احسان حدادی را به مرز جنون رساندند

• بی‌توجهی وزارت ورزش به قهرمانان مدال‌آور المپيک
• احسان حدادی دارنده مدال نقره المپيک لندن در رشته پرتاب ديسک ديگر نمی‌خواهد برای ايران مسابقه بدهد. حرف‌های حدادی بسيار دردآور و آزاردهنده بود

ايلنا ـ وظيفه وزارت ورزش در قبال قهرمانان بزرگ ايران چيست؟آيا محمد عباسی به عنوان وزير ورزش توجه کافی به قهرمانان بزرگ و مدال‌آوران المپيکی کشورمان دارد؟

به گزارش خبرنگار ايلنا، اتفاقات روزهای اخير و اظهارات احسان حدادی نشان می‌دهد محمد عباسی و معاونانش دل مشغولی‌های زيادی داشته و فرصت رسيدگی به مشکلات بزرگان ورزش اين آب و خاک را ندارند.

احسان حدادی دارنده مدال نقره المپيک لندن در رشته پرتاب ديسک ديگر نمی‌خواهد برای ايران مسابقه بدهد. حرف‌های حدادی بسيار دردآور و آزاردهنده بود. ورزشکاری که در المپيک لندن دست به کار بزرگی زد و برای اولين بار مدال المپيک در دو و ميدانی را برای ملت ايران به ارمغان آورد و دل مردم را شاد کرد امروز به جايی رسيده که می گويد: امکانات نمی دهند و ديگر برای ايران مسابقه نمی‌دهم. اين اتفاق يکی از بدترين و تلخ ترين خبرهای ورزش ايران بود و به هيچ وجه نمی توان آن را باور کرد.

احسان حرفش را زده و از مديران فدراسيون دو و ميدانی و کميته ملی المپيک گلايه کرده است. حدادی در سال های اخير با تمام کمبودها مشکلات و بی توجهی‌های موجود ساخت و به مدال نقره المپيک رسيد تا مديران ارشد ورزش ايران پز اين مدال ارزشمند را بدهند اما پس از المپيک همگان يعنی وزارت ورزش، کميته ملی المپيک و فدراسيون دو و ميدانی او را فراموش کردند که اگر اينگونه نبود احسان امروز همچنان به افتخارات بعدی‌اش فکر می کرد و تمرکزش را روی تمرين و مسابقه می‌گذاشت اما روزگار را آنچنان به اين قهرمان خوش‌نام ايران زمين تنگ کردند که چنين حرف‌هايی را به زبان آورده است.

احسان در قسمتی از حرف‌هايش آورده که عده‌ای برايش پيغام فرستاده‌اند و او را وطن فروش ناميده‌اند اما به راستی حدادی نايب قهرمان محبوب و دوست‌داشتنی اين مملکت وطن‌فروش است؟ حدادی که بلافاصله پس از بازگشت از المپيک لندن به آذربايجان رفت و در کنار مردم زلزله زده و مصيب ديده اين ديار رفت وطن فروش است؟

راستی قهرمانان بزرگی همچون حدادی تا چه زمانی بايد قربانی سوء مديريت آقايان غيرورزشی شوند و قبل از اينکه به اتمام راه برسند تمام شوند؟ چرا هميشه توپ را به زمين افراد ضعيف می‌اندازيم حدادی که چيزی بيش از حقش نخواسته؛ او مربی خواسته و امکانات و وقتی دنيا را به او سخت می‌گيرند چه انتظاری دارند يک قهرمان بزرگ که برای اولين بار مدال المپيک در دو و ميدانی را به ايران به ارمغان آورده دم برنياورد و لب به اعتراض نگشايد؟

روی سخن ما با محمد عباسی است، وزير ورزش اين مملکت که در روزهای گذشته درگير انتخابات سرمربی پرسپوليس بوده و قسمتی از وقت خودرا روی اين مساله گذاشته است. سوال ما از وزير ورزش ايران اين است که وی بايد به مسائل کوچک و پيش پا افتاده‌ای مثل انتخابات سرمربی پرسپوليس بپردازد ياتلاش کند تا مشکلات بزرگ ورزش ايران را حل کند تا قهرمان مدال آور المپيک ما با در اختيار داشتن حداقل امکانات بتوانند نام ايران عزيز را در سطح اول ورزش جهان مطرح سازند.

هنوز لحظات پس از کسب مدال نقره المپيک لندن توسط حدادی را فراموش نکرده ايم آن روزها که عباسی و رفقايش شادمان از کسب اين مدال تاريخی تمام سعی و تلاش خودشان را برای قرار گرفتن در قاب دوربين‌ها می‌کردند تا دراين افتخار بزرگ سهيم و شريک باشند. آن روزها وزير ورزش و اطرافيانش دنيا را به کام خودشان می‌ديدند اما امروز دنيا را به کام قهرمان بزرگ المپيک ايران تلخ کرده اند چراکه سوء مديريت و بی توجهی‌های آنها باعث شده که حدادی مقابل مشکلات کم آورده و دست‌هايش را به علامت تسليم بالا ببرد و اعلام کند ديگر برای ايران ورزش نخواهد کرد و مسابقه نمی‌دهد.

داوری رئيس فدراسيون دووميدانی ايران هم اعلام کرده حرف‌های حدادی با نيت قلبی اش فاصله دارد و از روی احساسات حرف زده است. داوری کاملا درست می‌گويد چون با توجه از شناختی که نسبت به حدادی داريم او به دليل تحمل مشکلات بسيار زياد و عدم توجه مسئولان به ناچار و علی رغم ميل باطنی‌اش چنين تصميمی گرفته و اين حرف‌ها را به زبان آورده چراکه حدادی به عشق همين مردم و آب و خاک قبل از المپيک تمام سختی‌ها و مشکلات را به جان خريد و با تمام توان و البته آسيب ديدگی تمريناتش را ادامه داد تا بتواند با کسب مدال در اين آوردگاه بزرگ دل مردم ايران را شاد کند، پس چنين فردی نمی تواند وطن فروش باشد و بايد ايراد کار را در جای ديگری يعنی در رأس ورزش ايران جستجو کرد.

محمد عباسی به عنوان وزير ورزش در اين ماجرا به اندازه خودش مقصر است. وزيری که ورزشی نيست و به هر حال سکان هدايت ورزش ايران را در اختيار دارد اما بيش از او حميد سجادی به عنوان معاون وزارت ورزش که ورزشی است و اتفاقا از خانواده دو و ميدانی است و در اين رشته مدال بين المللی دارد مقصر است که امروز احسان حدادی چنين شرايط اسفناک و بدی دارد و تصميم گرفته ديگر برای ايران ورزش نکند و به عنوان ورزشکار آزاد در مسابقات شرکت کند. سجادی که ورزشی و از خانواده دو و ميدانی است نبايد اجازه می داد کار به جايی برسد که حدادی اينگونه واکنش نشان دهد و به وطن فروشی متهم شود.

برای ورزش ايران متاسفيم که قدر سرمايه‌هايش را نمی‌داند و به آنها بی توجهی می‌کند. در روزگاری که کشورهای حاشيه خليج هميشه فارس نظير قطر ورزشکاران کشورهای ديگر را با تغيير تابعيت به خدمت می‌گيرند و تمام امکانات را در اختيارشان می‌گذارند و پول هنگفتی هم به آنها می‌پردازند تا شايد در دنيا مطرح شوند اما در ايران سرمايه‌های ورزش ما به دليل سوء مديريت و بی‌توجهی مديران ارشد ورزش خيلی راحت باعث دلسردی و نااميدی ورزشکاران بزرگ اين آب و خاک می‌شوند تا ورزش ايران با دغدغه ها و مشکلات بسيار زيادی مواجه شوند.

در چنين شرايطی بايد گناه اين اتفاقات را گردن امثال عباسی، سجادی و داورزنی انداخت و آنها را مقصر دانست تا ورزشکاری مثل احسان حدادی بزرگ و دوست‌داشتنی که علی‌رغم امکانات بسيار کم و مصدوميت‌های متعدد تا پای جان برای کسب افتخار می‌جنگد تا نام ايران را پر آوازه کرده و دل اين مردم را شاد کند. حدادی و امثال او مظلوم واقع شده‌اند و مسئوليت مديران ارشد ورزشی ايران در چنين شرايطی بسيار سنگين است تا شرايط را به گونه‌ای فراهم کند که ورزشکاران و قهرمانان بزرگ ما دلسرد نشده و با نيرو و توانی مضاعف برای کسب افتخارات جديد برای اين مملکت بجنگند.