ورود نهادهای امنيتی به فوتبال ايران
روزنامه بهار ـ داوری پراشتباه محسن قهرمانی در بازی پرسپوليس-سپاهان به باز شدن يک پرونده تکاندهنده ديگر در فوتبال ايران منجر شد. چهار ماه پس از رونمايی از تبانی و مچفيکسينگ در ليگ دسته اول، مستنداتی از فساد در جامعه داوری فوتبال ايران نيز منتشر شد. بعد از آنکه علی دايی در واکنش به اشتباهات محسن قهرمانی او را به «غش کردن به سود سپاهان» متهم کرد و از «شماره حساب دوستان» او گفت و از «پيشنهاد ۶۰ميليونی يک داور» به رويانيان خبر داد، عادل فردوسیپور برنامه اين هفته خود را به بررسی اتهامات و مدارکی که در اين زمينه وجود داشت، اختصاص داد. برنامهای تکاندهنده که خبر از جريان داشتن فساد سازمان يافته در قضاوتهای ليگبرتر میداد.
اسناد قابل تامل دايی
ماجرا از جايی جدی شد که عليپور، رييس ستاد مبارزه با تخلفات حرفهای فدراسيون فوتبال به مدارک قابل تاملی که علی دايی در نشست با اعضای اين کميته ارائه داده بود، اشاره کرد. عليپور بعد از اين نشست گفت: «دايی و رويانيان در اين جلسه، دلايل خود را که قسمتی از آن به محسن قهرمانی داور ديدار تيمهای سپاهان اصفهان و پرسپوليس تهران برمیگشت، مطرح کردند. قسمتی از اسنادی که مطرح شد قابل تامل بود و از اين رو مقرر شد کارگروهی درباره اين ادعاها تشکيل و به آن رسيدگی شود. البته چون دلايل مطرح شده بيشتر به يک جريان ارتباط داشت و فقط قسمتی از آن به محسن قهرمانی داور مسابقه باز میگشت، قرار شد دلايل طرف دعوا را نيز شنيده و سپس درباره اين تخلفات اظهارنظر شود.»
واسطه دايی و قهرمانی که بود؟
با اين پيشزمينه، بسياری انتظار آمدن علی دايی روی خط برنامه نود و افشاگریهای او را میکشيدند. دايی در بخشهايی از گفتههايش به تلاش محسن قهرمانی برای برقراری ارتباط با دايی به کمک يکی از داوران بازنشسته نهچندان خوشسابقه اشاره کرد. دايی به مرتضی کريمی، کمکداوری که فصل گذشته ناگهانی از فوتبال کنار رفت، اشاره داشت؛ کمک داوری که بارها نامش در پروندههای تخلفات در فوتبال مطرح شده است. «هميشه پای يک مرتضی کريمی در ميان است» اين جمله فردوسیپور در واکنش به دفاعيات کريمی از قهرمانی را بايد شاهکليد پرونده فساد داوری در فوتبال ايران دانست. کريمی گفت بدون اطلاع قهرمانی با دايی تماس گرفته اما اين باعث رضايت سرمربی پرسپوليس نشد.
ارتباط کريمی و قهرمانی در ماجرای نفتون
در همين رابطه، باديه، مالک باشگاه نفتون حرفهای عجيبی را درباره درخواست رشوه داوران از او مطرح کرد. البته در اين مصاحبه هر گاه باديه نامی از داوران مطرح درگير در پروژه رشوه خواستن از اين باشگاه را مطرح میکرد صدای سوت روی صدای او میافتاد تا در اينباره مخفیسازی شود. با اين حال عادل فردوسیپور در ادامه برنامه خواسته يا ناخواسته نام دو نفر از داوران اين سوژه را لو داد و با آنها صحبت کرد. يکی محسن قهرمانی بود و ديگری مرتضی کريمی که حتی کار به جاهای باريک و ملاقات قهرمانی با باديه در يک جگرکی با ذکر جزييات لباس قهرمانی در آن روز کشيد که همگی از سوی قهرمانی و کريمی تکذيب شد.
بازگشت به ۵ سال قبل
دايی اشارهای هم به اتفاقات گذشته اين پرونده داشت و گفت: «من يک چيزی بگويم، اشتباه با تخلف فرق دارد. يک مثال برای تان میزنم از همين آقا تا ماجرا روشنتر شود. سال ۸۷ مس کرمان با راهآهن بازی داشت. يک پنالتی به نفع مس گرفته میشود و گل زده میشود و درحالی که هيچکس دور نورمحمدی نيست گل سالم او خطا اعلام میشود. آن مساله پيگيری شد به نتايج مهمی هم رسيد اما مسکوت ماند. متاسفانه همين سکوتهای بیدليل است که کارمان را به امروز رسانده است. اگر زودتر با اين چيزها برخورد میکرديم الان نيازی به فرياد زدن علی دايی نبود.» قهرمانی نيز با اشاره به اينکه در اين مدت همه دنبال نبش قبر اشتباهات او در اين سالها بودهاند گفت: «سن من به مظلومی نمیخورد اما گفتند دوست صميمی او هستم. آن بازی مورد نظر دايی و اين نبش قبرها برای دور کردن ذهن مردم از بازی سپاهان است که اين همه اتهام برايش به من زدهاند.»
تعهد برای چه بود؟
کريمی در ميان گفتههايش ضمن اشاره به اينکه يک سال است که بازنشسته شده و ديگر با داوری کاری ندارد، بعد از پيش کشيده شدن ماجرای نفتون و اينکه ظاهرا خود کريمی هم در آن درگير بوده نکتهای کليدی را در حرفهايش پراند: «من يک سال پيش به آقای عليپور تعهد دادهام». البته عادل فردوسیپور نپرسيد چرا و به چه خاطر تعهد داده و فقط به اين نکته اشاره داشت که هميشه پای يک مرتضی کريمی در ميان است.
فدراسيون هم در فساد دخيل است؟
مرتضی کريمی اما در لابهلای سخنان خود از داستان جديدی پرده برداشت که تا الان به آن اشاره نشده يا حداقل رسانهای نشده بود. کريمی گفت: «يک نماينده از سازمان ليگ رفت و به نام ما داورها از يک تيم ۱۶ميليون تومان (به يورو) گرفت که من اين ماجرا را گزارش کردم و...» کريمی در پاسخ به سوال عادل فردوسی پوراعلام کرد اين فرد همچنان در فدراسيون يا سازمان ليگ مشغول کار است. حالا همه اين سوال را مطرح خواهند کرد که اين فرد فاسد کيست که هنوز از کار برکنار نشده و چرا در اين مدت برخوردی با او صورت نگرفته است؟
آيا باز هم افراد فاسدی در تشکيلات فوتبال وجود دارند که گزارشهايی درباره فسادشان به مقامات بالا رسيده اما همچنان سر و مر و گنده سر کارشان هستند و هيچکس با آنها کاری ندارد؟
ارتباط شرطبندها و داوران
دايی همچنين پای عده جديدی را به پرونده فساد داوری در فوتبال ايران باز کرد؛ بنگاههای شرطبندی: «من اشارهای به باشگاه سپاهان و نقش آنها در اين ماجرا نکردم. مثلا شرطبندها يکی از گروههايی هستند که میتوانند داوران را به قضاوت يک طرفه بازیها سوق دهند.» فردی که مثلا روی برد پرسپوليس يا سپاهان، صدميليون تومان شرط بسته، چقدر میتواند برای تغيير نتيجه بازی به سود خود هزينه کند؟ دايی با گفتن «شماره حساب رفقای قهرمانی» به افرادی که روی آن بازی شرط بستند، اشاره کرده بود؟ گردش مالی شرطبندی روی ليگبرتر چقدر است؟
افشاگری درودگر عليه قهرمانی
صادق درودگر، مديرعامل فعلی باشگاه ملوان هم به اتفاقی در سال ۸۹ اشاره کرد که محسن قهرمانی يک پای آن بود: «من میخواهم درباره اتفاقی که در سال ۸۹ برايم رخ داد صحبت کنم. آن زمان در تيم استيل آذين بودم و مسابقهای با شاهين در بوشهر داشتيم. قبل از بازی مربی تيممان اظهار نگرانی کرد و گفت فردی تماس گرفته و گفته است ۳۰ميليون بدهيد تا بازی را برايتان در بياوريم. او گفت اگر اين پول را ندهيد از تيم مقابل میگيريم ولی چون تيم شما فوتبالیتر است به استيلآذين رجوع میکنيم. در آن زمان با امير مهريزی، مديرعامل و حق شناس، مدير اجرايی باشگاه صحبت کرديم و قرار شد به قاضی شريفی اطلاع بدهيم. همان زمان با قاضی شريفی که رييس کميته انضباطی فدراسيون فوتبال بود موضوع را مطرح کرديم و از او خواهش کرديم داور بازی عوض شود. به بوشهر رفتيم و ديديم داور عوض نشده است. همان داور در جلسه هماهنگی به من گفت اين بحثها چيست که درباره من مطرح کرديد؟ من هم گفتم براساس تماسی که با من بوده است اين موضوع را گفتم. البته الان هم من قضاوتی نمیکنم.» مسابقه مدنظر صادق درودگر بازی تيمهای شاهين بوشهر و استيل آذين در آبان سال ۱۳۸۹ است. مسابقهای که با تساوی يک - يک به پايان رسيد و داور مورد نظر درودگر هم محسن قهرمانی است که آن بازی را سوت زد.
ورود نهادهای امنيتی به داستان
حالا مهدی تاج، رييس سازمان ليگ خبر از ورود نهادهای امنيتی به اين ماجرا میدهد. او میگويد: «تعدادی از افرادی که در اين ماجرا درگير هستند بايد نزد نهادهای امنيتی بروند.» هوشنگ نصيرزاده، کارشناس امور حقوقی فوتبال هم معتقد است که ورود نهادهای امنيتی به اين ماجرا هيچ منعی از نظر فيفا ندارد: «نهادهای امنيتی میتوانند درباره اين اتفاقات وارد فوتبال شوند و منعی از اين نظر وجود ندارد.» به نظر میرسد علی دايی همزمانی که از ورود نيروهای امنيتی به اين ماجرا صحبت میکرد، میدانست که اين پرونده از فدراسيون فوتبال خارج شده و قرار است نهادهای امنيتی با جديتی بيشتر از گذشته، آن را پيگيری کنند.
خداداد افشا میکند
خداداد عزيزی، سرمربی سابق تيمهای پيام و ابومسلم مشهد و استقلال اهواز در همين رابطه به فارس گفت: «نمیدانم چرا برخوردی با داوران نمیکنند. میگويند اشتباه جزو داوری اما من اين موضوع را قبول ندارم. زمانی که در پيام بودم ۲ بار از طريق واسطه با من تماس گرفتند و گفتند ۲۰ميليون پرداخت کن تا بازی را برايت در بياوريم. من گفتم چگونه میخواهد اين اتفاق رخ دهد؟ گفتند کاری نداشته باش ۱۰ميليون قبل از بازی پرداخت کن و ۱۰ميليون پس از بازی تا نتيجه را ۲ بر يک برايت در بياوريم. آنها نتيجه را هم میگويند.»