حزب الله، سپر دفاعی و نیروی بازدارنده ایران در خارج از کشور است
هدی رئوف - ایندیپندنت فارسی
پیوند ایران با سازمان حزب الله که ابعاد مختلفی را در بر می گیرد به صورت فزاینده ای در حال گسترش است و هر روز به اهمیت و ارزش آن افزوده می شود. این پیوند که در آغاز با هم اندیشی مذهبی پا به عرصه وجود گذاشت امروز بر محور سیاست های منطقه ای و منافع استراتژیک ایران می چرخد و حزب الله به عنوان ابزاری برای تحقق اهداف سیاسی ایران و صدور انقلاب در خاور میانه مورد استفاده قرار می گیرد.
رژیم ایران که از آغاز انقلاب اسلامی در سال 1357 در صدد صدور انقلاب و توسعه نفوذ در کشور های منطقه بود تلاش می کرد به بهانه ای ایجاد هماهنگی در فعالیت های مذهبی، با گروه های مختلف سیاسی مذهبی در سراسر منطقه وارد تماس شود. از سوی دیگر، دولت ایران به تقویت مراکز آموزشی و حوزه های علمیه پرداخت و با فراهم کردن سهولت تحصیل، هزاران تن از دانشجویان خارجی را به هدف کسب علوم مذهبی به ایران کشاند. در پرتو همین سیاست، رابطه ایران با گروه های مذهبی در کشورهای مختلف از جمله عراق، سوریه و لبنان گسترده گردید و دانشجویانی که از ایران باز گشتند نخستین گام را در راستای توسعه نفوذ ایران در کشور های شان برداشتند.
در لبنان، پیوند ایران با روحانیون شیعه ای حزب دعوت اسلامی که اغلب اعضای آن نزد علمای ایران به ویژه آیت الله خمینی آموزش دیده بودند، گسترش یافت تا این که همین تجمع سیاسی مذهبی در سال 1985 به سازمان حزب الله معروف شد. سپس کمک های دولت ایران به این گروه سیاسی وفادار به ایران افزایش یافت و اندکی بعد حزب الله اقدام به تأسیس بخش نظامی کرد و روابط ایران و حزب الله از سطح حمایت یک جانبه به پایه همکاری های متقابل ارتقا یافت.
در مقابل، ایران به شدت از حزب الله حمایت و پشتیبانی می کند و تمام نیازمندی های نظامی و مالی این حزب را فراهم می کند، افزایش روز افزون قدرت نظامی و نفوذ سیاسی حزب الله مرهون کمک ها و همکاری های ایران است. در پرتو همین کمک ها، حزب الله توانسته است به عنوان یک قدرت سیاسی و نظامی پایدار در مقابل جناح های سیاسی لبنان و در مقابله با تهدید های اسرائیل که از سال 2006 تشدید یافته است، ایستادگی و قدرت نمایی کند.
نقش حزب الله در تصمیم گیری های بزرگ لبنان و انتخاب رهبری کشور و موضع گیری های حزب الله در قبال تحولات منطقه ای به سود ایران، آن قدر افزایش یافته است که در موارد بسیاری مورد انتقاد قرار می گیرد. گفته می شود حدود 4000 نیروی جنگی حزب الله به منظور دفاع و حمایت از رژیم بشار اسد در سوریه می جنگند.
دولت ایران توانسته است از سازمان حزب الله به عنوان ابزار دفاعی در مقابله با تهدید های اسرائیل، در تنش با ایالات متحده و تحت فشار قرار دادن شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد پرونده هسته ای ایران و صدور قطعنامه 1696 شورای امنیت در سال 2006 بهره برداری کند. رژیم ایران با استفاده ابزاری از حزب الله توانست مانع عملی شدن قطعنامه شورای امنیت مبنی بر توقف فعالیت های هسته ای و بازرسی تأسیسات هسته ای شود. لذا بسیاری از کارشناسان نظامی عقیده دارند که جنگ میان حزب الله و نیرو های اسرائیلی در سال 2006 به تحریک ایران صورت گرفته بود تا با افروختن آتش جنگ، توجه جامعه بین المللی به ویژه کشور های عضو گروه هشت را از پرونده هسته ای دور کند.
شاید بتوان گفت که درگیری اخیر میان حزب الله و اسرائیل و هیاهوی حسن نصر الله جهت انتقام گیری از اسرائیل، مرتبط با شرایط دشوار ایران است و حمله موشکی حزب الله به اسرائیل در اول ماه سپتامبر 2019، جز تلاشی به منظور کاهش فشار بر ایران هدف دیگری در پی نداشته است.
حسن نصر الله، در حقیقت خواستار جنگ فراگیر با اسرائیل نیست و هرگز نمی خواهد با راه اندازی نبرد گسترده علیه اسرائیل، منافع ایران را در خطر اندازد و تنها هدفی را که نصر الله دنبال می کند کاهش فشار تحریم های آمریکا بر ایران است.
بدین ترتیب و در پرتو دگردیسی هویت سیاسی ایران و حزب الله، واکنش عمومی جهان عرب به درگیری اخیر میان حزب الله و اسرائیل تفاوت بسیاری با واکنش های حمایت آمیز به درگیری های گذشته میان دو جانب که به عنوان مقاومت در برابر اسرائیل یاد می شد، داشت. زیرا اکنون ماهیت اقدامات سیاسی ایران و حزب الله که هدف اساسی آن، تلاش برای گسترش نفوذ سیاسی و گروه گرایی مذهبی در منطقه است، برای همگان آشکار شده است و سیمای واقعی حزب الله از پس نقاب قهرمانی دفاع از منافع جهان عرب و مقاومت در برابر اسرائیل، هویدا شده است.