یکی از کلمات، کلمه <شهید> است و قلب معنی آن. اینگونه است که معماران و جلادان استبداد مانند آیت الله بهشتی که حتی یک روز تاریخ مبارزه در پرونده خود نداشت و رژیم پهلوی چنان اطمینانی به او داشت، که آقای شریف امامی فراماسون او را به سمت امام مسجد هامبورگ بر گزید و شد مسئول نوشتن کتابهای تعلیمات دینی رژیم پهلوی (در آخر کار نیز برای اینکه، این واقعیت را پنهان کند، دکتر فرخ رو پارسا را اعدام کرد چرا که در دادگاه گفته بود که کتابهای دینی ما تحت نظر دکتر بهشتی نوشته می‌شده است.) و بعد از انقلاب علمدار استقرار استبدادی که آن را با صفات <استبداد صلحا> و نیز <استبداد ملی> توصیف می‌کرد، تبدیل شد به <سید الشهدا>.
یا آقای لاجوردی، دست فروشی در بازار با یکی از فعالان سیاسی قدیم، دفاع از حقوق زندانیان سیاسی، در لندن صحبت می‌کردم. می‌گفت وقتی از زندان آزاد شده بود، از آنجایی که شنیده بودیم مشکلات مالی دارد، پولی برای او جمع کردیم تا مغازه‌ای در حوالی بازار زده و اینگونه مشکلات مالی‌اش حل شود که دیدیم پول را گرفته و مغازه‌ای زده و از اینطریق زندگی میگذراند و بعد از اینکه از مسوولیتهای بعد از انقلاب کنار گذاشته شد در همان مغازه بکار قبلش ادامه داد و در همان مغازه هم ترور شد. از القابی که شایسته سفاکی وی بود به قصاب اوین معروف گردید. وی به پیشنهاد آقای بهشتی و درخواست از آقای خمینی، دادستان انقلاب تهران و نیز رئیس زندان اوین، گمارده شد. انسانی سخت کینه توز که با وجودی که هزاران جوان وطن را اعدام کرد، شکایت می‌کرد که دستهایش بسته است و آنگونه که می‌خواهد نمی‌تواند کار کند. آنوقت، وقتی این فرد به قتل می‌رسد (البته قتلی مشکوک.) او هم تبدیل به شهید می‌شود و أقای خاتمی در رثای این "شهید" بیانیه صادر می‌کند.
اینگونه وضعیتی ایجاد شده است که وجدان جمعی جامعه در کاربرد کلمه شهید، دچار ابهام و حتی آزردگی شده است.
یکی از آخرین کلماتی را که استبداد حاکم آن را به زامبی تبدیل کرده است، نام <پرستو> ست که یکی از زیباترین اسامی در میان ایرانیان می‌باشد و مظهر زیبایی و ظرافت که در اشعار فارسی جایگاهی جاودانه یافته و نیز در قصه‌های نویسندگانی مانند هانس کریستن اندرسن، از زاویه دیگر وارد این فرهنگ شده و آشیانه گرمی را در دل این فرهنگ برای خود ساخته است.
ولی حالا مدتهاست که دستگاه زامبی ساز استبداد، این کلمه را مترادف زنانی کرده است که خود را به عنوان شیء جنسی در اختیار قدرت قرار می‌دهند تا از آنها برای به تله انداختن منتقدان و مخالفان خود استفاده کند. البته این روش رژیم "اسلامی" که نقض بدیهی ترین ارزشهای دینی، حتی از نوع سنتی و یا متعصبانه آن است، توجیه خود را از آستین رژیم ولایت مطلقه فقیه بیرون آورده است، چرا که در این نوع از اسلام، <حفظ نظام اوجب واجبات است. > یعنی اینکه برای حفظ قدرت، هر عملی و کاری که حتی نقض اصول و احکام دین را بکند نه مباح که واجب هم می‌شود. اینگونه بود که آیت الله آذری قمی، عضو شورای نگهبان در توضیح قدرت بی حد و مرز ولایت مطلقه فقیه گفت که فقیه می‌تواند توحید (که بنیادی ترین اصل راهنمای اسلام است و بدون آن اسلامی وجود ندارد.) را هم تعطیل بکند. یعنی اسلام، بی اسلام و آنچه که اصل است، قدرت است و حفظ قدرت به هر وسیله.
باز بهمین علت بود که آقای خمینی در زمانی که مصرف الکل مصادف بود با تازیانه زدن در ملاء عام، برای ارتش پنهان امام زمان خود، در صورت لزوم، صرف مشروبات الکلی را نیز واجب کرد.
ولی در اینجا حرف بر سر این است که چرا دستگاه اطلاعاتی کشور، اسم این روش به دام انداختن و فریب دادن را <پرستو> گذاشت؟
معلمان اول لشکر امام زمان آقای خمینی، بسیاری از متخصصان ساواک بودند (برای مثال، یادم است که وقتی بعد از کودتای خرداد شصت از کارخود که معلمی بود اخراج شده بودم و در یک کارگاه ماشینهای نجاری، نزدیک خیابان قزوین کار می‌کردم، کارگاه بغلی مان کارگاه پلاستیک سازی بود که بعد از یک سال یکی از کارکنانش که همیشه با لباس تر و تمیز و کراوات و ریش دو تیغه زده شده سر کار می‌آمد، بعد از اعتماد کردن گفت که ساواکی بوده و اخراج شده است و حال دستگاه اطلاعاتی رژیم با او تماس گرفته است که به سر کار خود بر گردد. می‌گفت که درخواست را رد کردم چرا با اینها کار نمی‌خواهم بکنم ولی بسیاری نه.) و البته افسران اطلاعاتی ساواک همه از طریق سازمانهای سیا و موساد دوره دیده بودند. یکی از روشهای بسیار معمول این سازمانها بکار گیری زنی زیبا برای نزدیک شدن به فرد و گروه مورد هدف است. آنقدر این روش بکار گرفته شده است که اسم خاصی حداقل از جنگ جهانی دوم به این ببعد دارد و به آن می‌honey trap/ تله عسل، می‌گویند. حال سوال این است که چرا ارتش امام زمان این رژیم همین عبارت مورد استفاده سازمانهای اطلاعاتی در جهان را بکار نگرفت و به سراغ کلمه پرستو آمد؟ یکی از اولین دلایلی که در ذهن انسان می‌آید، ماهیت ضد زن و زن نفرتی است که در میان اعضای این ارتش امام زمانی وجود دارد. چرا که عبارت <تله عسل> بصراحت معلوم نمی‌کند که این زن است که از او به عنوان شیء جنسی استفاده شده است (و او اجازه داده است که از او به عنوان شیئ جنسی استفاده شود.) ولی پرستو می‌کند.
بهر حال، یکی از کارهایی که در مبارزه با استبداد تبهکار حاکم نیاز دارد که انجام شود، کلمات و واژه‌های مصادره شده و مسخ شده و زامبی شده ("شهید سازی") را پس گرفتن و معنی اولیه را به آنها باز گرداندن است. یعنی زندگی را به کلمات و عبارات و واژه هایی که استبداد بنا بر ماهیت و نیاز خود آن را قلب معنی کرده و بصورت زامبی در آورده، به آن بر گرداندن است.