پژمان جمشيدی: تئاتر شبيه فوتبال است

شرق ـ فرزانه ابراهيم زاده: پژمان جمشيدی بعد از موسيقی، سينما و تلويزيون حالا قصد دارد بازيگری در تئاتر را تجربه کند و در نمايش «بادی که ترا خشک کرد، مرا برد» به کارگردانی علی نرگس‌نژاد بازی کند.

اين خبری است که خود جمشيدی در گفت‌وگو با «شرق» با قطعيت تاييد کرد و گفت سال‌هاست آرزوی بازی روی صحنه را داشته است.

چند سال پيش وقتی جمشيدی پيراهن۱۱ پرسپوليس را از تن درآورد و کفش‌های فوتبالش را آويزان کرد، فکر نمی‌کرد بار ديگر بتواند در صدر خبرها قرار گيرد. هر چند که حالا او در صدر خبرهای ورزشی نيست؛ اما در عوض سر از مطبوعات هنری درآورده و در اين عرصه فعاليت خود را متمرکز کرده است.

جمشيدی که اين روزها برای بازی روز پنجشنبه پيشکسوتان پرسپوليس و آث‌ميلان تمرين می‌کند به يکی از جدی‌ترين عرصه‌های هنر يعنی تئاتر می‌انديشد و همزمان در حال تمرين برای بازی در نقش اصلی نمايش علی نرگس‌نژاد است که قرار است نيمه ‌آذر در يکی از تماشاخانه‌های تهران روی صحنه برود.

او نقش مقابل بهاره رهنما را در اين نمايش بازی می‌کند که اين نمايش را درباره ارتباط يک زن و شوهر نوشته است.

داستان انتخاب اين بازيکن سابق فوتبال در تئاتر هم از آن جايی شروع شده که وقتی برای صحبت با بهاره رهنما برای انتخاب نقش مقابل رفته است در خانه او و پيمان قاسمخانی، پژمان را ديده است و به او پيشنهاد بازی در نقش مرد را داده است.

نرگس‌نژاد کارگردان اين تئاتر شور و شوق و تيزهوشی جمشيدی را دليل اين انتخاب می‌داند. اما جمشيدی می‌گويد علاقه به تئاتر باعث شد تا اين پيشنهاد را بپذيرد: «هيچ‌وقت تصوری درباره بازيگری در سينما و تلويزيون نداشتم. علاقه‌ای هم نداشتم که در اين دو حوزه فعاليت کنم اما اتفاق افتاد. اما در مورد تئاتر موضوع فرق می‌کرد. هميشه تئاتر را دوست داشتم و جزو بيننده‌های پر و پا قرص تئاترهای روی صحنه هم بودم. اين را حتی کارکنان تئاتر شهر هم می‌توانند شهادت بدهند که اگر می‌توانستم تئاتر می‌ديدم. هميشه هم اين دغدغه را داشتم که در يک نمايش روی صحنه بروم.»

جمشيدی، تئاتر را هنری کامل می‌داند که شباهت‌های زيادی به فوتبال دارد. او در اين‌باره توضيح داد: «به‌نظر من تئاتر شباهت زيادی به فوتبال دارد. در تئاتر هم مثل فوتبال شما نفس‌به‌نفس تماشاگرتان هستيد و اتفاق در لحظه برايتان می‌افتد. به همين دليل وقتی علی نرگس‌نژاد اين پيشنهاد را به من داد بدون هيچ تاملی بازی در آن را قبول کردم.»

علی نرگس‌نژاد از کارگردانان فعال تئاتر است که در چند سال گذشته نمايش‌هايی چون «خانه سربی» و «پرخروس برای مراسم تدفين» را روی صحنه آورده است؛ نمايش‌هايی که فضاهايی خاص داشته و بازی متفاوتی را می‌طلبد. اما نرگس‌نژاد در گفت‌وگو با ايسنا گفته است پژمان جمشيدی می‌تواند در اين نقش بازی کند، به همين دليل هم او را انتخاب کرده است. اين نکته‌ای است که بازيکن سابق تيم پرسپوليس هم به آن اشاره می‌کند و به «شرق» می‌گويد: «علی نرگس‌نژاد کارگردان خوبی است و آثار بسيار خوبی را به صحنه آورده. با بهاره رهنما هم که در فيلم پژمان همبازی بودم و می‌دانم که می‌تواند به من کمک کند. حضور در اين نمايش برايم افتخار بزرگی است و همه تلاشم را می‌کنم تا نقشی را که به عهده‌ام گذاشته‌اند به خوبی بازی کنم. از همه کسانی هم که می‌توانند به من کمک کنند می‌خواهم که تجربياتشان را برای بازی در تئاتر در اختيار من قرار دهند.»

اما تئاتر به اعتقاد همه کارشناسان و بازيگران يکی از هنرهای سخت اجرايی است و با بازی در مقابل سينما و تلويزيون که امکان کات‌کردن دارد؛ متفاوت است. بازيگری در تئاتر بايد با کمترين اشتباه از سوی بازيگر باشد. بازيگری که در صحنه تئاتر کار می‌کند جدا از کم‌بودن دستمزدها بايد به‌طور مداوم بيش از چند ماه در تمرين‌های نفسگير و منظم و بعد هم در اجرای هر شب حضور داشته باشد. اين نکته‌ای است که جمشيدی می‌گويد و با دانستنش وارد عرصه اين هنر شده است: «وقتی کاری را با علاقه انتخاب کنيد سختی‌هايش را هم قبول می‌کنيد. زمانی که قرار بود پيشنهاد بازی در تئاتر را قبول کنم می‌دانستم که چه سختی‌هايی در پيش‌روی اين هنر هست و با دانستن همين مشکلات آن را پذيرفتم و خواستم تجربه‌اش کنم. تئاتر در ميان هنرهای جهان جايگاه بالايی دارد و مادر همه هنرهای نمايشی است. می‌دانم که همه‌جای دنيا بهترين بازيگران سينما و تلويزيون از تئاتر آمده‌اند. همان‌طور که گفتم با تئاتر به طور کامل آشنا هستم و می‌دانم به کدام عرصه قدم گذاشته‌ام و همه تلاشم را می‌کنم که روی صحنه بازی مورد قبولی را ارايه دهم.»

در چند سال گذشته بيشترين انتقادهای هنرمندان رشته تئاتر به ورود هنرمندان رشته‌های ديگر به اين حوزه بود. اين اعتراض‌ها به جايی رسيد که برخی از بازيگران تئاتر بيانيه‌ای را امضا کردند و خواستار کنترل‌کردن اين موضوع شدند. اين مساله برای بازيگری که از حوزه‌ای جدا از تئاتر يعنی ورزش آمده است چالش بيشتری را به دنبال خواهد داشت.

جمشيدی می‌گويد چنين واکنش‌هايی - اگر هم باشد - طبيعی است و چالش جدی‌ای نخواهد بود. او می‌گويد: «برای ورود به هر رشته‌ای گاردهايی وجود دارد. اين يک امر طبيعی است، وقتی شما در يک رشته شناخته شده‌ايد بخواهيد به يک رشته ديگر وارد شويد با اين گاردها روبه‌رو شويد. اما گارد هميشه برای کسانی است که با ادعا وارد آن رشته شده‌اند. نه کسی که قصد دارد با ورود به اين رشته چيزی ياد بگيرد. من با هيچ ادعايی وارد تئاتر نشده‌ام. آمده‌ام که بياموزم. همان‌گونه که در تلويزيون خودم را به کارگردان سپردم در تئاتر هم خودم را به‌دست کارگردان می‌سپارم و از همه راهنمايی‌هايش استفاده خواهم کرد. می‌دانم که ورودم به اين رشته با انتقادهايی روبه‌رو خواهد شد و هر چقدر هم که تلاشم را بکنم باز با اين انتقادها مواجه می‌شوم. شخصيت آدم را همين انتقادها می‌سازد. من هم از اين قاعده مستثنا نيستم و انتقادها را می‌شنوم و اگر به بهترشدن نقشم کمک کند حتما استقبال می‌کنم.»

پژمان جمشيدی در چند سال گذشته که از فوتبال دور بوده در سريال پژمان و يک فيلم بازی کرده است. آلبوم موسيقی‌اش نيز به تازگی منتشر شده. البته او در گفت‌وگو با «شرق» درباره آلبومش هم گفت: «حضور من در عرصه موسيقی به پيش از زمانی که قرار بود در سينما بازی کنم برمی‌گردد. من حدود سال ۸۹ اين آلبوم موسيقی را برای دريافت مجوز ارايه داده بودم. اما تا همين چند هفته پيش نتوانست مجوز بگيرد و به تاخير افتاد.»

حضور ورزشکاران در عرصه‌های هنری اتفاق تازه‌ای نيست. در سال‌های گذشته ورزشکاران بنامی از حوزه تخصصی خود به عرصه‌های هنری از جمله سينما و تلويزيون آمده‌اند. اما شايد حضور ورزشکاران در حوزه تئاتر يکی از جديدترين اين اتفاقات باشد. در سال‌های گذشته تنها يک مورد يعنی عادل فردوسی‌پور آن هم به‌عنوان گزارشگر در نمايش «فنز» به کارگردانی محمد رحمانيان حضور پيدا کرد.