فرهاد مجيدی از فوتبال خداحافظی کرد

مهر ـ کاپيتان تيم فوتبال استقلال قبل از پايان ديدار معوقه اين تيم برابر مس کرمان برای هميشه از دنيای فوتبال خداحافظی کرد. اين خداحافظی در شرايطی صورت گرفت که قبل از اين مجيدی از فوتبال خداحافظی کرده بود اما دوباره به ميادين بازگشت. کاپيتان آبی‌ها طی روزهای گذشته با شايعاتی در مورد دوپينگی بودنش مواجه شد که البته اين خبر از سوی سرپرست اين تيم تکذيب شد.

به گزارش خبرنگار مهر، فرهاد مجيدی قبل از پايان ديدار امروز سه شنبه تيم های استقلال و مس کرمان که در ورزشگاه آزادی تهران برگزار شد به شايعات اخير مبنی بر خداحافظی هميشگی از فوتبال جامه عمل پوشاند و با هواداران اين تيم خداحافظی کرد و پس از بوسيدن چهارگوشه زمين کفش هايش را آويخت. مجيدی در دقيقه ۸۸ اين ديدار و زمانی که جايش را به عليرضا نيکبخت واحدی داد، پيراهن شماره ۷ استقلال را از تن خارج کرد و به سمت امير قلعه نويی رفت.

کاپيتان پيشين استقلال پس از آنکه در آغوش امير قلعه نويی قرار گرفت و ثانيه هايی با وی صحبت کرد به سمت گوشه های زمين رفت تا با بوسيدن چهار گوشه خداحافظی اش را رسما اعلام کند. هواداران استقلال که قبل از اين خبرهای غير رسمی را در مورد خداحافظی مجيدی شنيده بودند وقتی با اين حرکت مجيدی مواجه شدند شعارهايی را عليه مديرعامل باشگاه سردادند و برخی از آنها خواستار خداحافظی نکردن فرهاد مجيدی شدند.

فرهاد مجيدی پيش‌تر نيز يک بار ديگر از فوتبال خداحافظی کرده بود که در ميانه فصل گذشته ليگ برتر از تصميم خود منصرف شد و به استقلال برگشت.

کاپيتان آبی پوشان که محبوبيت زيادی بين هواداران استقلال دارد در سن ۳۷ سالگی از فوتبال کنار رفت. او ۴۱ بازی ملی و ۱۰ گل زده را در کارنامه فوتبالی خود دارد و از زمانی که به تيم فوتبال استقلال پيوست بجز تيم های خارجی در هيچ تيم ايرانی بازی نکرد.

***

فرهاد مجيدی: هر چه دارم از استقلال و هوادارانش است، می‌خواهم به آخرين آرزويم برسم

ايسنا ـ فرهاد مجيدی از فوتبال خداحافظی کرد اما گفت که می‌خواهد در کنار هواداران استقلال به تنها آرزوی دست نيافته ورزشی‌اش دست پيدا کند.

به گزارش ايسنا، کاپيتان استقلال که ۲۳ سال فوتبال بازی کرد،‌ عصر امروز و پس از بازی با مس کرمان در ورزشگاه آزادی کفش‌هايش را آويخت. او در روز هفتم آبان که هم شماره پيراهنش است،‌ با استقلال وداع کرد. با توجه به اينکه ديدار استقلال – مس آخرين بازی خانگی استقلال در نيم فصل اول است، مجيدی در استاديوم آزادی و در کنار هواداران استقلال، برای هميشه از فوتبال خداحافظی کرد.

در متن خداحافظی فرهاد مجيدی که در اختيار ايسنا قرار گرفته، آمده است: هيچ وقت دوست نداشتم زمان خداحافظی ام را از قبل مشخص کنم. مدتی پيش، به اين تصميم رسيدم که امروز روز خداحافظی از فوتبال است. از فردا همان جايی می ايستم که شما می‌ايستاديد. زير برف، يخ، باران و آفتاب سوزان. اما اين بار من بايد به شما احترام بگذارم و تشکر کنم، درست همان کاری که شما برای من انجام داديد.

تمام خاطره‌ها، خوشی‌ها و لحظه‌های تلخی که در طول ساليان حضور در استقلال داشته‌ام امروز جلوی چشمانم هستند. تلخ ترين خاطره‌ام "۴خرداد ۱۳۹۰ " است که روی قلبم حک شده و به هيچ وجه پاک نخواهد شد. روزی که در مراسم تشييع جنازه ناصرخان شرکت کردم و در بهشت زهرا (س) برای هميشه از وی جدا شدم.

به من حق دهيد که با دشواری از اين پيراهن دل بکنم، هر کدام از ستاره‌های آن، مدال‌هايی بودند که همه ما به آن افتخار می‌کرديم. من به بيشتر آرزوهای فوتبالی خود رسيده‌ام و دوست داشتم با قهرمانی در آسيا از فوتبال خداحافظی کنم اما اين امر ميسر نشد. اميدوارم در آينده به تنها آرزوی دست نيافته ورزشی ام در کنار هواداران عزيز برسم.

هواداران عزيز و دوست داشتنی!

بازيکنان می‌روند ولی استقلال بزرگ باقی می‌ماند. پيراهنی که سال‌ها نام من بر آن نوشته می‌شد را دوست داشته‌ام و همواره دوست خواهم داشت. پيراهن "آبی" که بر تن بازيکنان بزرگی چون غلامحسين مظلومی و حسن روشن بوده يا همان بازوبندی که مدتها علی جباری، برادران بيانی، امير قلعه نويی يا جواد زرينچه بر بازوان خود می بستند از جمله خاطرات ماندگارم هستند.

تقدير اين بود که در ايران پيراهنی جز پيراهن پرافتخار "آبی" بر تن نکرده و با استقلال از دوران قهرمانی خداحافظی کنم. ازهمه افرادی که اين فرصت را برای من فراهم کرده و مرا حمايت نمودند خصوصا "امير قلعه نويی" قدردانی می نمايم.

فرهاد مجيدی امروز به خط آخر سال‌های بازی خود رسيده و وقت آن شده تا پيراهن شماره ۷ که ميراث بزرگانی چون «مجيد نامجو مطلق » است را به بازيکنان تازه نفسی تقديم کنم که قرار است آينده فوتبال کشور را رقم بزنند.

هواداران هميشگی!

از فردا ديگر بازيکن استقلال به شمار نمی‌آيم ولی همواره يکی از شما خواهم بود و برای قهرمانی استقلال دعا خواهم کرد. هر چه دارم از استقلال و هوادارانش است و هر کجا که باشم برای سربلندی استقلال تلاش خواهم کرد.

چقدر سخت است پايان بردن اين نامه، همين طور نام‌ها مقابل چشمانم رژه می‌رود، از تمام مربيانی که در اين سال‌ها برايم زحمت کشيدند، از مديرعامل محترم باشگاه جناب آقای فتح ا...زاده و ديگر مديران گذشته، کارشناسان، بازيکنان، کادر پزشکی، تدارکات، اهالی رسانه، دوستان، خانواده خصوصا پدر و مادر عزيزم و تک تک آن هوادارانی که در اين سال‌ها همراهی‌ام کردند، کمال سپاسگزاری و قدردانی را دارم.

در پايان لازم است برای تيم ملی کشورم که با درايت جناب آقای علی کفاشيان، رييس فدراسيون فوتبال و مربی بزرگش کارلوس کی روش، تلاش بازيکنان و دعای خير مردم عزيز به جام جهانی صعود کرد، آرزوی موفقيت نمايم.

خدای من شاهد است که در تمام اين سال‌های طولانی با تمام توانم بازی کردم و اگر قصوری از من سر زده از همه پوزش می‌طلبم.

مجيدی‌ها می‌آيند و می روند، اما آنچه باقی می‌ماند نام "استقلال" است که پشتش به شما هواداران، مثل هميشه گرم خواهد ماند. زنده باد ايران، زنده باد استقلال.

برادر کوچک شما
فرهاد مجيدی