با مسرت و شادمانی، به ده سالگی یک رسانه ی عظیم و وزین فارسی زبان رسیدیم که اگر چه اسم دارد، ولی چون خیلی بزرگ و ثروتمند است ما جرات نام بردن از او را نداریم و خواهش و تمنا هم بکنید محال است اسمی از او ببریم.
این رسانه خیلی تمیز و شفاف است، البته تصاویرش و از دوربین های های دنسیتی و استودیوهای عظیم رنگارنگ بر خوردار است.
امثال ما نویسندگان یک لا قبای اینترنتی را چه به پرداختن به این لُرد با شخصیت و کلاه سیلندری بر سر!
در برنامه ای که دو نفر از بزرگان دست اندرکار سابق این رسانه ی عظیم در آن حضور داشتند، چه تعریف ها که از این رسانه نشد و چه نقطه ضعف هایی که این رسانه دارد، بیان نشد.
مثلا یکی از نقطه ضعف های عظیم این رسانه، -که ما با تمام هوشیاری و زرنگی مان از آن بی اطلاع بودیم- این است که وزیر و وکیل حکومت اسلامی، نمی آیند در این رسانه نظرشان را بگویند تا با تعاطی افکار، بالانس خبری و نظری ایجاد شود و این فقط اصلاح طلبان نباشند که صدایشان از این رسانه به گوش می رسد بلکه صدای مخالفان اصلاح طلبان هم به گوش برسد! :)
واقعا چه ایراد بزرگی! واقعا خاک بر سر مسوولان ج.ا. که می ترسند به این رسانه بیایند و بزرگان نظام نسبت به آن ها بدبین شوند.
خب...
موضوع دیگری هست که ما در این ده سال در این رسانه دیده و شنیده باشیم و بخواهیم طبق توهم توطئه -که به قول یکی از آقایان جزو خصائل ماست چرا که رسانه حرف ما را نمی زند و تحت اشغال ما در نمی آید- آن را بیان کنیم؟
نه والله! زیاد ه عرضی نیست. یک چیزهایی فرج خان سرکوهی گفته است که او هم برای خودش گفته است، احتمالا به خاطر این که می خواسته رسانه ی بی طرف را مال خودش کند، و فقط صدای خودش را از آن پخش کند، که چون نتوانسته، این حرف ها را می زند که به ما هم اصلا مربوط نیست.
واقعا هر چه فکر می کنم هیچ عیب و ایراد دیگری در این رسانه معظم نمی بینم. خواستم بگویم مثلا من هم نظرکی دارم که شاید بعد از نوشتن صدها مقاله و مطلب و برنامه ی تلویزیونی و غیره به مدت ۳۹ سال، ارزش ده پانزده دقیقه شنیده شدن داشته باشد، ولی وقتی فکر کردم که این ده پانزده دقیقه از کسی مثل استاد سیاست و فلسفه و اقتصاد و غیره، جناب علی علیزاده گرفته شود و به من حقیر داده شود، حقیقتا ظلم به بی بی سی و ۲۰ میلیون جمعیت ایران خواهد بود که نشسته اند برنامه های این تلویزیون را با ولع و میل بی پایان تماشا می کنند!
البته می دانم علی علیزاده فعلا از فرصت مطالعاتی دارد استفاده می کند و در این رسانه نیست ولی خب، فرخ جان نگهدار که عمرش دراز باد و نظرات درخشان اش درخشان تر باد که حضور دارد! او هم نباشد، عطا جان مهاجرانی به عنوان یار رزرو هست و این ها هیچ ربطی به بالانس-مالانس این رسانه ندارد!
یک سوال هم بکنم بروم پی کار و زندگی ام:
این چه جوریاست که بعضی از مسوولان سابق و لاحق این رسانه فقط در جاهایی که صحبت از بودجه های کلان میلیون دلاری یا میلیون پوندی در میان است حضور دارند؟ مثل تلویزیون ایران اینترنشنال؟ -از این یکی اسم بردم چون رییس اش در حال عوض شدن است و بالانس اش، کمی لق لق می خورد-.
خلاصه ببخشید که یک اینترنت چی بی مقدار و بدون دوربین های دنسیتی، وارد جشن تولد رسانه ی عظیم و با شکوه و خوش نقش و نگار شد!
اخراج مُدل بلاروسی از تایلند و راز ترامپ
