از بامدادِ تازه، سخن گفتید؟
باور نمیکنند-
دلبستگانِ خندهی خورشید.
*
در صبحِتان، سیاهیِ خوفانگیز.
در ظهرتان، تلاوتِ تاریکی.
در شامتان، تباهی ِ بیدادست.
*
خورشید را ستاره، صدا کردهست.
زیبایی شناور ِ گُل را گلوی ماه.
این سینه را سپیدیِ فریادست.
*
*
آیا ایران آبستن انقلاب است؟ کورش عرفانی
نظام بدون سلیمانی؛ محاصره یا مصالحه؟ مهرداد خوانساری