با استقرار یک نظام مردمی، این جهانی، غیر دینی و غیر ایدئولوژیک در کشور:
- ایران، با تمام ظرفیت وارد بازار انرژی و صدور نفت و گاز میشود. که این امر به نوبه خود، موجب کاهش قیمت سوخت و در نتیجه کاهش قیمت محصولات تولیدی در جهان میگردد.
- به جنگهای نیابتی در خاورمیانه، خاتمه داده شده، با ایجاد صلح و دوستی در منطقه، سرمایه گذاری جهانی، در آن افزایش یافته و این امر موجب افزایش تولید، کاهش قیمت تمام شده محصولات و سرانجام تولید مکفی و رونق مبادلات تجاری و رشد و توسعه اقتصادی منطقه و در نتیجه رفاه جامعه جهانی، میگردد.
- تروریسم اسلامی، که زائیده انقلاب اسلامی، بر اساس دکترین صدور انقلاب خمینی، با سوء استفاده از منابع ملی، به قیمت فقر و فلاکت ملت ایران، در منطقه و جهان بوده، با از بین رفتن مرکزیت تولید تروریسم اسلامی، در تهران، بعنوان یک معضل بزرگ جامعه بشری، از منطقه و جهان رخت بر بسته، صلح و دوستی و تمدن، آرامش و آسایش این جهانی، جایگزین احادیث قدسی زاینده حملات انتحاری و جنگهای نیابتی در سوریه لبنان عراق یمن افغانستان و بقیه نقاط جهان میگردد. که خود این امر موجب رشد و توسعه اقتصادی و رفاهی مجموعه جامعه بشری میشود.
- قرارداد مشکوک یک طرفه بیست و پنج ساله جمهوری اسلامی به نفع چین، منحل و عواقب و پیامدهای منفی احتمالی مربوطه، به نفع جامعه بشری، خنثی میگردد.
- با ورود نفت و گاز ایران در شمال و جنوب، به بازار جهانی، انحصار آن، از دست روسها و دیگران خارج و سوخت ارزان تری، وارد بازار، کارخانجات، پمپ بنزینها و منازل اروپائیها و دیگران گردیده، که به نوبه خود، رشد و توسعه اقتصادی و رفاه و آسایش این جوامع را، در پی خواهد داشت.
- جمهوری اسلامی، بعلت بهره برداری غیر علمی از محیط زیست، طی چهل و سه سال گذشته، به اندازه هزار سال، به عناصر حیات و محیط زیست ایران و حتی کشورهایی، که در حال صدور انقلاب و جنگهای نیابتی در آنها بوده، صدمات و لطمات جبران ناپذیری زده، که جز با سرنگونی جمهوری اسلامی و استقرار یک نظام متمدن مردمی دولت-ملت در کشور، جلو تخریب بیشتر این عناصر، گرفته نمیشود.
با توجه به مذاکرات برجامی پیش رو، در وین، خاطر نشان میسازد. که اگر شش سال پیش، طیف چپ افراطی سوسیالیست و دموکرات آمریکا، با شرکای ائیدولوژیک مربوطه، با زعامت باراک حسین اوباما، رژیم جمهوری اسلامی را، با دوپینگ پول و امکانات و تسهیلات، احیاء نمیکرد. این رژیم تاکنون، مضمحل شده و ملت ایران، بر سرنوشت خویش، حاکم گردیده و صلح و آرامش و آسایش در منطقه، نهادینه شده بود. بدیهی است. اگر این بار، جامعه بین المللی، به رژیم مزبور و سر سختیهایش، در موشک پراکنی، راهزنی دریایی، گروگانگیری و باج خواهی و دخالتها و جنگهای نیابتی و تغذیه مالی و پدر خواندگی تروریسم اسلامی، پاسخ مثبت نداده، با دوپینگ سیاسی اقتصادی مالی و پولی، بساط بد خیم ولی فقیه را احیاء نکند. ملت ایران یک بار و برای همیشه، فرصت این را مییابد. که در فقدان حمایت برخی دول از جمهوری اسلامی، در اولین پیچ تاریخی، تکلیف خود را، با این رژیم ضد بشری متجاسر، روشن نماید. با حذف این بساط بد و زشت، از صحنه گیتی، دنیای بهتری در انتظار بشریت خواهد بود.
بدوّیتِ خودسر، و ادّعای نمایندگی معنویت، طاهره بارئی
واپسین دیدار، حسن حسام