کیهان لندن - وزارت خارجه جمهوری اسلامی هدف قرار گرفتن کشتی ایرانی «ساویز» در نزدیک سواحل جیبوتی و اریتره در دریای سرخ را تأیید کرد. کشتی مشکوکی که به گفته منابع خبری سهشنبه ۱۷ فروردینماه توسط «مینهای مغناطیسی» و شاید «راکت» بدنهی آن آسیب دید.
منابع آگاه به «العربیه» گفته بودند این کشتی وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است و مورد حمله کوماندوهای اسرائیلی قرار گرفته است. مقامهای آمریکایی نیز اعلام کردند هیچ دخالتی در حمله به «ساویز» نداشتند اما «نیویورک تایمز» به نقل از یک مقام آمریکایی نوشت که اسرائیل، آمریکا را از حمله به این کشتی مطلع کرده بود.
وبسایت «نورنیوز» نزدیک به شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ۱۹ فروردین به نقل از کارکنان کشتی «ساویز» نوشت «روز قبل از حادثه یک فروند بالگرد ناشناس ۵ تا ۱۰ دقیقه به گشتزنی در اطراف کشتی ساویز پرداخت و روز حادثه نیز پس از گذشت حدود ۴ ساعت از حمله به کشتی، از ساعت ۱۰ تا ۱۱ صبح به وقت محلی دو فروند شناور تندرو ناشناس در نزدیکی کشتی به گشتزنی پرداختند.»
«نور نیوز» ادعا کرده کشتی «ساویز» غیرنظامی بوده و با هدف «پشتیبانی فنی» و «تدارکات» برای برقراری امنیت دریانوردی در مسیر خطوط کشتیرانی و مقابله با دزدان دریایی در دریای سرخ و خلیج عدن مستقر شده بود.
اما این پرسش مطرح است که یک کشتی غیرنظامی چطور میتواند برای برقراری امنیت و مقابله با دزدان دریایی مأموریت داشته باشد؟!
در ادامه «نور نیوز» مینویسد «با توجه به اظهارات یکی از کارکنان این کشتی، در صورت نقش داشتن بالگرد ناشناس در پشتیبانی از حمله به کشتی ایرانی ساویز، احتمال دست داشتن یک کشور دیگر در این رخداد وجود دارد.» هرچند در «نور نیوز» نامی از هیچ کشوری برده نشده اما به احتمال قوی منظور این وبسایت نزدیک به شورای امنیت ملی جمهوری اسلامی، کشور عربستان سعودی است.
دیروز یک منبع آگاه از ایران به کیهان لندن گفته بود «در سالهای اخیر در چند نوبت نیروی دریایی ارتش همراه با نیروهای سپاه با کشتی ساویز مأموریتهای دریایی مشترک انجام دادند.»
قاچاق تجهیزات ممنوعه و پهپاد به یمن
امیر مقدم مدیر پیشین روابط عمومی و رابط پارلمانی معاونت اجرایی دولت یازدهم که اکنون در فرانسه ساکن است در گفتگو با کیهان لندن عنوان کرد «آنچه منابع غربی در مورد کشتی ساویز منتشر میکنند درست است، این کشتی در زمینه پشتیبانی و تدارکات تروریسم، جاسوسی دریایی، حمله به کشتیهای تجاری غربی، انتقال تجهیزات ممنوعه و پهپاد به یمن، پشتیبانی حوثیها و هدف قراردادن منافع عربستان فعال است و از دیگر ماموریتهای ساویز پشتیبانی کشتیهایی است که بین ایران و ونزوئلا تردد میکنند و حامل پهپاد هستند و درواقع عملیات رساندن پهپاد از این کشتیها به حوثیها را تسهیل میکند.»
امیر مقدم که که برای اولین بار «پروژه ساخت سوخت موشک در آلومینای جاجرم» را در مصاحبه با رویترز افشا کرد در ادامه میگوید «کشتیها در تردد بین جمهوری اسلامی و ونزوئلا عامل اصلی انتقال پهپاد و تجهیزات ممنوعه به حوثیهای یمن هستند، قریب به اتفاق این کشتیهایی که ظاهراً حامل بنزین و گاز و مواد غذاییاند، در واقعیت پهپاد حمل میکنند و در طول مسیر با خاموش کردن ردیابها و از طریق کشتیهای کوچک و واسطهها از طریق بنادر کوچک و با صرف رشوههای نقدی تجهیزات را به حوثیها میرسانند. شاید بتوان گفت این مهمترین مسیر و پوشش یک قاچاق سازمانیافته از ایران تا یمن و شاخ آفریقا است.»
مقدم افزود: «در مسیر تردد کشتیها ایران به دریای سرخ یک تیم سازمان یافته شامل گروههای تبهکار مثل حلقههای زنجیر به هم وصلاند و توسط جمهوری اسلامی و سپاه تغذیه میشوند. آنها در قاچاق سلاح و انتقال پهپاد به یمن تا انتقال مواد مخدر و انتقال بوکسیت آلومنیوم از ونزوئلا و آفریقا به ایران که برای مصرف در تولید سوخت موشک استفاده میشود دست دارند.»
وبسایت «العربی الجدید» به نقل از منابع آگاه ادعا کرد «کشتی ایرانی هنگام عبور از کانال سوئز هدف حمله قرار گرفته و زیردریایی اسرائیلی که آن را هدف قرار داده، رصد شده است.»
واکنشها به هدف قرار گرفتن کشتی «ساویز» همچنان ادامه دارد. روزنامه «آرمان» مینویسد «حمله به کشتی ایران با هدف ضربه به مذاکرات وین» صورت گرفته است. روزنامه «جوان» وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز موضعی مشابه گرفته و در گزارشی با عنوان «نرد تفاهم در وین، گارد جنگی دریای سرخ!» این رویداد را به مذاکرات برای احیای برجام ربط داده است.
مسئولان جمهوری اسلامی پیش از این ادعا کرده بودند علت لنگر انداختن طولانی این کشتی «نقص فنی» است. در اواسط سال ۱۳۹۸ سعودیها به یکی از پرسنل کشتی ساویز اجازه داده بودند به علت بیماری برای مداوا به خاک این کشور منتقل شود. آن زمان رسانهها و شماری از مقامات جمهوری اسلامی این حرکت را پیامهای مثبت ریاض برای «تعامل» با جمهوری اسلامی خواندند اما اکنون آشکار شده همان موقع نیز مقامهای سعودی به حضور این کشتی در دریای سرخ مشکوک بودند.