برای صدای مردم تالش که در تنهايی خاموش شد

مردم تالش برای گرمای صدای خاصش احترام زيادی قائل بودند. به کشورهای مختلف سفر کرده بود و مردم گوشه و کنار جهان را ميهمان آوازها و نغمه‌های تالشی کرده بود. اسپانيا، اتريش، سوئد، اکراين و...از آن جمله‌اند.

به گزارش خبرنگار بخش موسيقی خبرگزاری دانشجويان ايران(ايسنا)، قسمت خانی در سال ۱۳۲۳ به دنيا آمده بود؛ در روستايی که اسطلخ نام داشته است.

آوازش را با نفس گرمش به گوش مردم می‌رساند. در جشنواره‌های خارجی هم شرکت می‌کرد و مردم اروپا را هم از نغمه‌های تالشی بی‌نصيب نگذاشته بود. با اينکه با آنها هم‌زبان نبود اما انگار در ديار غربت قدرش را بيشتر از من و تو می‌دانستند.

از بی‌توجهی خودمان به او همين بس که در جشنواره‌هايمان نامی از او نمی‌برديم و يادی از او نمی‌کرديم.

مردم تالش می‌گويند که او بارها با صدای نازنينش دل‌هايمان را حالی به حالی کرده بود اما او به يکباره مريض شد. يک مريضی ريوی که باعث شد نفس‌های سختی بکشد و دردهايش را به تنهايی تحمل کند.

مدتی هم در بيمارستان بستری شد اما سرانجام ۲۶ آبان‌ماه در خانه خودش در روستای سکام رضوانشهر از دنيا رفت.

قسمت خانی صدای مردم تالش بود که آرام و بی‌صدا پرکشيد. اما هنوز هستند، هنرمندانی چون شيرمحمد اسپندار، نورمحمد درپور و...که هنوز وقت داريم، آنها را بشنويم.