خبر آمده است که اعضای حشد الشعبی وابسته به حکومت اسلامی، به سفارت امریکا در بغداد حمله کرده است.
به دنبال این حمله، سالن پذیرش این سفارت به آتش کشیده شده است.
برای ما ایرانیان که سال هاست در چنگال حکومت نکبت اسلامی اسیریم، اشغال سفارت خانه ها، امری طبیعی شده و در کشورمان بارها شاهد حمله ی عوامل حکومت به سفارت خانه های خارجی بوده ایم.
واکنشی که از این کشورها دیده ایم، این بوده که مدتی کارمندان شان را به کشور خودشان باز گردانده اند و بعد از کمی قهر و ترشرویی سیاسی، دوباره به سفارت خانه های خود باز گشته اند، تو گویی که نه سفارتی مورد حمله قرار گرفته و نه روابط دیپلماتیکی به هم خورده.
وقتی صاحب خانه برای تخریب خانه ی خود غمی به خود راه نمی دهد، ابلهانه است که ما ایرانیان بیشتر از خود صاحب خانه برای تخریب خانه ی او دل بسوزانیم.
ولی ما این کار را می کنیم چرا که به منافع ملی خودمان توجه داریم. ما می دانیم که حمله به یک سفارت خانه، قدر و منزلت ملی ما را از میان می برد و ما را در جهان مثل انسان های وحشی و بدوی نشان می دهد.
بعد از اشغال سفارت امریکا در تهران و گروگان گرفتن ۶۶ دیپلمات امریکایی به مدت ۴۴۴ روز، این ما ملت ایران بودیم که دچار آسیب غیر قابل جبرانی شدیم و هنوز هم در حال تحمل عوارض این اشغال احمقانه هستیم.
بنابراین اعتراض ما به چنین حرکات وحشیانه ای نه به خاطر امریکا یا هر کشور دیگر، که به خاطر خودمان است.
وقتی امریکایی ها بعد از گروگان گیری ۵۸، با حکومت اسلامی وارد «لاس زدن سیاسی» شدند و به جای واکنش سریع و قاطع، به امتیاز دادن به حکومت نکبت روی آوردند، در اصل باب اشغال سفارت های دیگر و گروگان گیری و باج خواهی را گشودند.
اکنون بعد از حمله به سفارت امریکا در بغداد، اگر پرزیدنت ترامپ، آن طور که وعده داده، اقدام متقابل نکند و وابستگان به حکومت اسلامی را سر جای خود ننشاند، ما شاهد وحشیگری های بیشتری از سوی ج.ا. و اوباش بین المللی آن خواهیم بود.
ببینیم این بار پرزیدنت ترامپ چه تحفه ای نصیب اسلامی ها خواهد کرد و چه امتیازی به آن ها خواهد داد.
