ها را از کجا در آورده ام؟ از متن نوشته ای که خبرگزاری حکومت اسلامی آن را منتشر کرده است! آری عین مطلبی را که در خبرگزاری فارس منتشر شده است اینجا می آورم تا خودتان ببینید من دیوانه نشده ام٬ بل که این ها می خواهند ماها را دیوانه کنند. این شما و این هم متن هیجان انگیز و باور نکردنی:

"ماجرای رام‌شدن شیر توسط آیت‌الله گلپایگانی
آیت‌الله سید جمال‌الدین گلپایگانی وقتی نیمه شب با شاگردانشان از نجف به سمت کربلا می‌رفتند، شاگردان از دور دیدند که یک حیوانی جلوی ایشان آمده بود و ایشان سوار آن شدند. کمی جلوتر که رفتند، متوجه شدند یک شیر است!"

این لینک هم برای کسانی که به حرف من شک دارند:
http://farsnews.com/newstext.php?nn=13920513000360

تنفیذ و تحلیف حسن روحانی
بالاخره آقای روحانی به دست حضرت امام خامنه ای تنفیذ و تحلیف شد! حالا معلوم نیست این آن را تنفیذ کرده است یا آن این را! کلمه ی تنفیذ را که شنیدیم بی اختیار یاد کلمه ی بی تربیتی تفخیذ افتادیم که در زمان بیجه ی ملعون -که به بیست سی بچه تجاوز کرده بود و بعد هم آن ها را کشته بود- در دهان ها افتاد. می توان گفت که تنفیذ به لحاظ استراکچر نوعی زورچپان کردن حکم ریاست جمهوری به کسی ست که خبر ندارد اوضاع و احوال از چه قرار است یا زورچپان کردن یک رئیس جمهور به مردم و امثال این ها. حالا تحلیف را هم که قسم خوردن است به آن اضافه کنید می شود طرف را با هزار قسم و آیه به مردم زورچپان کردن!

تصویر تنفیذ کنندگان:
http://news.gooya.com/didaniha/archives/2013/08/164627.php

آقای استرالیا! خاک بر سرت!
واقعا که! شرم و حیا هم خوب چیزی ست. واقعا خجالت نمی کشند نام یک کشور متمدن را یدک می کشند؟ آن هم زیر پرچم انگلیسْ نشان؟

لابد می فرمایید چه شده است که جوش آورده ام! هیچی! چی می خواستی بشود؟! برداشته اند یک عده از ایرانیان و افغان هایی را که از کشتیِ در هم شکسته به سلامت رسته اند به گینه نو فرستاده اند!

حالا گیرم یک عده آدم زرنگ قاطی این ها باشند که اصلا سابقه ی سیاسی و شایستگی پناهنده شدن نداشته باشند. شما چرا خشک و تر را با هم می سوزانی؟ حالا چرا گینه نو؟ توی استرالیا به آن درندشتی جا نبود این بنده های خدا را حبس کنی تا به وضعیت شان رسیدگی شود؟

فقط خدا نکند روزی روزگاری ورق برگردد و پشت اینان به زین شود. چه دل های خون شده ای که فقط با عوض در آمدن خنک خواهد شد.

تلویزیون ایران فردا در مسیر پیشرفت
البته خوبیّت ندارد آدم از تلویزیونی تعریف کند که خودش دارد برای آن کار می کند. ممکن است عده ای این تعریف را به تعریف از خود تعبیر کنند. اما کسانی که مرا می شناسند و با نوشته های من آشنا هستند٬ می دانند که من اهل تعریف بیهوده و مداهنه نیستم و حتی از کسانی که بسیار آن ها را دوست می دارم به موقع خود انتقاد شدید می کنم.

خوب را باید گفت خوب. اگر تلویزیون ایران فردا در این چند ماهی که از آغاز کارش می گذرد مسیر پیشرفت را طی نمی کرد٬ قطعا به صراحت در باره عدم پیشرفت آن و یا پسرفت آن سخن می گفتم. اما این تلویزیون سعی کرده است قدم به قدم با ارائه برنامه های متنوع در مسیری گام بردارد که هیچ یک از تلویزیون های ناوابسته به دولت های خارجی متاسفانه بر نداشته اند. البته تلویزیون «من و تو» در میان تلویزیون های سرگرم کننده با فاصله ی بسیار زیاد به پیشرفت خود ادامه می دهد ولی تلویزیون «ایران فردا» از جنس سرگرم کننده نیست و محتوای آن بیشتر سیاسی ست و در میان تلویزیون های سیاسی یک سر و گردن از دیگران بالاتر است.

آن چه در تلویزیون های سیاسی بسیار آزار دهنده است تقاضای پول از بینندگان است که بخش اعظم برنامه ها با این تقاضا همراه است و کلام خوب در میان این تقاضا رنگ می بازد و اثربخشی اش خنثی می شود.

امیدوارم «ایران فردا» هم چنان در این مسیر صحیح طی طریق کند و روز به روز بر کیفیت و کمیت برنامه های آن افزوده شود.